Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Янтул (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Янтул мӑтӑк, ку — ҫӳллӗ (Янтулпа танлаштарсан), хитре.

Он был довольно высок, по сравнению с низкорослым Яндулом, красив.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ак мӗншӗн тараҫҫӗ мӑнран ял ҫыннисем», — сехӗрленсе шухӑшларӗ Янтул.

«Так вот почему от меня все шарахаются», — со страхом подумал Яндул.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пупӗ-качки ҫӑва патне, супрӗҫ унпа чисти, — текелесе Янтул малалла утрӗ.

— Да вы уж мне все глаза протыкали этим попом! — уже беззлобно бросил Яндул и проследовал к дому Фекчы.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эх хыпса илчӗ Янтул!

И тут Яндул взорвался:

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Э-э-э», — терӗ кӑна Янтул хӑй ӑшӗнче.

«Ага-а, вон в чем дело», — протянул про себя Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Туятӑп, — тесе тӳрлетрӗ Янтул хӑйне.

Чую, на что способна, — поправил себя Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ҫав самантра мӗн туйса ирттернине никам та каласа пӗтереймӗ.

Что испытывал в те минуты Яндул, описать невозможно.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пирӗн патри-и?! — тепре тӗлӗнчӗ Янтул.

— Это та, что у нас поселилась? — Яндул немало удивился.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эп ун пек ӗҫсемпе ӗмӗрне те ҫыхланса курман, — пат татса хучӗ Янтул.

— Да я ни разу в жизни с этим не связывался! — Яндул решил отказаться.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Лайӑх шухӑш! — ырлама васкарӗ Янтул.

— Хорошее дело! — с ходу одобрил Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эппин, ку сӑмаха эс пире тарҫа илес ҫурри каламастӑн-ха. Ман умра та ахальтен йӑпӑлтатмастӑн. Сан пуҫунта урӑх шухӑш. Мӗнле шухӑш-ши, пӗлӗттӗм?» — тавҫӑрса илме хӑтланса тӑчӗ Янтул.

«Выходит, про нас ты речь завел просто для виду, коль у тебя ничего не готово. И неспроста ты передо мной стелешься… Но зачем? Какую думку задумал, хотел бы я знать», — пытался раскусить Ивука Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ырра хирӗҫ ырӑ, — терӗ Янтул.

— Что ж, за добро платят добром, — почти согласился Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Э, апла иккен-ха, — тесе шухӑшласа тӑчӗ Янтул.

«Ага, небось неспроста это, не доверяя Ивуку подумал Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ӑҫталла пӑрать ку эсремет ачи? — тесе пуҫне ватса тӑчӗ Янтул алӑк патӗнче. Малалла иртсе ларма килӗшмерӗ вӑл, хӑй кӑмӑлсӑррине ҫавӑнпа та пулин палӑртас терӗ пуль. — Мана мухтама мар, ҫисе ярӑттӑн та эс, май килмерӗ пуль-ха», — шухӑшларӗ Янтул.

«Куда же все-таки клонит этот мерзавец? — ломал голову Яндул, продолжая стоять возле двери, хотя Ивук и пригласил его пройти вперед. Этим Яндул хотел продемонстрировать свое к нему неуважение. — Ты небось не хватить меня, а проглотить с потрохами готов, только бы случай подвернулся», — подумал Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ильмук пиччех теме тытӑнтӑн-и?» — телӗнчӗ Янтул.

«Ишь, дядей Ильмуком навеличивает», — удивился Яндул, прикидываясь непонятливым.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Путех ку ятлаҫма чӗнмен» тесе шухӑшласа тӑчӗ алӑк патӗнчи Янтул.

«Видно, ругаться со мной он не собирается», — подумал Яндул, стоя у двери.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул хӑвӑрт утса кайса ӗҫсӗре пӑрахса хӑварасшӑнччӗ, — юлмарӗ лешӗ.

Яндул зашагал резвее, чтобы отвязаться от надоевшего спутника.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Яла кӗрес чух Янтул шартах сикрӗ.

Янтул вдруг вздрогнул, когда дошел до деревни.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шухӑшне улӑштарас тесе Янтул каллех пӗчӗк пӳртри халӑха аса илет.

Чтобы унять раздражение, Яндул снова вернулся в мыслях в избенку Феклы.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр лупашка урлӑ каҫрӗ Янтул.

Яндул не заметил, как перевалил через лужицу.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех