Шырав
Шырав ĕçĕ:
Дуняшӑпа унӑн инкӗшӗ, тата тепӗр хӗрӗ хӑранипе ни вилӗ, ни чӗрӗ пулса тӑчӗҫ; вӗсем тӑна кӗрсе ҫитиччен ҫенӗкре алӑк умӗнче такам йывӑррӑн, вӑрахӑн та хӑюсӑр утнӑ сасӑ илтӗнчӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Пӗр вунӑ ҫын алӑк патӗнче хӗсӗнсе пӑхса тӑма тытӑнчӗҫ.
XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл тӑчӗ те тухса кайрӗ; Кулине валашка илсе сак ҫине лартрӗ, алӑк умӗнче тӑракан витререн тата кӑмакари чукунран вӗри шыв тултарса, ҫаннисене тавӑрса аллине шыва чиксе пӑхрӗ.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл: — Эпӗ сире пурне те тытса хӗнетӗп ак! — тесе кӑшкӑрса илчӗ те алӑк еннелле ҫавӑрӑнса пӑхрӗ.Она только крикнула на детей: «Ну вас! всех перепорю!» — и оглянулась на дверь.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Алӑк уҫӑлса хыттӑн хупӑнчӗ, Дутлов старик ҫӗлӗкне силлесе кӗчӗ.Дверь отворилась, крепко хлопнула, и вошел старик Дутлов, отряхая шапку.
VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Эпӗ улпут майри умӗнче тӑтӑм, улпут хӗрӗ алӑк хыҫӗнче музыка калать.Я так-то перед ней стоял, перед барыней, у горки, а барышня там, за дверью, закатывала.
IV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Сасартӑк пӗр хӑлӑп ҫинче кӑна тытӑнса тӑракан алӑк яр уҫӑлса кайнӑ та ҫӳлти (улпут майри патӗнчи) хӗр пырса кӗнӗ.Вдруг дверь, висевшая на одной петле, откинулась, и в угол вошла верховая девушка.
III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл алӑк еннелле тӑсса кӑтартрӗ, унӑн аллисем чӗтресе илчӗҫ.— Он указал на дверь рукой, и рука его затряслась в неуемной дрожи.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Лелюков алӑк патӗнче, вӑл ӗнтӗ тумланнӑ.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк урлӑ, пӗшкӗнмесӗрех, уяври пек савӑнӑҫлӑ, йӳле пилӗкӗн Кожанов пырса кӗрсенех, пӳлӗмре йӗрес-макӑрас шухӑшсем тӗтӗм пек сирӗлсе кайрӗҫ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Софья Олимпиевна — кӑвакарнӑ ҫӳҫӗсене чепчик айне тирпейлесе пухнӑ, чирлӗрех пек те самӑр хӗрарӑм, сарлака юбка тӑхӑннипе тата самӑртарах курӑнаканскер, Лелюков пӳлӗмӗнче мӗн пулса иртнине алӑк витӗр пӗтӗмпех илтнӗ, вара вӑл Василе кухньӑна ҫавӑтса тухассине кӗтсе тӑнӑ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк хыҫӗнче кухньӑра Василӗн мӑкӑртатакан сасси, Софья Олимпиевнӑн, ытти темӗнле хӗрарӑмсен сасси тата Коля хыттӑн ятлани илтӗнчӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк патӗнче, пӳлӗме никама систермесӗр кӗнӗ Шувалов, темиҫе минут хушши пӑхса тӑчӗ, Василь мӑкӑртатнине итлесе, вӑл, унӑн сӑмахне ҫирӗплетсе, пуҫне сула-сула илчӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Иккӗмӗш пӳлӗмӗн алӑк урати ҫинче шӗвӗр те кӑвак сухаллӑ старик пичӗпе маччаналла пӑхса выртать, унӑн пырне касса татнӑ.На пороге второй комнаты лицом к потолку лежал старик с острой седой бородой с перерезанным горлом.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Василь алӑк патӗнче ҫывӑрать.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вӑл плащ-палаткине силлесе, алӑк патне ҫакрӗ те, вӑрӑм та шӑнса кӳтнӗ пӳрнеллӗ йӗпе аллисене хунар трубки ҫумне тытса, ӗшенчӗклӗн пӗшкӗнсе ларчӗ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Эпир чи хыҫалти умӗнхи рете, айккинчи вырӑнсене, алӑк патнерех лартӑмӑр.Мы сели на крайние места предпоследнего ряда, ближе к выходу.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк патӗнче Яша кулкаласа тӑра парать.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Хӳшӗне такам кӗчӗ те алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ.Я услышал, что кто-то вошел в шалаш, остановился возле порога.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк патнерех — винтовка патронӗ тултарнӑ ещӗксем, нумай пулмасть пулас пушатнӑ «цинки».Ближе к выходу — ящики с винтовочными патронами и, очевидно, недавно опорожненные «цинки».
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.