Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӗрлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

Хӗрлӗ (тĕпĕ: хӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Буксир вӗсемпе танлашсан, ачасем унӑн урапин виткӗчӗ ҫинче хӗрлӗ саспаллисемпе «Кремль» тесе ҫырнине вулаҫҫӗ.
«Кремль», — читают ребята название, написанное красными буквами на кожухе, когда буксир равняется с ними.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шуйттан шӑлӗ ҫинчи хӗрлӗ ҫутӑ, ун ҫине пӑхса, кулӑшла мӑчлатса илет…
Красный огонь над Чертовым зубом смотрит на Костю и насмешливо подмигивает…

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсенчен иккӗшӗ шӑтса ҫурӑлса кайнӑ, хӑмпӑ шӑтнӑ вырӑнта — таса мар та хӗрлӗ сурансем.
Два из них давно раздавлены, и там — грязно-красные ранки.

Шуйттан шӑлӗ ҫинчи бакен курӑнми те пулчӗ ӗнтӗ шыв ҫинче ҫеҫ хӗрлӗ ҫутӑ сиккелет, вӑл сывлӑшрах ҫакӑнса сулланса тӑнӑ пек туйӑнать.
Бакена над Чертовым зубом уже не видно, только над водой покачивается красный огонь, и кажется, что он висит и покачивается прямо в воздухе.

Халӗ ӗнтӗ вӗсем ҫыранпа юнашарах тӑвалла ишеҫҫӗ, ҫӳлерех те темиҫе хӗрлӗ бакен ҫутса яраҫҫӗ, вара анаталла аннӑ май шуррисене ҫутма тесе, тепӗр енне ишсе каҫаҫҫӗ.
Они поднимаются теперь уже под самым берегом, еще выше зажигают несколько красных бакенов, потом переваливают на другую сторону, чтобы, идя вниз, зажечь белые.

Кӑвак ҫутӑ килнӗ вӑхӑтра бакенӑн хӗрлӗ ҫути шупкан та тӗссӗррӗн курӑнать.
В светлых сумерках красный огонек бакена светит вяло и тускло.

Ҫурхи шыв вӑхӑтӗнче — аван, шыв чаксан вара — капитан кунта ҫӑвар карса ан пыр: хӗрлӗ бакен куртӑн — сулахаярах тыт, унсӑрӑн начар пулса тухӗ.
В полую воду — ничего, а как вода спадет — тут капитан не зевай: увидел красный бакен — бери влево, а то беды не оберешься.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Авӑ хӗрлӗ бакен курӑнать.
— Вон красный бакен видать.

Костя, яланхи пекех, шыв сивӗ мар-и тесе тӗрӗслесе пӑхасшӑн, анчах, хӑйне ҫак хӗрлӗ ҫӳҫлӗ хӗрача хӑравҫӑ вырӑнне хурасран хӑраса, кимӗ хӳри ҫине каять.
Костя хочет, как всегда, попробовать, не холодная ли вода, но, опасаясь, что эта рыжая тараторка посчитает его трусом, идет на корму лодки.

Ҫӳлелле шыв сирпӗнет, ҫав вӑхӑтрах тенӗ пек унӑн хӗрлӗ ҫӳҫӗсем ҫиеле тухаҫҫӗ.
Вверх взлетает шумный фонтан, и почти сейчас же рыжие волосы ее появляются на поверхности.

Нюра, калаҫнӑ хушӑрах, пӳлӗм тӑрӑх хӗрлӗ ҫулӑм пек вӗҫсе ҫӳрет.
Нюра говорит и летает по комнате, как маленькое рыжее пламя.

«Хуратутлӑскер, — шухӑшлать Костя. — Хӗрлӗ ҫӳҫлисем вӗсем яланах хуратутлӑ пулаҫҫӗ».
«Конопатая, — решает про себя Костя. — Рыжие, они всегда в веснушках».

Хӗрлӗрех-сарӑ ҫӳҫӗсене вӑл икӗ пӗчӗкҫӗ ҫивӗте ҫивӗтлесе янӑ, иккӗшне те хӗрлӗ лентӑпа ҫыхнӑ.
Светлые рыжеватые волосы ее заплетены в две косы, связанные красным бантиком.

Ҫав ҫурт, леш енчи пӑрахут, курӑнмасть те — сарлака та хура, хӗрлӗ пиҫихиллӗ мӑръе пур тата пӗр мачта курӑнать, ун ҫине икӗ хунар — пӗрне ҫӳлерех, теприне аяларах — ҫакса янӑ.
Из-за этой постройки совсем не видно парохода — торчит одна толстая черная труба с красной каемкой да мачта с фонарями, подвешенными один над другим.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑй Хӗрлӗ Чутай тӑрӑхӗнче ҫуралнӑ пулин те Пётр Алексеевич Вӑрнарта сахал мар вӑхӑт ирттернӗ тет.
Куҫарса пулӑш

Вӑрнара кайса килни: курни-илтни // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5669-%D0%92% ... D0%B8.html

Хӗрарӑмпа юнашар та, хыҫалтан та чурасем пыратчӗҫ; ҫак хӗрарӑм, хӗрлӗ ҫӳҫлӗскер, тинӗс шывӗ тӗслӗ пысӑк сенкер куҫлӑ, ҫав тери илемлӗ; ӑна курсан, Крикс хытсах кайрӗ.
Женщина следовала в сопровождении рабыни средних лет и следовавшего за нею раба-педиссека, красота этой женщины с рыжими волосами, белоснежным лицом и большими глазами цвета зеленого моря заставила Крикса остолбенеть.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Лутация — ҫӳллӗ, вӑйлӑ, мӑнтӑр, хӗрлӗ питлӗ, хӗрӗх ҫулсенчи хӗрарӑм.
Лутация, сорокапятилетняя женщина, высокая, сильная, плотная и краснощекая.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Петлюровецсем хӑйсен умӗнче хӗрлӗ ҫӑлтӑрсемпе сӑран курткӑсем кураҫҫӗ.
Видят петлюровцы красные звёзды на фуражках и кожаные куртки перед собой.

Щорс // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Отряд пуҫӗнче тӑпӑл-тӑпӑл ҫирӗп кӗлеткеллӗ, ҫурӑм хыҫне хӗрлӗ пашлык уртса янӑ икӗ юланутлӑ ҫын пыраҫҫӗ.
Впереди отряда ехали два статных всадника с красными башлыками на спине.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче Тихонов Хӗрлӗ Ҫарта пулнӑ, Ленинград патӗнчи ҫапӑҫусене хутшӑннӑ.
Во время Гражданской войны Тихонов был в Красной Армии, участвовал в боях под Ленинградом.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика