Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Валентина аллисене ачашшӑн, анчах хыттӑн сирсе ячӗ те вӑл ҫывӑрмалли пӳлӗме кӗчӗ.

Ласково, но решительно он отвел Валентинины руки и прошел в спальню.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн йӑлине — хавхаланнипе сиввӗн пӑхма, куҫхаршийӗсене хыттӑн вылятма пуҫланине — Валентина ачаранпах астӑвать, — халӗ ҫак йӑла темшӗн тӗлӗнмелле лайӑх пек туйӑнчӗ ӑна.

Валентина с детства помнила его привычку: увлекшись, хмуриться и усиленно шевелить бровями, — и сейчас эта привычка почему-то казалась ей необыкновен нo привлекательной.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина хӑраса ӳкрӗ те хыттӑн кулса ячӗ:

Валентина засмеялась нервным, испуганным смехом:

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тепӗр кунне секретарь кабинетӗнче Андрей пӗчченех пулчӗ, вӑл унӑн хыттӑн мар янӑракан сӑмахӗсене итлерӗ:

На следующий день Андрей уже один стоял в кабинете секретаря и слушал его негромкие слова:

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл сӑмахпа каламан шиклӗхе Авдотья пӗр йӑнӑшсӑр ӑнланчӗ, ун ҫине ачашшӑн та хыттӑн пӑхрӗ.

Авдотья безошибочно поняла его невысказанные опасения, посмотрела на него ласковым и твердым взглядом и ответила:

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗчӗк япаласем тата йывӑр япаласем ҫинчен хыттӑн та ансат каланӑ сӑмахсем.

Простые, твердые слова о простых и трудных вещах.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья ун патне хӑвӑрттӑн пычӗ, ыталаса, хыттӑн хӑй патнелле туртрӗ.

Авдотья быстро подошла к нему, обняла и сильно притянула к себе:

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Старик янахне сиктерчӗ, куҫхаршисене хыттӑн туртӑнтарчӗ; ӑна темле шухӑш асаплантарнӑ.

Старик тряхнул подбородком, сильно вытянул брови; его мучила какая-то мысль.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑйӗн пуянлӑхне тивекен Авдотья ҫине вӑл тӑшманла пекех пӑхрӗ, ун патне хыттӑн утса пычӗ, кантрана туртса илсе, сурӑха хӑваларӗ:

Она почти враждебно посмотрела на Авдотью, посягнувшую на ее богатство, деловито подошла к ней, отобрала веревку и шугнула овцу:

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Соколов! — терӗ Павлин хыттӑн.

— Соколов! — крикнул Павлин.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Инҫене перекеннисем валли ҫеҫ мар, — терӗ ӑна хирӗҫ Фролов хыттӑн, — ҫӑмӑл артиллери валли те юрӑхлӑ.

— Не только для дальнобойных, — резко возразил Фролов, — но и для легкой артиллерии.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Лару-тӑрӑва пӑхса тухас пулать! — приказ панӑ пек хыттӑн каласа, Фролов Павлин еннелле ҫаврӑнчӗ.

Надо выяснить обстановку! — строго, тоном приказания сказал Фролов и обернулся к Павлину.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫук! — терӗ сасартӑк Павлин, пуҫне аллипе хыттӑн чӑмӑртаса.

— Нет! — вдруг сказал Павлин, сжимая пальцами виски.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Каласа парап, — терӗ вӑл хыттӑн.

Будет доложено, — сухо сказал он.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Павлин ӑна хирӗҫ, яланхи пекех, хыттӑн та тӳррӗн ответ пачӗ:

Павлин отвечал со свойственной ему резкостью и прямолинейностью:

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл хыттӑн та тинкерӳллӗн пӑхать.

Взгляд был суровый, сосредоточенный.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Мӗн туянтӑм-ха эпӗ? — терӗ халӗ ӗнтӗ вӑл хыттӑн, унтан, хӑйне хирӗҫ чӗнессине кӗтнӗ пек, пӗр самантлӑха чарӑнса тӑчӗ.

А что нажил? — сказал он теперь уже громко и помолчал, точно ожидая ответа.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Мӗн, илтместӗн-им эсӗ, Микешин? — ыйтрӗ унран хыттӑн Павлин.

— Ты что, не слышишь, Микешин? — строго спросил Павлин.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Мана… — терӗ телеграфист Маринкина лӑпкӑн та хыттӑн.

— Меня… — спокойно и твердо сказал телеграфист Маринкину.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пурте ирӗккӗн те хыттӑн, пӗр пытармасӑр калаҫаҫҫӗ.

Все говорили свободно, громко, без всякой конспирации.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех