Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑкӗ (тĕпĕ: татӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нина аллинчи хут татӑкӗ мӗнле чӗтренине пӑхса, эпӗ вӗсен Олегпа иккӗшӗн хушшинчи туслӑха, вӑл Нина ҫинчен час-часах мӗн каланисене аса илтӗм:

Глядя, как дрожит листок в руке Нины, я вспоминала об их дружбе с Олегом, о том, как он часто говорил мне:

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Темӗнле кирпӗч татӑкӗ, хунар пысӑкӑшскер, хӑй чылаях йывӑр.

Какой-то кирпичик, размером с фонарик, довольно веский.

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Коридорта Феликс Эдмундович надзирателе шыраса тупнӑ, вӗри шыв, швабра тата тепӗр кирпӗч татӑкӗ ыйтнӑ.

В коридоре Феликс Эдмундович нашел надзирателя, потребовал горячей воды, швабру и кусок кирпича.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Тахшин хӗрлӗ хӑмач татӑкӗ тупӑннӑ, хӑмач ҫине «ирӗклӗх» тесе ҫырнӑ та вӗсем, ӑна патак ҫумне ҫапса лартнӑ.

У кого-то нашелся кусок кумача, на кумаче написали слово «свобода» и прибили кумач к палке.

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

— Ӑҫтан тупас-ши пӗр-пӗр хӗрлӗ тутӑр татӑкӗ?

— Где бы достать кусок красной материи?

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Тепӗр кунне ирех Марк Красс Спартак хыпарҫийӗсенчен хама татӑкӗ илнӗ, Красс ун ҫинче ҫакна вуласа тухнӑ:

На другой день рано утром Марку Крассу была подана дощечка, доставленная послом Спартака, и Красс прочел на ней следующие слова:

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав хушӑра станци хуҫи йывӑҫ хӑма татӑкӗ ҫине хӑйӗн ятне «Азеллион» тесе ҫырса, хӑмана ҫурмаран хуҫрӗ.

Вскоре вернулся Азеллион с деревянной дощечкой, на которой было написано его имя, и, разломал ее посередине.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вара Спартак ӑвӑспа витнӗ хӑма татӑкӗ ҫине Гомер поэминчен илнӗ сӑвва грекла: «Эпӗ килтӗм инҫетрен, чӗре савнӑ ҫыннӑм, пӗшкӗнсе санӑн уруна чуптӑватӑп», тесе ҫырса хучӗ.

Тогда Спартак на воске, покрывавшем дощечку, написал по-гречески два стиха из Гомера: Я издалека пришел, о женщина милая сердцу, С тем, чтобы пылко обнять твои, о царица, колени.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Йӑвине кӗмелли ҫаврака шӑтӑк тӗлне хӑма татӑкӗ ҫапса лартнӑ — ун ҫине те ларса канма пит ырӑ.

У маленького круглого оконца, через которое можно было влететь в скворечник, устроена была деревянная полочка, — тоже недурно отдохнуть.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Федорка шӑллӗне хӗрхеннӗ, ҫавӑнпа Прошкӑна ҫӑкӑр татӑкӗ те пысӑкраххи, ҫӗрулми те лайӑхраххи лекнӗ.

Федорка всегда умела сделать так, что и ломоть хлеба у Прошки был больше, чем у нее, и картошка лучше.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Пӗр кӑркка амине Катя ҫӑкӑр татӑкӗ пачӗ.

Катя дала одной индюшке кусочек хлеба.

Кӑрккасем ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Опанас пичче ҫӑкӑр татӑкӗ илчӗ, кашӑкпа борт ӑсса ӑна вӗрме пуҫларӗ, унтан вара пикенсех ҫиме тытӑнчӗ.

Дядя Опанас взял кусок хлеба, а потом набрал в ложку борща и стал дуть, а потом как начал есть!

Эпир колхозра апат ҫини // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара аннене хут татӑкӗ тыттарчӗ.

И потом дала маме бумажку.

Атте телеграмма ячӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хӳри те вӗсен хӗлӗхлӗ мар, вӗрен татӑкӗ пек, хӳри вӗҫӗнче кӑна ҫӳҫ ярапи пур.

И хвост у них не из волос, а как верёвка, только на конце кисточка из волос.

Эпӗ пӗчӗк лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпир куракан кайӑк пысӑк чул ҫинче ларать, урисемпе чӗрӗ аш татӑкӗ ярса тытнӑ.

Эта птица сидела на большом камне и лапами держала сырое мясо.

Ӑмӑрткайӑк // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫавӑнтах вӑл шофера пӗр хут татӑкӗ кӑларса пачӗ.

И дала шофёру записку.

Такси мӗнле // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Питӗ ҫӳлӗскер, тӑрринче ялав пек хӑма татӑкӗ ҫакӑнса тӑрать, анчах вӑл халь ҫӳлелле каҫӑрӑлнӑ.

Очень высокий, а наверху дощечка, как флаг, только она уже вверх смотрела.

Пӗр мучи тӑрса юлни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Инженер мучи сасартӑк ҫиленчӗ те ҫавӑнтах сассине хытарса: — Мӗн хӑрамалли пур? Семафор вӑл — юпа кӑна. Ҫӳлте унӑн хама татӑкӗ пур. Ҫав хӑма татӑкӗ аяккӑн тӑрать пулсан, малалла кайма юраманнине пӗлтерет, — терӗ вӑл.

А дядя-инженер вдруг как рассердится и стал кричать: — Чего страшно? Семафор — это столб такой. А наверху дощечка. Если дощечка стоит вбок, — значит, ехать нельзя.

Семафор пире ҫул паманни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Атте вара кӗсйинчен шӑрпӑкне илчӗ те коробкинчен пӗр хытӑ хут татӑкӗ кӑларчӗ.

Потом папа вынул из кармана спичечную коробку, а из коробки достал не спичку, а твёрдую бумажку.

Билет // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Акӑ ҫырмалли пурӑ, доска ҫине ҫырнине шӑлмалли таса тутӑр татӑкӗ.

Вот мел, чистая белая тряпочка, которой вытирают с доски.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех