Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Урнӑ пек тарӑхнипе унӑн куҫӗсем умӗнче темле хӗрлӗ тӗтре йӑсӑрланса тӑчӗ.
От бешеного гнева какой-то красный туман мелькал у него на глазах.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн хура куҫӗсем хаяррӑн пӑхрӗҫ.
Темные глаза смотрели грозно.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл пӗр минут пек ним хусканмасӑр тӑчӗ, вара унӑн куҫӗсем тинех тӗттӗме хӑнӑхса урамӑн леш енчи йывӑҫсемпе ҫурт тӑррисен мӗлкисене куракан пулчӗҫ.
Он постоял с минуту, и только тогда освоившиеся с мраком глаза различили очертания деревьев по другую сторону улицы, контуры крыш и дорогу.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Красноармеецсем хушшинчи чи ҫамрӑккин, куна илтсен, куҫӗсем йӑлт кӑна ҫутӑлса илчӗҫ.
У младшего из красноармейцев даже глаза сверкнули.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн куҫӗсем каллех шыв ҫинелле, вӑл ҫутӑлкалани ҫине, таттисӗр юхса тӑракан пурнӑҫ ҫине пӑхрӗҫ.
Ее глаза снова устремились на воду, на ее поблескиванье, на непрестанную текучую жизнь.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пит ҫӑмартисем ҫинче хӗрлӗрех юн тымарӗсен ҫыххи курӑнать, куҫӗсем шурака куҫтӗкӗсемпе мӑчлатаҫҫӗ.
На щеках сеть красноватых жилок, глаза, моргающие белесыми ресницами.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн куҫӗсем пӑр айӗнчен тухса пӑр айӗпе кӗрсе ҫухалакан вӗтӗ хумсем ҫине тӑрӑнчӗҫ…
Глаза ее прильнули к мелкой волне, вырывающейся из-подо льда и исчезающей подо льдом.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Питех те пӗчӗк, пӑтранчӑк, кӑвак кӳлӗ пек куҫӗсем ҫутӑлса илчӗҫ.
Блеснули два микроскопических озера, мутные, синие, как у едва прозревших щенят.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пирпе чӗркенӗ ачан пӗчӗк пичӗ пукане евӗр кулӑшла пулса тӑчӗ, унӑн пӑтранчӑк кӑвак куҫӗсем тин ҫеҫ куҫӗсене уҫакан пӗчӗк йыт-ҫурисенни тӗслӗ курӑнчӗҫ.
Маленькое личико, обрамленное тканью, было смешное, кукольное, с мутными голубыми глазами, похожими на глаза едва прозревших щенят.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах уншӑн халӗ хӑй улӑм ҫинче ҫарамас выртни, ун ҫине ют арҫынсен намӑссӑр куҫӗсем пӑхни, вӗсем хӑйӗнчен кулнӑ пурӗпӗр пулнӑ.
Но ей было безразлично, что она лежит нагая на соломе, что на нее смотрят бесстыдные глаза чужих мужчин.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗсем вилӗм сиввӗн пӑхнине хӑйсен шӑмшакӗсем ҫинче туйнӑ, унӑн курӑнми куҫӗсем вӗсене витӗрех шӑтарнӑ, унӑн курӑнми тутисем сывлани шӑнтса лартнӑ.
Они чувствовали холодный взгляд смерти на своем теле, их пронизывали ее невидимые глаза, замораживало дыхание ее невидимых уст.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫӗр айӗнче нимӗҫсен тӑранма пӗлмен куҫӗсем курмалла мар туса пытарнӑ тӑван ҫӗршывӑн ылтӑн чӗри выртнӑ.
Но в земле лежало недоступное прожорливому немецкому глазу золотое сердце родины.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗсем, фотографи пластинки ҫине ӳкнӗ пекех, ӗмӗрлӗх асра юлчӗҫ, ялан унӑн куҫӗсем умӗнче тӑчӗҫ, унӑн аса-илӗвӗнчен вӗсене никам та кӑларса пӑрахма, картласа лартма пултарайман.
Они отпечатались раз навсегда в ее памяти, как на фотографической пластинке, вечно стояли перед глазами, ничто не могло вычеркнуть их из памяти, ничто не могло заслонить их.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Хӗрарӑм пичӗ вутпа ҫуннӑ пек хӗрелсе кайрӗ, куҫӗсем курайманлӑхпа тулса ялкӑшрӗҫ.
Лицо женщины пылало, глаза горели.