Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрса (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Макӑрса куҫӗсенче куҫҫулӗ те юлмарӗ пуль мӑнтарӑнӑн.

Куҫарса пулӑш

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Пӗчӗк ачи, ку вӑхӑтра пылчӑклӑ аллисене хырӑмӗ ҫине хурса, макӑрса ячӗ.

Маленький, наконец, заплакал, положив на живот чумазые руки.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Агриппина, Алешкӑна тата советран пуҫран ҫапнӑ пек тухса тарнӑ Марьяна Степан килне ҫитерсе хӑварчӗ те, пӗчӗккине шырама чупрӗ, — хытанка та янкӑлти йытӑ ӑна, пӗлнӗ пекех, пахчана илсе кӗчӗ, кунта вишнӗ йывӑҫҫисем айӗнче пӑшал сассинчен хӑранӑ Мишка макӑрса ларать.

Агриппина проводила до Степановой хаты Алешку и Марью, убежавшую без памяти из совета, кинулась искать маленького, — худая голенастая собака озабоченно повела ее в огород, где Мишка, испугавшись выстрелов, плакал под вишней.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ним туча пӗлменнипе макӑрса ятӑм.

Я не знал, что делать, и заплакал.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эсӗ халь шурри-и ӗнтӗ? — ыйтрӑм эпӗ Митя тетерен, кӳреннипе макӑрса ярасран хама аран-аран чарса.

— Ты беляк, что ли? — спросил я дядю Митяя, едва не плача от обиды.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Макӑрса ярасран чуна аран хытаркаласа, эпӗ юлашки икӗ патрона кӑларса лартрӑм.

С обидой поставил я на кон последние два патрона.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах кайран тӗрме патне пырса тӑрсассӑн унта кинжаллӑ нимӗҫ салтакӗсене куртӑм та ҫывӑха пыма хӑрарӑм, вара кӳреннипе чутах макӑрса яраттӑм.

Но когда я подошел к тюрьме и увидел немецких солдат с кинжалами-штыками, побоялся подойти и чуть не ревел от обиды.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сентябрь уйӑхӗнчи пӗр ӑшӑ ирхине эпир Надя макӑрса ларнине куртӑмӑр.

И вот однажды теплым сентябрьским утром мы застали Надю в слезах.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл инҫетре те мар, ашшӗ ҫине пӑхса сасӑпах макӑрса тӑрать.

Он стоял невдалеке и, глядя на своего арестованного отца, ревел, размазывая по лицу слезы.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ниҫта кайса кӗрейми макӑрса ятӑм вара эпӗ: — Аттеҫӗм… Аннеҫӗм… — куҫҫуль витӗр пӑшӑлтата-пӑшӑлтата килхушши тӑрӑх чылайччен ҫӳрерӗм.

Угрюмым молчанием отвечал мне опустевший двор.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ хам умра Матрена инкен макӑрса тӑртаннӑ йӑваш сӑн-питне куртӑм.

— Спи, сынок, спи.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анне макӑрса ячӗ, аттене кӑштах та пулин хамӑрпа пӗрле пурӑнма ыйтрӗ.

Мать заплакала, стала просить, чтобы он не уходил.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫавна май вӑл дачниксене вӗсен «чик-чик, шпионщик» такмакӗшӗн тата ытларах тарӑхрӗ, ӑна ҫав такмаксем Ленин чунне хытӑ витерсе ыраттарнӑн туйӑнчӗҫ те, вӑл вара Ленина шеллесе пӑрахрӗ, уншӑн тӗттӗмре макӑрса яма та хатӗр пулчӗ.

И по этой причине еще больше негодовал на дачников за их частушку о «шпионщиках-чиках», и ему казалось, что эти частушки больно задели Ленина, и ему было жаль Ленина, и от этого он готов был заплакать в темноте.

12 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Мана курсан малтанах макӑрса ячӗ, унтан вӗчӗрхенӳллӗн кулса илчӗ те чышкипе юнаса каларӗ: «Юрӗ, яччӑрах пире фронта, эпир фронтра та хамӑрӑн мӗн тумаллипе пӗлӗпӗр — питех савӑнаймӗҫ!..» — терӗ.

Он, увидев меня, заплакал, но потом усмехнулся злобно, погрозил кулаком и сказал: «Ладно, пусть они нас пошлют на фронт, мы там, на фронте, тоже Поработаем — не обрадуются!..»

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Эпӗ урӑх пултараймастӑп, Альфред, — терӗ те Эмиль, каллех макӑрса ячӗ.

— Я больше не могу, Альфред, — сказал Эмиль и снова заплакал.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

«Аш пулать пуссассӑнах пӗчӗк ҫеҫ сысна ҫури…» — аса илчӗ Эмиль йӑмӑкӑн сӑввине, унтан вӑл каллех кравать ҫине кӗрсе выртрӗ те макӑрса ячӗ.

— «Заколю, а он как вскрикнет…» — пробормотал Эмиль, а потом снова забрался в кровать.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ида вутӑ сарайне кӗрсе тӑчӗ те вилнӗ уксах Лота каска ҫинче выртнине курсан кӑшкӑрса макӑрса ячӗ.

Когда Ида, глотая слёзы, вошла в сарай и увидела лежащую на чурбаке мёртвую хромую Лотту, она разревелась в голос.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫакна курсан Эмиле амӑшӗ тата хытӑрах макӑрса ячӗ, Эмиле пӳлӗме кӗртсе вырттарасшӑн пулчӗ.

От этого зрелища мама Эмиля зарыдала пуще прежнего и хотела отнести Эмиля в комнату.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хӑраса ӳкнипе тата ним тума пӗлменнине Эмиль макӑрса ячӗ.

Эмиль пришёл в отчаяние и даже заплакал.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль киле таврӑннӑ чух Лина макӑрса ларатчӗ.

Вернувшись домой, Эмиль застал Лину в слезах.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех