Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тарҫӑсем сӑмах-юмаха, элеке темӗн тӗрлӗ те сарса-хӑпартса яма, ҫавӑн пекех, йӑкӑлтатас йӳтӗмпе, тӗрлӗ халап хайлама ӑнтӑлнине пӗлнӗ май шухӑш-кӑмӑлӑма ҫапларах чикӗлерӗм: хальлӗхе Гезӑн хаваслӑ планӗсене шута илес; ҫакӑн хыҫҫӑнах каютӑна апат килсе парсан (капитан апат ҫиме хӑна ҫуртне кайнӑ-мӗн) ӑна ҫисе ятӑм та пӗчченлӗхӗмпе тата апат-ҫимӗҫпе питӗ кӑмӑллине туятӑн.

Зная свойство слуг всячески раздувать сплетню, а также, в ожидании наживы, присочинять небылицы, которыми надеются угодить, я ограничился тем, что принял пока к сведению веселые планы Геза, и так как вскоре после того был подан обед в каюту (капитан отправился обедать в гостиницу), я съел его, очень довольный одиночеством и кушаньями.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн мулата кӑларса ятӑм та алӑка питӗртӗм, мӗн илтнине уйлама лартӑм.

С этим я отослал мулата и запер дверь, размышляя о слышанном.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӗпӗртенипе лаштах сывласа ятӑм.

Я испытал полное облегчение.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ шофера ятӑм та — гаване кӗнӗ-кӗменех ӗнер «Хумсем ҫинче чупакана» курнӑ мол ҫине куҫӑмсене хавхаллӑн ывӑтрӑм.

Я отпустил шофера и, едва вошел в гавань, бросил тревожный взгляд к молу, где видел вчера «Бегущую по волнам».

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Гез капитан! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, Бутлер килсе тӑрса елпӗрсе кулнӑран пушшех те тилӗретӗп.

— Капитан Гез! — вскричал я, разгневанный тем более, что Бутлер, подойдя, усмехнулся.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Йышӑнатӑп: юлашкине ытлашши персе ятӑм, анчах ҫакӑншӑн ӳкӗнместӗп, Гез тыткаларӑшӗ мана ҫав тери килӗшмест.

Сознаюсь, я сказал лишнее, но не раскаялся в том: поведение Геза мне очень не нравилось.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Манӑн пуҫ мимине ухӑ йӗпписен пӗр харӑс перӗвӗлле ыткӑннӑ тӗлӗнмелле ҫак сӑмахсене тепӗр хут вуличчен тата ӑнланиччен икӗ хутчен сывлӑш ҫавӑрса ятӑм.

Два раза я перевел дыхание, прежде чем смог еще раз прочесть и понять эти удивительные слова бросившиеся в мой мозг, как залп стрел.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫапла вара, мӗн пулнине ӑнлансан, малтанхи шухӑш ӗренкине сапаласа ятӑм.

Таким образом, поняв, что происходит, я рассеял внушение.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ вӑйӑпа пачах та кӑсӑкланмасӑр картсене уҫрӑм, Стерсӑн пилӗк трефне выляса ятӑм та малалла выляма килӗшмерӗм.

Я открыл карты без всякого интереса к игре, проиграл пяти трефам Стерса и отказался играть дальше.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Эпӗ, — шӑппӑн калаҫма пуҫларӗ вӑл, — виҫӗ стаканран пӗрне ӗҫсе ятӑм: иккӗшӗ таса эрехпеччӗ, виҫҫӗмӗшӗнче вара тасах марриччӗ.

— Я, — тихо заговорил он, — выпил из трех стаканов один: два были с чистым вином, а третий с не совсем чистым.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Эпӗ тӑватӑ кӗленче ӗҫсе ятӑм, анчах ку сахал… сахалччӗ.

Я выпил четыре бутылки, но этого оказалось мало.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эпӗ… эпӗ пӗчӗк ачалла кӑшкӑрса йӗрсе ятӑм.

И я заревел, как маленький.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Клебен, ӑҫта эсӗ? — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ.

Я закричал: — Клебен, где ты?

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ кулсах ятӑм.

Я засмеялся.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫапла, йывӑр! — кӑшкӑрсах ятӑм эпӗ; манӑн пурин пирки те харӑсах калас килет, малтанхи темӑран та сиксе анаймастӑп.

Да, трудно! — вскричал я, желая говорить сразу обо всем и бессильный соскочить с первой темы.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак кӑмӑл-туйӑмпа парса ятӑм эпӗ Дюрок валли паллашу хутне, вара хаҫат вулама лартӑм, анчах вӑл — кутӑн-пуҫӑн.

В таком настроении я отправил Дюроку свою визитную карточку и сел, читая газету, но держа ее вверх ногами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Паркер! — кӑшкӑрсах ятӑм эпӗ унпа чутах ҫапӑнмасӑр.

— Паркер! — вскричал я, становясь перед ним лицом к лицу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫав ҫырусене шӑпах ҫав вырӑнсене ятӑм.

Эти письма я так и послал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эсир вара?! — кӑшкӑрсах ятӑм эпӗ, ҫак самантра мана хӗрхенме тивӗҫлӗ ҫын манӑн ахаль те ыратакан вырӑна тӗкӗнни мана эрлентерет.

— А вы? — вскричал я, задетый по наболевшему месту устами той, которая должна была пощадить меня в эту минуту.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Вӗҫтертӗмӗр! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ.

— Побежим! — вскричал я.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех