Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ҫынсем умӗнче хӗрарӑмпа ӑшшӑн калаҫнине Янтул ырӑ мар тесе шутлать.

— Яндул считает неприличным сюсюкать с женой на людях.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, вӗсем халӗ те эпир калаҫнине итлесе выртаҫҫӗ? — терӗ те Янтул, ун ҫан-ҫурӑмӗ тӑрӑх сивӗ чупса иртрӗ.

— Так они, наверно, сейчас слышат, как мы тут про них разговариваем? — По спине Яндула побежали мурашки.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул Ухтиванпа Михапар калаҫнине тӗлӗнсе итлесе ларать.

Яндул с удивлением и интересом слушает разговор Ухтивана с Михабаром.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эп мухтаса калаҫнине те илтнӗ ӗнтӗ.

Ну и я, наверно, тебя хвалил.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй мӗнле ҫын иккенне, чӑвашла мӗнле калаҫнине ҫынсен питӗнче «вулать» Ваҫук.

Что он собой представляет, какое впечатление производит на людей — Вазюк читал по лицам.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваттисем калаҫнине илтрӗм.

Разговор стариков я подслушала…

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем калаҫнине илтсе тата Ульти вӗрентнипе чӑвашла перкелешме тытӑннӑ вӑл.

Чутко прислушиваясь к их речи, он быстро усваивал ее и уже довольно бойко разговаривал со сверстниками по-чувашски.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне хисеплемесӗр калаҫнине ҫеҫ мар, вӗсем вӑрҫнине те чӑтса ирттерӗ Енчӗпекшӗн.

Ради Ендебек Яндул готов вытерпеть все: и их ругань, и оскорбления, и унижения…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗр калаҫнине хирӗҫ тем мӑкӑртатса илчӗ Янтул.

Яндул пробормотал что-то невнятное —

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй калаҫнине итленӗ май хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнсе ларать Янтул.

Он говорил и слушал себя и не переставал удивляться.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл кӗрсен тиркешсе калаҫнине те ним хирӗҫлемесӗр итлерӗҫ.

А когда он через минуту вернулся, молча выслушали его безобидное ворчание.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Никам ҫине пӑхмасӑр ҫӑвӑнчӗ Янтул, йӗкӗт калаҫнине илти-илтми чей ӗҫрӗ.

Он молча умылся и, слыша и не слыша Михайлова, выпил чаю.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Чиновниксем сан пирки тиркешсе калаҫнине илтнӗ эп тес вырӑнне пулчӗ пулас вӑл.)

(Это он, очевидно, сказал вместо того, чтобы не сболтнуть о том, как нелестно отзывались о Яндуле чиновники.)

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем калаҫнине сывламасӑр итлесе тӑнӑ хуҫа ҫӗмрӗкки вырӑнне тепӗр черкке йӑтса сасартӑк сӗтел патне пырса тӑчӗ.

Хозяин, не проронивший дотоле ни единого слова, но слышавший весь их спор, вдруг… разговорился!

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ватти вара хӑй мӗнле калаҫнине сӑнама хӑнӑхнӑ пулас, хӑш-пӗр ҫӗрте пӳлӗнсе чарӑна-чарӑна тӑрать, кирлӗ сӑмах тупайманнипе тарӑхса хӗрелсе каять.

Но чуваш постарше часто с трудом подыскивает нужное слово, краснея от напряжения и смущения больше, чем от вина.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Те эрехӗ йӑваш пулчӗ, ҫӗнтереймерӗ, — терӗ вӑл хӑй ӳсӗрпе мар, урӑлла калаҫнине систерсе.

— То ли водка оказалась не такой крепкой, не взяла, — сказал он, намекая, что говорит не на пьяную голову, а в трезвости.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапах та, хӑйне курман пулин те, хамӑра пӑхакан сестрасем ун пирки мӗн калаҫнине пӗрре кӑна мар итленӗччӗ эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Вӑл ашшӗ-амӑшӗ хушман ӗҫе тунӑ та (чӑваш хӗрӗпе вӑрттӑн пӗрлешнӗ), халӗ, килӗнчен аякра, вӑрманта, ирӗкре, мӑн ҫынсемпе пӗр танах тутар калаҫнине итлесе ларать.

Против воли родителей он тайком обручился с чувашской девушкой и вот оказался здесь, у костра, в темном лесу, на свободе, слушает вместе с остальным татарина.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ыттисем пекех, вӑл та тимлесех тутар калаҫнине итлет, анчах пӗр самант хускалмасӑр ларсанах аялти тути усӑнса анать, куҫне ыйхӑ карса илет.

Как и остальные, он тоже слушает татарина, но вот нижняя губа его отвисла, глаза затуманились…

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пӗлместӗп, — тет Ухтиван хӗр хӑйпе калаҫнине ӑнланса.

— Не знаю, — Ухтиван теперь понял, что девушка обращается к нему.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.