Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айван сăмах пирĕн базăра пур.
айван (тĕпĕ: айван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл «хӗрарӑмра» айван ҫитменлӗхсене курчӗ, хӑй питех тӑрӑшманнине асӑрхарӗ; хӑйне хытӑ тиркесе чӑн-чӑн илем сахаллине ӗненчӗ.

Он всмотрелся в наивные недочеты, в плохо скрытое старание, которым хотел возместить отсутствие точного художественного видения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Айван, сапаланчӑк, тискер ученӑй, пӑхсам тимлӗрех!

— Глупый, рассеянный, ученый дикарь, да посмотри же внимательнее!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

— Енчен те айван ыйтусене юратмастӑп тӑк — ҫаплах-тӑр.

— Должно быть, если не люблю глупых вопросов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Старик ачан айван сассине илтнӗн хӑмлатрӗ.

Старик хмыкнул, как на лепет ребенка.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

— Битт-Бой, ухмах эсӗ, айван сӳпӗлти!

 — Битт-Бой, ты дурак, глупый болтунишка!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫак чун ыйтни айван та поэзи евӗр: туллилӗх, вӗҫленнӗлӗх, хӑнӑхса ҫитнин ытараймилӗхӗ, — унта илемлӗ ӗмӗтсене пурӑнма питех те меллӗ; вӗсем вӑл е ку самант чӑркӑшӑвне пӑхӑнмаҫҫӗ.

Ее требования наивны и поэтичны: цельность, законченность, обаяние привычного, где так ясно и удобно живется грезам, свободным от придирок момента.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Манӑн ҫывӑрма юрамасть, — терӗ Нок, — ыйха путас тӑк ыран мана, йӑлтах вӑйран кайнӑскере, мундир тӑхӑннӑ патвар арҫын ҫеҫ мар, айван кушак та пӑркӑчлаять.

— Я не должен спать, — сказал Нок, — если засну, то завтра, совсем обессилевшего, меня может поймать не только здоровенный мужчина в мундире, а простая кошка.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Полладиу шкипер, комплимент ӑсти, хӗр пахалӑхӗсене сасӑпах мухтама пикенчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн чиперкке палӑрмаллах хӑюлланчӗ, шкипер ҫине мӑйӑр пек хуп-хура, эрнери чӑх чӗппи пек айван пӗр куҫӗпе пӑхса илме кӑмӑл турӗ.

Шкипер Полладиу, мастер на комплименты, стал громко восхвалять ее качества, отчего она заметно приободрилась и соблаговолила посмотреть на него одним глазом, черным, как орех, и наивным, как недельный цыпленок.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Пире уҫӑ сывлӑшра, ҫут ҫанталӑк сӑпкинче ҫитӗннӗ тӗреклӗ ҫынсем, ытлӑх-ҫитлӗхе пӗлмен, ҫурма тискер, тӳрӗ те айван ҫынсем ялӗпех пӗрлехи темӗнле трагедие лекнӗ тесе ӗнентересшӗн.

Нас хотят уверить, что целая деревня здоровых, выросших на лоне природы, не знавших излишеств, непосредственных, полудиких людей обрела какую-то общую трагедию.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Арҫын ача пачах нимӗн те пӗлтереймерӗ, мӗншӗн тесен калаҫма вӗренейменпе пӗрех, хӗр ача вара утрав ҫинчи пурнӑҫ пирки аса илӗвне, ахӑртнех, ҫул ҫӳревӗн тата пысӑк хулана курнин ӳкерчӗкӗсемпе пӑтраштарать, ҫавӑнпа кӗретех айван япаласем кала-кала парать:

Мальчик вообще не мог ничего сообщить, так как почти не умел говорить, а девочка, очевидно, спутавшая воспоминания о жизни на острове с впечатлениями путешествия и большого города, рассказывала явные нелепости:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Кайӑр, айван хурах, вӗренӗр, пӗлӳ пухӑр, капмар тискер кайӑк, капитан пулса тӑрӑр.

Идите, глупый разбойник, учитесь, сделайтесь образованным, крупным хищником, капитаном.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Паллах, Ассольпе Эгль тӗл пулӑвӗ пирки ыйткалакан ҫын ҫак хупахрах йӗлпӗрсе пӗлтернӗренпе ку ӗҫе кӑнттам та айван элек сӑнӗ витнӗччӗ ӗнтӗ, анчах тӗшши унӑн ҫаплипех юлнӑ.

Разумеется, эта история с тех пор, как Эгль утвердил бытие Ассоль в том же трактире, приняла очертания грубой и плоской сплетни, но сущность оставалась нетронутой.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫавӑнпа судьяпа халӑх заседателӗсене приговор ҫырнӑ чухне Комарова айван, ҫамрӑк пулнине шута илме сӗнчӗ, ун айӑпӗ ҫукки, вӑл хӑй чысне хӳтӗлени, ун вӗлерес шут пулманни, ку ӑнсӑртран пулса тухнӑ япала пулни пирки каларӗ.

Куҫарса пулӑш

Суд // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Айван чӗрине пушшех те амантса таврӑнчӗ хӗр.

Девушка вернулась домой с еще более раненным сердцем.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Утпа кайма кирлӗ, айван.

— Чай, верхом надо, дурачок.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Айван, вӗлерме пултараҫҫӗ.

— Глупый, убить могут.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Айван, эпӗ вӑл — эпӗ, а эсӗ — эсӗ.

— Глупая, то я, а то ты.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫакнашкал ӑш тӑвӑнса вӑрканӑ самантра Зиновьев вара Иисус та, вӑл историре пулнах пулсан, евангелисен айван та ченчешке туйӑмлӑ авторӗсем ҫырса кӑтартнӑ пек, ӳпкелешсе макӑрманни, хӑйне тытнӑ вӑхӑтра хаваслӑ курӑнма тӑрӑшни, шӳтлекелесе кулни ҫинчен шухӑшламасӑр пултараймарӗ.

В том состоянии духа, в каком он находился сейчас, он не мог не подумать, что Иисус, если он существовал как историческое лицо, тоже, вероятно, перед тем как его схватили, притворялся веселым, смеялся и шутил, а не плакал и сетовал, как это изобразили наивные и чувствительные авторы евангелий.

3 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Айван арҫын ача, эсӗ хупӑлчана ытлашши вӗрилентерсе ятӑн-им? — ыйтрӗ вӑл ҫухалса кайнӑ ывӑлӗнчен.

— Несчастный мальчик, что же ты так перегрел крышку? — спросила она сына, который стоял совсем растерявшись.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Айван Лина Эмиль Альфред патне кайма ҫул уҫнине ӑнланса та юлаймарӗ.

Глупая Лина, она не поняла, что Эмиль пробивается к Альфреду.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех