Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вара хайхискер каллех ҫул ҫӳреме кайнӑ.
Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хӑйне евӗр кӑмӑллӑ шывӑн ниҫта кайма та ҫук, хайхискер вӑл мӗн пулса иртнипе килӗшет, вара ун шывне Атӑл каялла, кӑнтӑралла, илсе каять.Некуда деваться своенравной реке, она смиряется, и теперь уже Волга несет ее воды обратно на юг.
Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Хайхискер хура паллӑллӑ шурӑ пуҫне ҫӳлелле ҫӗклерӗ те Сашӑна аллинчен ҫуласа илчӗ.Бык поднял белую с черным пятном на лбу голову и лизнул Саше руку.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Анчах ҫак хаваслӑ та шавлӑ маскӑсем хушшинче хӑйне аван мар пек туйса, хайхискер кӗҫех куҫран ҫухалчӗ.Но, почувствовав себя неловко в шумной толпе веселых, жизнерадостных масок, он исчез.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӑхатӑп: ҫатлатрӗ хайхискер чул ҫине, пӗр вӑхӑт хушши нимӗн хускалмасӑр выртрӗ, унтан сасартӑк сиксе тӑчӗ те тинӗс хӗрнелле такӑлтатрӗ.
Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.
Темиҫе минутран хайхискер тӗлӗнмелле хӑрушланса ҫитрӗ, унтан икӗ пая уйрӑлчӗ те иккӗшӗ пӗр харӑс Сахалин утравӗ еннелле вирхӗнчӗҫ.
Тинӗсри чи хӑрушӑ ҫавраҫил // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 128–131 с.
Тепӗр самантран хайхискер каллех вӗлтлетрӗ, юлашкинчен куртӑм: кайӑк пулнӑ имӗш.
Xурчкапа куян // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 38–40 с.
— Ак, кунта килнӗ майпа кӑштах та пулин тутанса пӑх! — хайхискер, чӗлпӗрне ҫӗре пӑрахса, Шыҫмӑк Ваҫилейне хӑлха чиккинчен тӑхӑнтартса та ячӗ.— Тогда я тебе их напомню, — бросив вожжи наземь, он со всего маху врезал Васьлею Шысьмаку по уху.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ултавӗ вара ҫурхахпа витӗннӗрен кӑна пылак, ҫурхахне сиретӗн те, шалта мӗн пуррине чӑн куҫпа куратӑн, хайхискер йӗклентерме тытӑнать.А ведь обман он только под покровом сладкий, сорви с него покрывало — увидишь, что под ним.
IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
«Килӗшетӗп! Килӗшетӗп чун илесшӗсем! — тесе кӑшкӑрчӗ хайхискер. — Эрне ҫитет эсир ӗҫлеме пӑрахни, — терӗ вӑл, — малашне ҫавӑн майлӑ хӑтланатӑр пулсан, сире влаҫ аллине парасси кӑна юлать», — терӗ.
IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ак хайхискер! — тӗлӗнем пек турӗ хӗр.
VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Чим-ха, чим, — терӗ вӑл, — ура ҫине тӑма хамах вӑй ҫитерӗп, — мӗшӗлтете пуҫларӗ хайхискер.— Да ты погоди, — остановил он, — встану я на ноги, сам встану, — начал он копошиться.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хайхискер, тинех вӑл хӑйне тӗнче кӑвапи вырӑнне хурать, виҫерен иртсе мухтанма тытӑнать, чысран тухса вӗҫкӗнленсе каять.Возомнив себя пупом земли, он перешел в своем хвастовстве все мыслимые и немыслимые границы.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хайхискер вӑл хӑй пирки хӑех пӗрре — ӑнсӑртран ҫеҫ — эпӗ те пултаратӑп пек-ха тесе, ҫын ҫинчех систерсе хурать.И вот как-то раз — вроде нечаянно — обронил он про себя, что тоже все может, все умеет.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хайхискер мана чӗлхерен ҫавӑрчӗ тытрӗ.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хайхискер мана тӑрӑнсах тӑрӑнчӗ.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ирӗксӗрех ват урҫана тӑрса юлнӑ Велюш, хайхискер, картла выляма тытӑнать те ӗҫке ярӑнать.И остался Велюш старым холостяком, ударился играть в карты да пить водку.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аптраса ҫитнӗ Шерккей ҫӗре лач сурчӗ, хайхискер чӑпӑрккине ярса тытрӗ.Вконец рассвирепевший Шерккей смачно сплюнул на землю и схватился за кнут.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пӑхать хайхискер — Манюр папайӑн шӑтӑкӗ уҫах иккен.
XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ире хирӗҫ пуҫне чиксе, йӗрес пек кулянса, ертсе каять хайхискер лавккине.
XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.