Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сяо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сяо Сян анасласа карӑнчӗ те кӑнтӑр енчи кан ҫине вырӑн майлаштаракан Вань Цзяран ҫапла ыйтрӗ:

Сяо Сян зевнул, потянулся и спросил связного Вань Цзя, раскладывавшего постели на южном кане:

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах Сяо Сян шарламарӗ, председателе килне кайма хушрӗ.

Но он промолчал и отпустил председателя.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян кӑштах тӑхтаса тӑчӗ те: — Ну, хуҫа, суту-илӳ ӗҫӗсем мӗнле пыраҫҫӗ? Аванах чечекленет пулӗ? — тесе ыйтрӗ.

— Сяо Сян выдержал паузу, которая показалась Чжан Фу-ину вечностью, и осведомился: — Ну как, хозяин, торговые дела? Процветает ли заведение?

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Юрать, юрать, — пуҫне сӗлтсе илчӗ Сяо Сян.

— Так, так, — с усмешкой кивнул Сяо Сян.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян тем аса илчӗ те, кӑштах кулам пекки туса, ҫапла ыйтрӗ:

Вспомнив что-то, Сяо Сян улыбнулся и с любопытством спросил:

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Председатель хӑйӗн тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗкне хывсан, Сяо Сян унӑн икӗ еннелле тураса уйӑрнӑ яп-яка ҫӳҫне курчӗ.

Когда председатель снял свою лисью шапку, Сяо Сян увидел аккуратно причесанные волосы, разделенные прямым пробором.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сӗтел ҫинче ҫу янӑ лампа ҫунать, унӑн тӗксӗм ҫутинче Сяо Сян хӑй ҫӗнӗрен паллашакан ҫын ҫине сӑнаса пӑхать.

На столе горела масляная лампа, и при тусклом ее свете Сяо Сян внимательно разглядывал своего нового знакомого.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Калаҫаканӗсем — Сяо Сян тата ҫӗнӗ председатель Чжан Фу-ин.

Разговаривали Сяо Сян и новый председатель Чжан Фу-ин.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эсӗ, сӑмах хутаҫҫи, лашусене хытӑрах хавала! — кӑмӑллӑн кӑшкӑрчӗ Сяо Сян.

— Давай ты живее, краснобай! — добродушно прикрикнул на него Сяо Сян.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сунь йӑпӑлтатакан сӑнпа Сяо Сян ҫине пӑхса илчӗ.

Сунь заискивающе взглянул на Сяо Сяна.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лере, уездра, санран ҫӳлте тӑракансем ун ҫинчен каламасан, эпир, пирӗн демократилле закон тӑрӑх, пыратпӑр та калатпӑр: эпир, хресченсем, Сяо начальник ӗҫне пысӑк тивӗҫе хуратпӑр, пирӗн сӑмаха ӗненӗр тата ӑна преми парӑр… —

Если же там, в уезде, которые выше тебя стоят, не поверят, мы, по демократическому нашему закону, придем и скажем: раз мы, крестьяне, говорим, что начальник Сяо заслужил, верьте нашему слову и премию ему выдайте… —

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Апла пулсан, итле, хресченсем акӑ мӗн калаҫҫӗ: ҫак ҫӗнтерӳсем пурте Сяо начальника пула пулчӗҫ, теҫҫӗ.

— А если оно так, послушай, что крестьяне говорят: все это, говорят, достижение и заслуга нашего начальника Сяо.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо юлташ, эпӗ сана халех тытатӑп!

— Я тебя сейчас, товарищ Сяо, поймаю!

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эсӗ, яланхи пекех, мана ытла мухтатӑн! — кулса ячӗ Сяо Сян.

— Ты, как всегда, льстишь! — засмеялся Сяо Ван.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Нумаях пулмасть кӳлленчӗк пулнӑ вырӑна ҫитсен, Сяо Сян кӑштах кулса илчӗ:

Когда добрались до высохшей лужи, которую теперь чешуйками покрывала затвердевшая грязь, Сяо Сян улыбнулся:

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Каллех пирӗнпе, асатте? — саламларӗ ӑна япалисене йӑтса тухакан Сяо Сян.

— Опять с нами, старина? — приветствовал его Сяо Ван, вытаскивая вещи.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ван ҫапла асӑрхаттарчӗ: урӑх вырӑна тухса кайма яланах хавас, мӗншӗн тесен пӗр вырӑнта пурӑнма йӑлӑхтарса ҫитерет.

Сяо Ван заметил, что, уезжая, всегда радуешься, потому что жить в одном месте надоедает.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян ку ялта аллӑ талӑк пурӑннӑ, анчах вӗсенчен пӗрне те кирлӗ пек канман.

За пятьдесят суток, проведенных в этой деревне, он ни одной ночи не спал как следует.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян пӗр самантлӑха куҫ хӑрпӑкӗсене уҫрӗ, анчах вӗсем каллех хупӑнчӗҫ.

Сяо Сян на мгновение приподнял веки, но они снова крепко сомкнулись.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян каласа пӗтереймерӗ: вӑл ҫывӑрса кайрӗ.

Сяо Сян не договорил: он уже спал.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех