Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗрен сăмах пирĕн базăра пур.
вӗрен (тĕпĕ: вӗрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тахӑшӗ ӑна вӗрен пӑрахса пама тӑнӑ, анчах ӑҫтан ҫитеретӗн ӑна?

Кто-то пытался добросить ему веревку, но куда там?

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

— Пит лайӑх тыттарать мужика: Вӗрен! Вӗрен!

— Здорово заливает глаза мужику! Учись! Учись!

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Кунсем халӗ кӗске, каҫсем вӑрӑм, ҫавӑнпа эсӗ ирпе лавкана ҫӳрӗн, лавкара мальчикра тӑрӑн, каҫсенче вара вӗрен! — терӗ.

— Дни теперя коротенькие, вечера длинные, так ты с утра будешь в лавку ходить, мальчиком при лавке постоишь, а вечерами — учись!

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эсӗ лӗпӗртетсе хӑтланма ан вӗрен, пӗл хӑвна-ху…

Ты не привыкай кисели разводить, знай сам себя…

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эсӗ халлӗхе ҫавна пурне те пӑрах, ан вӗрен — хӑвах куртӑн, авӑ мӗн пулать! — терӗ.

— Ты покуда брось всё это, не учись — сам видишь, вон что выходит!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эсӗ халлӗхе ҫавна пурне те пӑрах, ан вӗрен — хӑвах куртӑн, кӑтартса тӑратчӗ.

— Ты пока это все брось, не учи — сам видел, показывал.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑй хыҫҫӑн вӗрен сӗтӗрсе пыракансене ҫунса кайнӑ вите тавра утса ҫӳрет, макӑра-макӑра шиклӗн ҫаврӑнса пӑхать вӑл.

Волоча за собой веревку, перед сгоревшим хлевом металась корова, она протяжно мычала и озиралась.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мучи вӑранчӗ, йытӑ мӑйӗ ҫинчи вӗрен татӑкне курчӗ, хӑйне юнашар выртакан, тусанланса пӗтнӗ ачана курчӗ те пурне те ӑнланса илчӗ.

Дедушка проснулся, увидел на шее пуделя веревку, увидел лежащего рядом с собой, покрытого пылью мальчика и понял все.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ун мӑйӗ ҫинчен вӗрен татӑкӗ сӗтӗрӗнсе пырать.

На шее у него болтался обрывок веревки.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Инженера вӗрен луччӗ.

— Нет, тебе нужно учиться на инженера.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Джурдже вӗрен илсе килчӗ, хӗрарӑма аллисенчен ярса тытрӗ.

Джурдже вернулся с веревкой и схватил женщину за руки.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл сана пӑхӑнать пулсан, унӑн кӑмӑлӗ те ҫемҫе, пулӑшма та хатӗр вӑл, унтан вӗрен явма та пулать, анчах эсӗ вӑйсӑррине курсан, сана вӑл ӑмана таптанӑ пек таптаса лапчӑтать, ҫитменнине ҫаврӑнса та пӑхмасть.

Крестьянин от тебя зависит: он и мягкий и любезный, хоть к ранам его прикладывай, но уж если видит, что ты слаб, погибаешь, он тебя раздавит, как гусеницу, лишь бы ему не надо было шевельнуться лишний раз.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сана халех паллӑ пултӑр: хурҫӑ вӗрен ҫинче ҫакӑнса тӑнӑ чухне вӑл сана айӑплама ҫар сучӗн членӗсене суйларӗ!

Так и знай: пока он висел на проволоке, он обдумывал военный суд над тобой.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вук аллине виҫӗ хут вӗрен тӑрӑх ылмаштарса куҫарчӗ те ҫыран хӗрринчех кӑшкӑрса ячӗ:

Он три раза подтянулся на руках и, добравшись до берега, находясь уже над самым обрывом, простонал:

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вукӑн ҫакӑнса тӑракан кӗлеткине тата унӑн аллисем хушшинче, пуҫӗ ҫийӗнче, шыв урлӑ карӑнтарнӑ хурҫӑ вӗрен ҫинче чарӑнса тӑнӑ хура уйӑха курас мар тесе, вӑл пуҫне пӑрчӗ.

Он вздрогнул и отвернулся, чтобы не смотреть на мучительно вытянутое тело и на черную луну, застрявшую где-то между рук Вука, на голову командира, на стальную проволоку, повисшую над замерзающей рекой.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр алпа паром кӑкарнӑ пралука туртса пымалла пулсан, вӑл вӗрен тӑрӑх каялла мӗнле каяс шухӑш никама та, ӑна хӑйне те пырса кӗмен.

Никто, в том числе и сам Вук, не продумал заранее, как он будет, одной рукой таща трос, перебираться по проволоке обратно.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пушшӑн карӑнтарнӑ вӗрен усӑнса анчӗ те, Вукӑн урисем сӗлкӗше пырса тиврӗҫ.

Под его тяжестью проволока прогнулась и опустилась, ноги Вука теперь касались жидкой ледяной массы.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун тавра мӗн пурри пӗтӗмпех хӑйӗн чӑнлӑхне ҫухатрӗ: пӑрланнӑ шыв та, паром ҫинче хӑраса хытса ларакан ҫынсем те, хӑйӗн пурнӑҫне шеллемесӗр вӗрен ҫинче сулланакан ҫын та — пурте, пурте.

Все вокруг будто покрылось туманом — и замерзающая река, и люди на пароме, дрожащие от страха, и вытянувшийся человек, висящий на проволоке.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗрен пушӑ ҫыхнине пула хытах силленчӗ; ӑна тытӑнтарнӑ ҫыранӑн икӗ енчи тӗревсем те чӗриклетеҫҫӗ.

Провисшая проволока дрожала, поскрипывая на деревянных крестовинах, к которым она была прикреплена у берегов.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак вӗрен тӑрӑх парома кӑкарнӑ пралука ҫирӗплетнӗ шӑлтӑрма шуса пырать.

По проволоке на блоке ходил трос, привязанный к парому.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех