Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Евсей кулас килмен ҫӗртен кулчӗ те шухӑшларӗ: «Ҫапла, илсе пӑхас пулсан, манӑн ӗҫсем шуйттанлах начар…»

Евсей через силу усмехнулся и подумал: «Да, ежели посмотреть, то положение мое чертовски плохое…»

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей ларчӗ те унӑн ывӑннӑ куҫӗсенче шултра куҫҫуль тумламӗсене курчӗ; вӑл тутисене сиктерсе илчӗ, темскер каларӗ е калама шухӑшларӗ пулмалла, анчах ҫап-ҫара та хӗрлӗрех куҫхупаххисем айӗнчен куҫҫуль тумласа, питҫӑмартинчи пӗркеленчӗкӗсем тӑрӑх шӑпӑртатса анчӗ.

Сергей сел и увидел в ее усталых глазах крупные капельки слез, она шевелила губами, видимо что-то говорила или только думала, а из-под голых, красноватых век капля за каплей катились слезы, рассыпаясь по морщинкам на щеке.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пирӗн пулӑшупа ӗҫе хӑнӑхасшӑн, — шухӑшларӗ Сергей площадьпе иртсе пынӑ чух ҫак сӑмахсем хӑйне темле питех те кӑмӑла кайнине туйса.

Хотят с нашей помощью войти во вкус дела, — рассуждал Сергей, проходя по площади, чувствуя как эти слова уж больно ему милы.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей хӑйсен кӳршисем ҫинчен, Ирина кӑмӑлсӑр пулни ҫинчен мӗн чухлӗ ытларах шухӑшларӗ, машинӑра Кондратьева хӑй тӗрӗс мар, кирлӗ пек мар ответленине те ҫавӑн чухлӗ уҫҫӑнах ӑнланса илме пуҫларӗ.

И чем больше думал Сергей о своих соседях, об упреке Ирины, тем яснее начинал понимать, что ответил Кондратьеву тогда, в машине, неправильно, то есть не так, как бы нужно было.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей, старике мӗншӗн ҫавӑн пек савӑнӑҫлӑ пулса тӑнине ҫаплах ӑнланмасӑр шухӑшларӗ: «Стефан Петрович та хытса тӑмасть пулсан, кунта эпӗ темскере шута илмен…»

А Сергей, еще не понимая, отчего старику стало так весело, подумал: «Если Стефан Петрович не скупится, значит, тут я что-то не учел…»

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Кунта тупсӑмне туп вара, — шухӑшларӗ Сергей, Саввӑна курас шанчӑкпа станица Советне кайнӑ чухне.

«Вот тут и находи выход, — думал Сергей, направляясь в станичный Совет, надеясь повидаться там с Саввой.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Хӑйсем туччӗр, — шухӑшларӗ Сергей, — ку тӗрӗс, эпӗ те Кондратьева кун ҫинчен ҫаплах каларӑм ун чухне…

«Сами себе воздвигают…» — подумал Сергей, — это правильно, об этом и я сказал тогда Кондратьеву…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аван мар, эпӗ ӑна аван мар ответлерӗм», — шухӑшларӗ Сергей, вара унӑн хӑйӗн шухӑшне урӑх ҫынпа калаҫса тӗрӗслес, хӑй ҫине айккинчен пӑхнӑ пек пӑхас килчӗ, ҫавӑнпа ашшӗпе калаҫма шут тытрӗ.

Нехорошо, нехорошо я ей ответил», — думал Сергей, ему захотелось свои мысли проверить на ком-нибудь другом, посмотреть на себя как бы со стороны, и он решил поговорить с отцом.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей аллине чӑмӑртаса, Кондратьев пачах урӑххи ҫинчен шухӑшларӗ: «Э, эсӗ ӑнӑҫлӑ кайса килнине эпӗ куҫусенченех куратӑп…»

Пожимая руку Сергея, Кондратьев думал совсем о другом: «По твоим глазам я вижу, что ты съездил благополучно…»

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫук, кун ҫинчен никам та, Кондратьев та ан пӗлтер, — шухӑшларӗ Сергей.

«Нет, об этом пусть никто, даже и Кондратьев, не знает, — подумал Сергей.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Литература илсе килтӗм — уншӑн Мускава Кубань ҫыннисен ячӗпе тав тӑватпӑр, — шухӑшларӗ Сергей, таса хут листине пӑхкаласа.

«Литературу привез — наше кубанское спасибо Москве, — думал Сергей, глядя на чистый лист бумаги.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ыранах хамӑрӑннисем патӗнче пулатӑп, — татӑклӑнах шухӑшларӗ вӑл, чемодан патне пырса, унтан хӑйӗн ҫул ҫинчи хучӗсене хунӑ папкӑна кӑларса.

«Завтра же побываю у своих, — решил он, подходя к чемодану и доставая папку со своими дорожными бумагами.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина, хывӑнмасӑрах, урине ачалла хуҫлатса, ҫывӑрать: «Мӗскӗн, ывӑннӑ», — шухӑшларӗ те Сергей, арӑмне вӑратасран хӑраса, сӗтел патне чӗрне вӗҫҫӗн утса ҫитрӗ, лампа ҫутса ячӗ.

Ирина спала нераздетая, по-детски подогнув ноги: «Бедняжка, устала», — подумал Сергей и, боясь потревожить жену, на цыпочках подошел к столу и включил лампу.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ку епле ҫӗнӗ туйӑм тата!» — хурлӑхлӑн шухӑшларӗ вӑл, хӑйсемпе пӗрле илсе килнӗ ҫимӗҫсенчен апат хатӗрлеме тытӑнса.

«Вот это так новость!» — подумала она и начала готовить обед из запасов, какие были привезены с собой.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫеҫенхирти юрӑҫӑсен сассине итлесе, Артамашов куҫхаршисене асаплӑн сиктеркелесе ҫапла шухӑшларӗ:

Прислушиваясь к степным певчим, Артамашов болезненно хмурил брови и думал:

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫӗмел айӗнче ҫӗркаҫма тивет, — шухӑшларӗ вӑл, сӗтеклӗ урпа пучахӗсем ҫисе килленекен лаши ҫинчен йывӑррӑн анса.

«Придется заночевать под копной, — подумал Евсей, тяжело слезая с коня, который уже лакомился сочными колосьями.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫапла, питӗ илӗртӳллӗ картина, — шухӑшларӗ Евсей.

«Да, картина дюже заманчивая, — подумал Евсей.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Паровик ӑҫта вара? — шухӑшларӗ Евсей.

«А где ж паровик? — подумал Евсей.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Апла, тав турра, ҫыртман, — ҫӑмӑллӑн шухӑшларӗ вӑл.

«Значит, слава богу, не покусал, — с облегчением подумал он.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Мӗнле шуйттанла этем вӑл, ҫын мар, — шухӑшларӗ Евсей, айккинелле халӗ те хӑравҫӑллӑн ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхкаланӑ май йывӑррӑн сывласа.

«И что за черт, а не человек, — думал Евсей, еще боязливо поглядывая по сторонам и тяжело дыша.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех