Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗн (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑн пирки калаҫу хускатсан, Кантюк, темӗн асне илем пек пулса, шӗвӗр пӳрнине ҫӗклерӗ.

Когда он сказал об этом вслух, Кандюк вдруг вспомнил что-то и поднял указательный палец.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫиес килнине кӑшт кӑна пусарма ӗлкӗрнӗччӗ — шӑл хушшинче темӗн нӑтӑрт турӗ.

Но едва успел утолить первый голод, как под зубами что-то смачно хрустнуло.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Темӗн йӑлӑнасшӑнччӗ Шерпике, Элентей ӑна пӳлчӗ:

Но Элендей оборвал Шербиге на полуслове:

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Темӗн курса тӑрасси пулӗ тесе, Элентей ҫӗҫҫине картиш варринелле ывӑтса ячӗ, чӑххине сылтӑм аллине меллесе кӑна илчӗ.

Не надеясь на самого себя, Элендей швырнул нож на середину двора, а курицу перехватил правой рукой.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтра (темӗн кирлӗ пулнӑ тата?) Шерпике юмӑҫ Элентейсем патне пӗр кӗтмен ҫӗртен пычӗ кӗчӗ.

В это время неожиданно отворилась калитка, и во двор Элендея — и зачем только ее черт принес! — вошла знахарка Шербиге.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чир-чӗрне ӑна унччен малтан та чӑтса курман мар-ха, пурпӗрех темӗн пулас ҫук тесе, вӑл хӑй йывӑрланнине ура ҫинче ҫӳресех ирттересшӗнччӗ.

Ему случалось, конечно, болеть и прежде, но он, как правило, переносил хвори на ногах, на сей раз он тоже решил, что все обойдется.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пырне темӗн чарӑнса ларчӗ.

В горле у него застрял тугой комок.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс… эс… — тем каласшӑн пулса, пӗҫертекен питне темӗн ҫылӑҫнӑ пек, шӑлкала пуҫларӗ Шерккей, аяккинелле пӑрӑнчӗ.

— Ты… ты… — хотел что-то возразить Шерккей, но, схватившись рукой за ушибленное место, отошел в сторонку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей урӑх чухне ҫакӑн пеккишӗн сассине ҫӗклетнӗ пулӗччӗ, анчах хисеплӗ хӑнисем умӗнче юрамасть: «Эсир салтӑнӑр-ха, салтӑнӑр, ҫӑпала вӑл темӗн мар, ҫӗмрӗлмесӗрех пулмасть», — текелесе, хӑех ҫӑпала катӑкӗсене пуҫтарса пӑхкаларӗ те ҫыпӑҫтарма ҫуккине кура кӑмака хӗрринчи лаххана пӑрахрӗ.

Шерккей в другой раз, конечно, накричал бы на жену, но при уважаемых гостях не стал этого делать: — Да вы раздевайтесь, раздевайтесь, небось половник не ахти важная вещь, ну раскололся и раскололся, — приговаривал он, поднимая с полу половинки и машинально прикладывая одну к другой, затем резко шагнул в чулан и бросил осколки в лохань.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел ҫине ҫапах та темӗн ҫитмен пек, ҫуртра темӗн ҫук пек, йӗркеллех купаласа хунӑ вырӑнне тепӗр хут салатса майлаштарчӗ, хальхинче пуҫтарнӑ вырӑнӗ паҫӑрхинчен те чалӑшрах пек тухрӗ, вӑл ӑна татах салатса купаларӗ.

И все равно на столе будто чего-то не хватало, а может быть, в доме, она еще и еще раз прибрала и без того аккуратно заправленную постель, поправила подушки.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫӗ ҫуккипе мар, ӗҫӗ-хӗлӗ килте темӗн чухлӗ тупӑнать, аллисем ӑна темшӗн ҫыхӑннӑ пек туйӑнаҫҫӗ, пӗр ӗҫ патне те ҫыпӑҫмаҫҫӗ пек.

И теперь ходила по избе словно со связанными руками — ни к чему не лежала душа, хоть дел по дому всегда с избытком.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей кӑҫал пӳрт лартатех иккен-ха; Аттилля Йӑкӑначӗн те пӳрчӗ тайӑлнӑ, пӗр-пӗр вӑйлӑ ҫил-тӑвӑл тӳнтерсе ярасран, йӑтӑнтарса антарасран Йӑкӑнатӑн хӑйӗн те, арӑмӗн те каҫсерен чунӗсем ҫук, тепле чӑтса ирттермелле пулать ӗнтӗ, хӑҫанччен иккенне те калама кансӗр; Пикмӑрса тесен, уншӑн темӗн мар, ҫу кунӗнче тата та ҫӗрпӳрт чавма пултарать.

Шерккей вот нынче дом новый поставит, это хорошо, все этому рады; а вот у Игната Атилля домишко тоже обветшал, того и гляди сметет его в сильную бурю, вот и болит у него душа день и ночь: когда, как он выберется из нужды — неизвестно; Бикмурза вон не унывает — летом опять выкопает новую землянку, и вся недолга…

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫкӗлле ҫын темӗн те персе яма пултарать, теҫҫӗ, и-и, ун пек сӑмаха вырӑна хумалли ҫук, эс те ун пирки ан шухӑшла.

Выпивший человек что угодно может наговорить, только разве эти слова можно принимать всерьез, вот и ты ни о чем не думай.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Темӗн пӗлместӗп, — тавӑрчӗ Ильяс тепӗр хут та.

— Не знаю пока… — нерешительно ответил Ильяс.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗсӗк куҫӗ чарӑлса кайрӗ унӑн, ҫурӑмӗ тӑрӑх темӗн сӑрӑлтатса иртрӗ.

Его узкие глаза расширились до предела, по спине пробежали мурашки.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Апла-капла темӗн калаҫмарӗҫ те, — куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ вӑл.

— Да ничего такого они не говорили, — хлопая глазами, промямлил он.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мишка, темӗн пысӑкӑш тӑлӑппа чӗркенсе, урамри дежурнӑйпа — пӗр сехет каялла хӑй юриех вӑрҫтарнипе юнашар — тенкел ҫинче ларнӑ.

Мишка сидел на лавочке, закутанный в громадный тулуп, рядом с дежурным по улице, с которым час назад нарочно затеял ссору.

23. Ҫаврӑма пӗтерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Полундра! — тесе кӑшкӑрчӗҫ иккӗн моряксем, цементпа ҫыпӑҫтарса лартнӑ кирпӗчсен темӗн пысӑкӑш купине йӑвантарса.

— Полундра! — выкрикивали два коренастых моряка, переваливая громадную глыбу сцементированных кирпичей.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл ӗнтӗ икӗ хутчен хӑйӗн каҫхи пропускне кӑтартнӑ — малтан ватӑрах самӑр хӗрарӑма, унтан теприне, темӗн пысӑкӗш тӑлӑп тӑхӑннине.

Он уже два раза предъявлял ночной пропуск — сначала пожилой полной женщине, затем другой, в громадном полушубке.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӳлӗме помощникӗпе темӗн пысӑкӗш куҫлӑх тӑхӑннӑ пӗчӗк ватӑ ҫын кӗчӗ.

Вошел помощник со старым человеком маленького роста, в громадных очках.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех