Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫапла, кунта та тытӑнса тӑраймасан вара эпир, — ҫут тӗнче ҫине пӑхмалли те ҫук. Ҫук, кунта ӗнтӗ нимӗҫсем килсе кӗреймӗҫ!» — шухӑшларӗ те Андрей, вара, кӗтмен ҫӗртенех, хӑйӗн чӗрине хӑвӑртрах ҫапӑҫӑва кӗрес кӑмӑл хӗссе илнине туйрӗ.

«Да, если мы здесь не устоим, тогда нам, и верно, лучше не глядеть на белый свет. Нет, тут не будет немцу хода!» — подумал Андрей и неожиданно почувствовал щемящую, посасывающую сердце жажду боя.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вазуза хӗрринче чух эпӗ асӑрхаттарнине манман вӑл!» кӑмӑллӑн киленсе шухӑшларӗ те генерал, кӗтмен ҫӗртенех, мӑйӑхне чӗтретсе, ыйту пачӗ:

«А ведь не забыл о замечании, что сделал я ему у Вазузы!» — с большим удовольствием подумал генерал и, неожиданно, подергивая усами, задал вопрос:

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Епле ҫырса пӗлтерес-ха ман вӗсене? — шухӑшларӗ вӑл.

«Как я напишу им? — подумал он.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вилетӗп, — шухӑшларӗ Семён. — Заводить туни пӗтрӗ».

«Умру, — подумал Семен. — Кончился завод».

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Пӗр эрнелӗхе заводить тӑваканскер, — шухӑшларӗ Семён. — Пирӗн килте те ҫакӑн пек сехет».

«Заводятся на неделю, — подумал Семён. — У нас дома такие же часы».

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Каҫса кайрӗҫ-ши пирӗннисем, ҫук-ши? — шухӑшларӗ вӑл. — Каҫса кайма кирлӗ».

«Прошли или нет наши-то? — подумал он. — Должны бы пройти».

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вырӑссем ман салтаксене персе пӑрахрӗҫ ӗнтӗ, тыткӑна лекнисенчен пӗрне те хӑвармарӗҫ, ман хамӑн та пурӑнмалли нумай юлмарӗ», тесе шухӑшларӗ вӑл.

Он решил, что русские расстреляли остальных его солдат, попавших в плен, и что ему тоже осталось жить недолго.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Мӗнле-ши ӗнтӗ халь пирӗн Ольховкӑра? — ҫӳҫенсе шухӑшларӗ вӑл хӑйӗн тӑван ялӗпе килӗ ҫинчен. — Тен, унта та кунти пекех?»

«Как у нас-то теперь в Ольховке? — подумал он о родной деревне и родном доме. — Может, так же вот?»

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вӑт ӑҫта ҫитсе перӗнчӗ! — йӗрӗнсе шухӑшларӗ Ерофей Кузьмич. — Халӗ ӗнтӗ унӑн ҫулӗ пӗрре».

«До чего дожил! — брезгливо подумал Ерофей Кузьмич. — Теперь ему одна дорога».

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ман вара ун чухне кӑткӑ тӗми ҫинчи пек пурӑнмалла пулать, — шухӑшларӗ вӑл. — Пуҫна ҫиессе кӗтсех тӑр».

«Тут будет мне такая жизнь, как на муравьиной куче, — подумал он. — А скорей всего не сносить головы».

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Аха, тавах турра, ҫапкаланчӑк пирки мар иккен! — шухӑшларӗ вӑл. — Каллех ҫав тырӑ пирки иккен!»

«Ага, слава богу, не в лоботрясе дело! — подумал он. — Опять с этим хлебом!»

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Неушлӗ вӗсем ҫак хурӑнсене те касасшӑн? — шухӑшларӗ вӑл тарӑхса. — Аллисем хӑрса ларасчӗ, йӗксӗксен, чӑнах та!

«Неужто и эти хотят свалить? — подумал он негодующе. — Отсохли бы у них руки, у немтырей этих, право слово!

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Шуйттан илсе килчӗ мана ҫакӑнта! — салхуллӑн шухӑшларӗ Ерофей Кузьмич. — Кун пек вӑхӑтра курӑнмасӑртарах пурӑнса ирттерсен аванччӗ!»

«Занес меня сюда дьявол! — уныло подумал Ерофей Кузьмич. — Такое время в тени бы прожить!»

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Кам шуйттанӗ хушрӗ-ха мана ҫав Яшкӑна чарса хӑтланма? — шухӑшларӗ вӑл, йывӑрлӑх ҫитсе килнине кура хуйхӑрса.

«Черт меня дернул останавливать этого дурака! — подумал он удрученно.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Хӑшӗсем ҫакӑнта выртаҫҫӗ-ши? — ирӗксӗрех шухӑшларӗ вӑл.

«Которые же здесь лежат? — невольно подумал он.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Эпӗ те вӑт хамӑрӑннисенчен уйрӑлса юлтӑм, халь ӗнтӗ хуть кӑшкӑр, ҫак тӑрна пек…» — тунсӑхлӑн шухӑшларӗ Костя.

«И я вот также отстал от своих, а теперь хоть кричи, как этот журавль…» — тоскливо подумал Костя.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Пӗтет!» шухӑшларӗ Костя.

«Пропадет!» подумал Костя.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийкӑна чи малтан курсан шухӑшланӑ пек, халь те Лозневой ҫапла шухӑшларӗ: «Таҫта, тахҫан ӗлӗкех курнӑ пек туйӑнать ку мана…»

Так же как и, когда увидел Марийку вначале, Лозневой сейчас думал: «Где-то, когда-то давно, кажется, я ее видел…»

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чунӑмҫӑм!» шухӑшларӗ вӑл.

Свет ты мой!» думала она.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Романри пек! — шухӑшларӗ вӑл.

«Романтично! подумал он.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех