Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳкрӗ (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стефчов Милкӑра хӑй янӑ ҫырусем пулма кирлине асне илчӗ те хӑраса ӳкрӗ: шӑпах туйӗ пулас умӗн Милка ӑна мӑшкӑл кӑтартма пултарать.

В этот день, накануне своего сватовства, Стефчов с тревогой вспомнил, что у Милки хранятся его письма, и подумал, что, узнав о ею предстоящей женитьбе, она, чего доброго, воспользуется ими и ему напакостит.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗтӗмпе шурса-кӑвакарса кайрӗ, чӗтреве ӳкрӗ

— Весь побледнел, позеленел и задрожал…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр пӑшӑрханса ӳкрӗ.

Доктор не мог скрыть своего волнения.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫиллине шӑнарайман Голос, Дракона касса пӑрахма тесе, хӗҫне туртса кӑларчӗ, вӑл унпа сӗртӗнсе пӑхмашкӑн та ӗлкӗреймерӗ, Драко, сывлӑш ҫавӑрайми пулнӑ пек туса, кайса та ӳкрӗ.

Рассерженный Голос вынул меч, чтобы заколоть Драко, но еще не успел дотронуться до него, как Драко, словно подкошенный, упал бездыханным.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Драко пырса кӗчӗ, унӑн пуҫӗнчи цилиндрӗ пурне те култарчӗ; Драко аптраса ӳкрӗ.

Вошел Драко, и его цилиндр возбудил общий смех; Драко смутился.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Граф Геновевӑпа сыв пуллашнӑ чух арӑмӗ ӑнран кайса ӳкрӗ, графӗ тухса кайрӗ.

Граф простился с Геновевой, упавшей без чувств, и уехал.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада тата ытларах пӑшӑрханса ӳкрӗ.

Глаза Рады, полные тревоги, впились в его лицо.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп та нимӗн тӑва пӗлмерӗ, чӗлхинчен вӗҫерӗнсе тухнӑ сӑмахӗшӗн хӑраса ӳкрӗ, ӑшӗнче вара: «Турӑ ан пӑрахтӑрах мана», — тесе кӗл турӗ.

Поп Ставри, тот был сам не свой от тревоги, старик теперь испугался собственных слов и про себя молился: «Помилуй мя, боже!»

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй тӗрӗс мар каланине вӑл Стефчов пӑхса илнинченех сисрӗ, аптраса ӳкрӗ, енчен енне шанчӑксӑр тинкерчӗ.

Заметив во взгляде Стефчова неодобрение, она пришла в замешательство и безнадежно оглянулась кругом.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача хӑйӗнчен мӗн ыйтнине те манса кайрӗ, вӑтанса ӳкрӗ, Рада пулӑшасса кӗтнӗ пек ун еннелле пӑхса илчӗ.

Девочка так смутилась, что позабыла вопрос, и жалобно взглянула на Раду, словно прося у нее помощи.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗр-манах хӗпӗртесе ӳкрӗ.

Лицо монахини засияло.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко шалт тӗлӗнсе ӳкрӗ.

Удивлению Марко не было границ.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тияккӑнӑн вил мӗлкесем пирки шӳтлесе каланӑ сӑмахне те асне илчӗ, хайхискер хӑй сисмесӗрех хӑраса ӳкрӗ.

Вспомнив шутку дьякона насчет привидений, он поддался безотчетному страху, и ему стало не по себе.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑҫан кӑларчӗҫ вара сире? — шалт тӗлӗнсе ӳкрӗ тияккӑн.

Когда же вас освободили? — с удивлением спросил дьякон.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗк кӑшкӑрма та ӗлкӗреймерӗ, урайне тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.

Турок, не успев вскрикнуть, рухнул на пол.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич ҫав вӑхӑтра — хӑйне аҫа ҫапрӗ тейӗн — йӑлт хытса тӑчӗ; кунта мӗн-мӗн курса тӑнинчен тӗлӗнчӗ кайрӗ, ури чӗтреве ӳкрӗ, ҫӳҫӗ вирелле тӑчӗ, ҫурӑмӗ тӑрӑх сивӗ сӳлетсе иртрӗ.

Все это время Кралич стоял как громом пораженный, следя за сценой, разыгравшейся у него на глазах; ноги его дрожали, волосы шевелились на голове, по спине бегали мурашки.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пехливан-ага, ҫур ҫӗр иртнӗ-ҫке халь, хулари хупахсене пӗтӗмпе хупса пӗтернӗ ӗнтӗ, — терӗ мелник, хӑй ҫавӑнтах Марийкӑна ҫак ирсӗр ҫынсемпе хӑварасран хӑраса ӳкрӗ.

— Пехливан-ага, сейчас уже за полночь, и все харчевни в городе закрыты, — отозвался мельник, дрожа от страха при мысли о том, что придется оставить Марийку одну с этими людьми.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лампӑн йӑваш ҫути унӑн шап-шурӑ мӑйӗ курӑнмалла ӳкрӗ.

Тусклый свет лампочки упал на ее белую полную шею.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав кунхине Генчо-маляр ывӑлӗн пуҫне каснӑ виллине хиртен кӳрсе чиркӳ картишне вырттарнӑччӗ, пӗчӗк Асен ҫавна шкул чӳречинчен кӑна пӑхса тӑнӑ та, сехри хӑпнипе, чирлесе те ӳкрӗ.

Надо сказать, что в тот день с поля на церковный двор привезли обезглавленный труп сына Генчо — маляра, и маленького Асена, который увидел это из окон школы, затрясла лихорадка.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ак халь ӑна хаяр ӳкрӗ.

— Вот теперь захворал.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех