Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курнӑ (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Выртасса та Виталий ниҫта та мар, пульницара, хӑйнешкелех сарӑмсӑр шар курнӑ ытти ҫынҫемлӗ палатӑра выртать иккен.

Это была больничная палата, на одной из коек которой лежал Виталий.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Иҫмасса, чуптуса курнӑ пулсан, татахчӗ хӑть, ҫапла калаҫма сӑлтавӗ пур, темеллеччӗ.

Ладно, если б хоть поцеловал, тогда есть о чем говорить.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Купса патӗнче вӑл хӑна пӳлӗмӗнче, стена ҫумӗнче, хӗсӗнсе ларнӑ, чӗмсӗррӗн, сасӑ кӑлармасӑр пурӑннӑ, унпа тӗрлӗрен вак-тӗвек япаласем хумалли ҫӳлӗк вырӑнне усӑ курнӑ, ҫиелте Тула сӑмаварӗ ҫуталса ларнӑ.

Стояло оно в купеческой гостиной, «к стене примкнуто», немое, беззвучное, служило вместо полки для всяких безделиц, на крышке его красовался тульский самовар.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Куҫӗсем те вӗсен урӑхла: вӑл ӑслӑ е айван, усал е ниме палӑртман, куштан е йӑпӑлти куҫсене курнӑ, анчах шалтан вутпа ҫунса ялкӑшакан куҫсем пӗртте курман.

И глаза у них другие: видела она умные и тупые, злые и равнодушные, надменные и угодливые, а искры большого внутреннего огня ни разу в них не приметила.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Уйрӑмах куҫӗсем илемлӗ вӗсен, пысӑк шухӑшпа ялкӑшса ҫунаканскерсем, ӑмсанупа, кӗвӗҫӳпе, хаярлӑхпа тӗтреленменскерсем; нумай тӗрлӗ ҫын курнӑ Мария Александровна: полицейскисене те, жандармсемпе чиновниксене те, вӗсен пуҫлӑхӗсене те.

Особенно хороши у них глаза, зажженные большой мыслью, не затуманенные корыстью, завистью, злобой: много видела Мария Александровна и полицейских, жандармов, чиновников и их начальников.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӗрмере ларса курнӑ ҫынсем тутӑпа ырӑ шӑрша уйрӑмах хаклама пӗлеҫҫӗ.

Вкус и аромат особенно умеют ценить люди, посидевшие в тюрьме.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ӗненӗр мана, нимӗн те хӑрамалли ҫук, — пӗр ывӑлне ҫухатса курнӑ амӑшӗн пӑлханӑвне ӑнланса калаҫрӗ хӗр.

— Уверяю вас, ничего страшного, — девушка понимала тревогу матери, уже потерявшей одного сына.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Мария Александровна, тахҫан пулса иртнинче темӗн курнӑ пек, куҫне хӗссе ларать…

— Мария Александровна сидела, прищурив глаза, словно что-то видела там, в далеком прошлом…

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пурнӑҫра сахал курнӑ.

Мало видела в жизни.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Карап ҫинче ӗҫ илме мана йывӑрах пулмарӗ: эпӗ моряк вӗт, чура карапӗ ҫинче капитанӑн иккӗмӗш пулӑшаканӗ те пулса курнӑ.

Мне не трудно было получить работу на корабле: ведь я бывший моряк и даже служил вторым помощником капитана на невольничьем корабле.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ньянгвере Стэнли Занзибар султанӗн отрячӗсем Марунгупа Мансуема облаҫӗсене хӑрушшӑн тапӑннине хӑй куҫӗпе курнӑ.

В Ньянгве Стэнли был свидетелем ужаснейшего кровавого набега отрядов занзибарского султана на области Марунгу и Маниуема.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан вӑл тин иртсе кайнӑ вӑрҫӑпа тусӑннӑ, чура сутуҫисем тапӑннӑ хыҫҫӑн ҫынсӑрланнӑ вырӑнсене: Килембу, Уруа, Ломане пуҫламӑшне, Улунду, Ловале ҫитсе курнӑ, Кванза урлӑ каҫса, Гаррис Дикпа ун юлташӗсене ертсе кӗнӗ никам ҫӳремен вӑрман витӗр Сан-Фелиппе-ди-Бенгала портне ҫити, вара юлашкинчен Атлантика океанӗн хумӗсене курнӑ.

Затем он посетил области, опустошенные недавними войнами, обезлюдевшие после набегов работорговцев: Килембу, Уруа, истоки Ломане, Улунду, Ловале, переправился через Кванзу, прошел через девственные леса, в которые Гаррис завел Дика Сэнда и его спутников, и, наконец, увидел волны Атлантического океана, достигнув Сан-Фелиппе-ди-Бенгала.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хастар Стэнли ҫитсе курнӑ ҫак пысӑк тавралӑх: кӑнтӑрарах Ньясӑпа Замбези шывӗсен хӗрринчи, хӗвеланӑҫнерех — Заир пуҫламӑшӗнчи вырӑнсем, — Занзибар, Борну, Феццан пасарне «хура тавар» парса тӑракан тавралӑх халӗ ҫавӑн пек.

Во всей обширной области, поставляющей «черный товар» на занзибарский рынок, в Борну, в Феццан, и южнее — вдоль берегов Ньяссы и Замбези, и западнее — в верховьях Заира, которые недавно пересек отважный Стэнли.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем Вӑтаҫӗр Африкӑри пӗчӗк патшасем хушшинче юнлӑ вӑрҫӑ пыракан вӑрманлӑ тӳремсӑртлӑха ҫитсе курнӑ.

Они посетили лесистое плоскогорье Центральной Африки, главную арену кровавых войн туземных царьков.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ливингстон тӗпчевҫӗ ҫак вӑрӑ-хурахла тапӑну хыҫҫӑн хӑй темиҫе уйӑх малтан пулса курнӑ вырӑнсене паллайман та.

Ливингстон после этих кровавых набегов не узнавал мест, в которых он побывал несколькими месяцами раньше.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ курнӑ

Я видел…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ… ҫак тӑлӑсене… курнӑ… пӗчӗк чух… курнӑ

— Я уже видел… видел… эти колодки… совсем маленьким…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унччен нумай хут пулса курнӑ асьенда кунтан тата тепӗр ҫӗр мильӑра пулнӑ пек лӑпкӑ тытать хӑйне лаша.

Она оставалась такой спокойной, словно асьенда, на которой она бывала много раз, находилась еще за сотни миль.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ку жакосене арҫын ача унччен те курнӑ.

Но этих жако мальчик видел и раньше.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ «куратӑр» темерӗм, «курнӑ пулӑттӑр», терӗм вӗт.

 — Ведь я сказал «вы увидели бы», а не «вы увидите».

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех