Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

генерал сăмах пирĕн базăра пур.
генерал (тĕпĕ: генерал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Майор ҫаврӑнса алӑк патӗнче тӑракан часовоя тем калама шутланӑ самантра алӑкран генерал килсе тухнӑ.

Майор повернулся, хотел сказать что-то часовому, но в этот момент из подъезда вышел генерал.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан пӗр кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ лутра генерал тухнӑ та штаба кӗрсе кайнӑ.

Низенький седой генерал вышел из неё и прошёл в штаб.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Интересно, — тенӗ офицер, — мӗншӗн-ха сирӗн ҫула ҫитнӗ пур граждансем те е кӑшт кӗҫӗнреххисем те Рогачев генерал патне ҫеҫ тата хӑйсен ӗҫӗпе ҫеҫ пырса кӗресшӗн.

— Интересно, почему это всем гражданам вашего возраста или немного моложе нужен именно генерал Рогачев и именно по личному делу?

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Тӗрӗс Рогачев генерал — унӑн ашшӗ, — тенӗ вӑл.

— Она правду говорила. Генерал Рогачев — её отец.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Ӗҫ ак мӗнре, — тенӗ малалла Василий Георгиевич, — сан йӑмӑку аташнӑ вӑхӑтра хӑй Рогачев ятлӑ чаплӑ генерал хӗрӗ пулни ҫинчен сӳпӗлтетет.

— Дело в следующем, — продолжал Василий Георгиевич, — твоя сестра заявила в бреду, что она дочь знаменитого генерала Рогачева.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Анчах вӑл темшӗн мана генерал пек туйӑнать.

Но всё-таки мне так показалось.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Рогачев генерал, астӑватӑн-и, ун ҫинчен пӑрахут ҫинче юрӑ юрлатчӗҫ, вӑл тен ман атте-тӗр.

Что, может быть, генерал Рогачев, о котором песню пели на пароходе, — ты помнишь? — может быть, это мой папа.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑхӑт иртет, кун хыҫҫӑн ҫӗр улшӑнать, Хӗрлӗ Ҫар тӑшманпа ҫапӑҫать, Рогачев генерал хӑйӗн ҫарне ертсе пырать.

Время идёт, сменяются дни и ночи, воюет Красная Армия, командует генерал Рогачев.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Рогачев генерал ҫинчен итлес килет-и?

Про генерала Рогачева хочешь?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Апла пулсан, — тет генерал, — ӑна манӑн чи аслӑ офицер туса хурас!

— Тогда, — скомандовал «генерал», — назначить его самым главным моим офицером!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Вӑл мӗнле, паттӑрскер-и? — ыйтать генерал.

— А он храбрый? — спросил «генерал».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗлетӗр-и, генерал, манӑн Коля ятлӑ пичче ҫар офицерӗ пуласшӑн.

Знаете, генерал, мой брат Коля хочет быть военным офицером.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Сывӑ-и, генерал!

— Здравствуйте, генерал! — сказала она.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан «генерал» хӑйӗн пӗр офицерне ҫапла хушнӑ:

Потом «генерал» сказал одному из своих офицеров:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Тумастӑр-и? — ыйтнӑ «генерал», хулӑ-хӗҫ ҫине тайӑнса.

— Не будете? — спросил «генерал», опираясь на саблю-прутик.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл хӑрах урине малалла хунӑ, аллипе пилӗкрен тытса, хӑйне хӑй «генерал» вырӑнне хунӑ.

Она отставила одну ногу, рукой упёрлась в бок и представила себя генералом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Анчах вӑл Рогачев генерал пек марччӗ.

Но только он был не такой, как генерал Рогачев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ӑна Рогачев генерал: «Эсир хушнине тӑватӑп, Сталин юлташ!» тет.

— «Есть, — сказал генерал Рогачев. — Будет исполнено, товарищи!»

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

«А-а, — тет Рогачев генерал, — эсир, тет, пирӗннисене хӗрхентӗр-и?

«А, — говорит генерал Рогачев, — а вы, говорит, наших жалели?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Нумайӑшӗсем аллисене тӑратнӑ та йӗрсе янӑ: «Хӗрхенсемччӗ, Рогачев генерал!» теҫҫӗ.

А многие поднимают руки и плачут: пожалейте, мол, нас, генерал Рогачев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех