Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Иван Иванович пӑрӑнса ӗлкӗрчӗ ҫеҫ, аслӑк йӑтӑнса та анчӗ.

Иван Иванович едва успел отскочить, как оно рухнуло с треском.

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Ҫапла вӑл пӗтӗм ӗҫе пӑсса пӑрахма пултаратчӗ, анчах Спартак каллех унӑн хӗҫне ярса тытма ӗлкӗрчӗ.

Он едва не сделал напрасными все усилия, но Спартак успел взять его меч.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Германец хӑйӗн хӗҫне ярса тытрӗ, анчах рудиарий ӑна вӑхӑтра чарма ӗлкӗрчӗ.

Рудиарий успел удержать правую руку германца, уже схватившегося за рукоятку меча.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл сывлӑш ҫавӑрса ӗлкӗрнӗ ҫӗре, лешӗ те канма ӗлкӗрчӗ, вӑл ӑна ярса тытма тӑрсанах, лешӗ сике-сике тарма тытӑнчӗ.

А когда он отдохнул, она тоже собралась с силами и упорхнула от его жадно протянутой руки.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл ӑна пӑшалӗпе ҫапса ӳкересшӗнччӗ, анчах лешӗ вӗҫсе пӑрӑнма ӗлкӗрчӗ.

Он хотел подшибить ее прикладом ружья, но она увернулась.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Анчах ҫапах та вӑл икӗ аллине тӑсма ӗлкӗрчӗ, унӑн аллинче виҫӗ тӗк тӑпӑлса юлчӗ.

Как ни быстро вспорхнула куропатка, он успел схватить ее таким же быстрым движением — и в руке у него осталось три хвостовых пера.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унтан нумайӑшӗ ҫӗр ҫине хӑвӑрт-хӑвӑрт шуса анакан ҫавра мӗлкене курса ӗлкӗрчӗ.

Затем многим удалось видеть быстро скользнувшую на землю круглую тень.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пирӗннисенчен хӑшӗ вилчӗ, хӑшӗ пытанса ӗлкӗрчӗ.

Кто убитый, кто попрятался.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ларатпӑр! — кӑшкӑрса ӗлкӗрчӗ те Лось двигателе чарчӗ.

— Садимся! — успел только крикнуть Лось и выключил двигатель.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫеккунтӑн ҫак самантӗнче Лось пӑрлӑ тӳремлӗхре, чакӑл тусен ҫывӑхӗнче, хула ишӗлчӗкӗ евӗрскере асӑрхаса ӗлкӗрчӗ.

В эту долю секунды Лось заметил на ледяной равнине, близ скал, — словно развалины города.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карабас Барабас бумазейран тунӑ, куҫӗсем вырӑнне тӳмесем лартса янӑ анчӑка ҫеҫ ярса тытма ӗлкӗрчӗ.

Карабас Барабас успел только схватить бумазейную собачку с пуговицами вместо глаз.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл ҫак сӑмахсене калама ӗлкӗрчӗ кӑна, хуҫи тултан пӳрте кӗчӗ.

Едва он произнёс эти слова, со двора вошёл хозяин.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Артемон ҫӳлелле сиксе, вӗсене хӑй айӗнчен кӑларса ячӗ те, каллех пӗринне аякне, тепринне ҫурӑмне туртса ҫурма ӗлкӗрчӗ.

Он высоко подскочил, пропустив их под собой, и опять успел ободрать одному бок, другому — спину.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫӑмӑлчак Артемон пӑрӑнса ӗлкӗрчӗ те, пӗр йыттине татӑк хӳререн, теприне пӗҫҫинчен ярса илчӗ.

Ловкий пудель увернулся и зубами тяпнул одного пса за огрызок хвоста, другого за ляжку.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сасартӑк сӑрӑ кумка каллех ҫул урлӑ сиксе ӳкрӗ, Буратино пӑхса юлма ӗлкӗрчӗ, — вал мулкач пулчӗ, — унӑн ҫинче утланса ларса, ӑна хӑлхисенчен ярса тытса, пӗр шап-шурӑ шурӑхса кайнӑ пӗчӗкҫеҫҫӗ ҫын ларса пырать.

Вдруг серый комочек опять перескочил дорогу, Буратино успел разглядеть, что это заяц, а на нём верхом, держа его за уши, сидит бледный маленький человечек.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ула куракӗ аран-аран вӗҫсе кайма ӗлкӗрчӗ.

Ворона едва улетела.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Карло атте! — тесе ҫухӑрма кӑна ӗлкӗрчӗ Буратино…

— Папа Карло! — успел только пискнуть Буратино.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах тутисене касса тума ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, — ҫӑварӗ сасартӑк уҫӑлчӗ те: — Хи-хи-хи, ха-ха-ха! — тесе кулса та ячӗ.

Но только успел вырезать губы — рот сразу открылся: — Хи-хи-хи, ха-ха-ха!

Карло йывӑҫ пукане тӑвать те ӑна Буратино ят парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хытах, сулӑмласах тӗкрӗ пулин те Виталий, ӳкмерӗ, патлатса анмарӗ Никандр, тӗртекенӗн ҫухавинчен ҫатӑрласа тытма ӗлкӗрчӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах вӗсем ҫавӑн пек хӑтланнӑ хушӑра Натали тарма ӗлкӗрчӗ, эпӗ, тӳссе тараймасӑр, юлашкинчен Робенока пуҫпа пырса тӗртсе ятӑм та, ӑна йӑвантарса ӳкерсе тартӑм.

Но пока они занимались этим, Наталья ушла, а я, не стерпев, наконец, ударил головою в грудь Робенка, опрокинул его и убежал.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.