Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫула сăмах пирĕн базăра пур.
ҫула (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫула май Маняшӑна пуҫӗнчен ачашларӗ, Митьӑн чалӑш выртакан тетрадьне тӳрлетрӗ.

Мимоходом погладила Маняшу по голове, поправила косо лежавшую тетрадь у Мити.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ун чухне эпир ҫамрӑкчӗ, халӗ ӗнтӗ иксӗмӗрӗн ҫулсене хушсан ҫӗр ҫула та ҫитет, — кулса илчӗ Мария Александровна.

— Мы тогда были молоды, а сейчас нам вдвоем уже сто лет! — смеется Мария Александровна.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ачасем ӗнтӗ ҫула тухса кайрӗҫ, — кӑшт тунсӑхланӑн каларӗ вӑл.

— Итак, дети отправились в путь, — с легкой грустью говорит она.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫула май Володя хӗрсен гимназинелле пӑрӑнчӗ те Ольӑна кӗтсе илчӗ.

По дороге Володя завернул к женской гимназии, подождал, пока выбежит Оля.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кун пек инҫе ҫула ямшӑк хӑйпе пӑшал илме пултарать, — хирӗҫлет амӑшӗ.

— В такую дальнюю дорогу ямщик может взять с собой ружье, — возражает мама.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Унта каймалли ҫула пӗлетӗр-и эсир?

— Знаете ли вы туда дорогу?

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Лашасем тӑрса ывӑннӑ иккен, часрах ҫула тухасшӑн.

А лошади застоялись, им не терпится пуститься в путь.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗ кӗҫӗн ачисемпе илӗртӳллӗ ҫула тухма хатӗрленет.

Мама с младшими детьми готовится к увлекательной поездке.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чи малтанах, Р92 ятлӑ ҫула хунарсемпе ҫутатнӑ, ҫулӗ такӑр, шӑтӑк-путӑк ҫук (Бутанри ҫула саплани курӑнатчӗ).

Во-первых, дорога P92 освещена фонарями, дорога ровная, ям нет (в Бутане было видно, что дороги залатаны).

Песковатски — йӑмраллӑ ял // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5429-%D0%9F% ... D0%BB.html

Ҫак пӗтӗм кулянтаракан паллӑсем хушшинче «Пилигримшӑн» пӗр япала кӑна улшӑнусӑр ӑнӑҫлӑ тӑчӗ: кирек мӗнле вӑйлӑ пулсан та, ҫил карапа яланах ҫула май хӑваларӗ, эппин, вӑл Америка ҫыранӗ патне хӑвӑрт ҫывхарса пырать.

Но среди всех этих тревожных предзнаменований одно обстоятельство оставалось неизменно благоприятным для «Пилигрима»: ветер, как бы силен он ни был, оставался попутным, так что корабль, видимо, быстро приближался к берегу Америки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Анчах тур пулӑштӑр, ҫил ҫеҫ ҫула майлӑ вӗрсе тӑтӑр!

 — Только бы, дай Бог, удержался попутный ветер!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакӑнпа усӑ курса юлмалла, ҫил ҫула майлӑ вӗрнӗ чухне ытларах кайма тӑрӑшмалла.

Этим следовало воспользоваться, чтобы пройти при попутном ветре как можно дальше.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Енчен те карапа хирӗҫ вӗрекен ҫил сасартӑк ҫула майлӑ ҫаврӑнман пулсан, Дик ҫавӑн пек тупӑ та пулӗччӗ-и, тен.

Вероятно, Дик так бы и поступил, если бы ветер, дувший все время навстречу судну, не сменился вдруг попутным.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сана та карапа тытса пыма вӗрентӗҫ, эс штурвал умӗнче тӑни чух ҫил ҫула май вӗрессе шанатӑп эпӗ.

 — Тебя тоже научат управлять судном, и я уверена, что, когда ты будешь стоять у штурвала, ветер обязательно будет попутный.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хирӗҫ вӗрекен ҫил ҫула май ҫаврӑнчӗ, тӳпере куҫакан катрам пӗлӗтсем вӑл чылай вӑхӑт ҫак енчен вӗрсе тӑрасса пӗлтереҫҫӗ.

Противный ветер сменился попутным, и перистые облака, плывшие высоко в небе, предвещали, что спадет он не скоро.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сакӑр ҫула ҫитсен, хӑйпе пӗрлех ҫурӑлнӑ тинӗс туртӑмӗ ӑна кӑнтӑрти ҫӗршывсене ҫӳрекен пӗр карап ҫине юнга пулса ӗҫе кӗме хистенӗ.

В восемь лет врожденная страсть к морю заставила его устроиться юнгой на судно, совершавшее рейсы в южные страны.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис пӗр саманта хӑйӗн ывӑлӗ ҫине пӑхса тӑчӗ те: — Эппин, ҫула тухар, капитан! — терӗ.

Посмотрев на своего маленького сына, которого она держала за руку, миссис Уэлдон закончила: — Итак, в путь, капитан!

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Пилигрим» Вайтематӑра виҫӗ кун тӑнӑ хушӑра Уэлдон миссис ҫула тухма хатӗрленсе ҫитрӗ.

В продолжение трех дней стоянки «Пилигрима» в Вайтемате миссис Уэлдон успела сделать все приготовления к отъезду.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗчӗк Джек майӗпен чиртен сывалнӑ, Уэлдон миссис вара тинех ҫула тухма пултарнӑ.

Когда маленький Джек оправился от болезни, она стала собираться в дорогу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ҫула тухас умӗн пӗчӗк Джек йывӑр чирлесе ӳкнӗ, ашшӗ вара, васкавлӑ ӗҫсем пуррипе, арӑмне, ачине, Бенедикт пиччӗшне Окленда хӑварсах, Америкӑна тухса кайнӑ.

Но перед самым отъездом маленький Джек серьезно занемог, Джемса Уэлдона призывали в Америку неотложные дела, и он уехал, оставив жену, заболевшего ребенка и кузена Бенедикта в Окленде.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех