Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дами пит хитрескерччӗ; вӑй-хӑватлӑскер те мӑн кӑмӑллӑскер, вӑл кӑмӑла каякан хулӑмрах сасӑпа калаҫатчӗ, ҫынсем ун патӗнчен пит инҫетре тӑнӑ пек, вӑл вӗсене лайӑххӑн курман пек, пурин ҫине те пуҫне каҫӑртса, куҫӗсене кӑшт хӗсерех пӑхатчӗ.

Дама была очень красивая; властная, гордая, она говорила густым, приятным голосом, смотрела на всех вскинув голову, чуть-чуть прищурив глаза, как будто люди очень далеко от неё и она плохо видит их.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫӳхе куҫхаршийӗсене кӑшт ҫӗклентерсе вӑл ман ҫине пӑхатчӗ те, йывӑррӑн сывласа, эпӗ пӗлсе ҫитнӗ майлӑ сӑмсипе калатчӗ:

Чуть приподняв тонкие брови, она смотрела на меня и, вздыхая, знакомо говорила в нос:

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ кӑшт тапрансанах, шӑтӑк таврашӗнчи хӑйӑр куписем ишӗлме тытӑнаҫҫӗ, шӑтӑк тӗпнелле хӑйӑр юха-юха анать, айккисенче хутламсем пула-пула юлаҫҫӗ.

При малейшем движении моём бугорки песку вокруг могилы осыпались, тонкие струйки текли на дно, оставляя по бокам морщины.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурте ҫителӗклӗ мар чухне кӑшт мӗн те пулин пулни те — пырать!

Когда всего не хватает, так и немножко — годится!

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кукаҫей нимӗн те чӗнмерӗ, кукамай кӑшт тӑхтаса тӑчӗ те, кулса каларӗ:

Дед не ответил, бабушка, подождав, сказала с улыбкой:

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Саша эпӗ тулашнине темле тӗлӗнмелле пӑхрӗ: ҫӗр ҫине ларса, ҫӑварне кӑшт карса, куҫхаршисене чалӑштарса, вӑл нимӗн чӗнмесӗр мана астуса пӑхса ларчӗ, эпӗ пӗтерсессӗн, вӑл васкамасӑр тӑчӗ те тумтирне силлерӗ, сюртукне хулпуҫҫи ҫине ҫакрӗ те, ним пӑшӑрханмасӑр, хӑрушшӑн каларӗ:

Саша отнёсся к моему буйству странно: сидя на земле, он, приоткрыв немножко рот и сдвинув брови, следил за мною, ничего не говоря, а когда я кончил, он, не торопясь, встал, отряхнулся и, набросив сюртучок на плечи, спокойно и зловеще сказал:

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пичӗ ҫар ҫыннин пек сивлекленчӗ, унтан кӑшт чееленчӗ, кӑмӑлланчӗ.

Лицо стало по-военному строгим, а затем лукавым и довольным.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта, флягӑран сыпма хӑтланса, ӑна ҫӑвар патӗнче кӑшт тытса тӑчӗ.

Евта запрокинул флягу и долго не отрывал от губ.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Паллах, кун пек ыйхӑласа лариччен кӑшт ҫывӑрса илсен авантарах.

Уж если спать, так спать.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑшт ҫеҫ канатӑп, мӗн те пулин ҫырткалатӑп, ӑшӑнатӑп та — вара ҫула тухатӑп.

Вот только передохну, суну кусок в рот да обогреюсь немножко, а там и пойду.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑшт леререхре.

— Дальше, вперед.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Вилнӗ вӗт вӑл!» — кӑшт ҫеҫ персе ямарӗ Павӑл.

«Да он мертвый!» — чуть не сказал Павле.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл хӑйӗн ушкӑнӗпе малалла кайрӗ, вӗсенчен кӑшт кайрарахран колонна утрӗ.

Павле с группой добровольцев пошел вперед, а за ними на небольшом расстоянии последовала колонна.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ киле ҫеҫ кӗрсе тухатӑп, кӑшт йӗркене кӗртетӗп те — сирӗн пата!

Только схожу домой кое-что сделать — и обратно!

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич пуҫне пӑрчӗ, куҫне хупрӗ, кӑшт чӗнмесӗр тӑрсан, каллех калаҫма тытӑнчӗ:

Васич отвернулся, закрыл глаза и, немного помолчав, сказал:

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Четник кӑшт туртӑнкаласа тӑчӗ те хӑюсӑррӑн: — Хресчен эпӗ, — терӗ.

Четник немного задумался и нерешительно, глухим голосом ответил: — Я крестьянин.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Темрен тӗлӗннӗ пек, куҫхаршийӗсем хӑйӗн кӑшт ҫӗкленсе тӑраҫҫӗ…

Брови приподнялись, как будто от удивления…

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫамкари сурантан юхса тухнӑ пӗр йӑрӑм юн куҫхаршисем хушшипе аялалла, сӑмсипе кӑшт уҫӑлнӑ тути ҫумӗпе юхса аннӑ та кӗпе ҫухавинчен кӗрсе ҫухалнӑ.

Тонкая струйка крови спускалась со лба и, падая меж бровей, скользила вдоль носа и полуоткрытых губ и терялась под воротом на груди.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку иккӗмӗш Жичски бригада вӗт, эсӗ мӗн ухмахланатӑн! — кӑшкӑрчӗ те Вук, четникле вӑрҫса тӑкса, шӑпланнӑ хуралҫӑсенчен кӑшт сулахай енӗпе малалла утрӗ.

Это Вторая жичская, что ты дурака валяешь? — прикрикнул на него Вук и прошел мимо замолчавшего часового.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вуксан чарӑнса тӑчӗ, площаде пӑхса ҫаврӑнчӗ, унтан, кӑшт пӗшкӗнсе, хуралҫӑ патне хӑвӑрт утса кайрӗ.

Вуксан остановился, оглянулся на площадь и, немного сутулясь, быстро направился к часовому.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех