Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухма (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫырана тухма шыва май ишме кирлине эпӗ ҫийӗнчех тавҫӑрса илтӗм.

Я сообразил, что надо плыть по течению, забирая все ближе к берегу.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Туллӑ-сӑртлӑ, никам ҫӳремен шыв-шурсем ҫинче кӗтмен япаласем хӑвӑртрах сиксе тухма пултараҫҫӗ Шыв ҫинелле тайӑлса ларакан ватӑ хыр ҫӗрле тӳнсе кайнӑ имӗш, тӑрри сулахай ҫырантан чулсенчен ҫакланнӑ.

Плавание по горно-таежным рекам полно неожиданностей; ночью старая «натулившаяся» ель упала в воду и вершина ее застряла на камнях у левого берега.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Епле ятламарӑм пуль эп хама ҫак вӑхӑтра шӑрпӑк чиксе тухма маннӑшӑн!

Как я ругал себя за то, что не взял с собой спичек!

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Тӗттӗмре ҫапла хыпашлакаласа пынӑ май эпӗ ҫил-тӑвӑл тӑпӑлтарса-хуҫса пӗтернӗ йывӑҫсем патне ҫитсе тухрӑм, кунтан кӑнтӑрла та чипер йӗркеллӗ тухма май пулас ҫук.

Пробираясь ощупью в темноте, я залез в такой, бурелом, из которого и днем-то не скоро выберешься; и все же, нащупывая руками опрокинутые деревья, вывороченные пни, камни и сучья.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Тӗттӗм пулса лариччен ҫапах та пӗр-пӗр сукмак ҫине тухма шанчӑк пур.

Была маленькая надежда, что до темноты я успею выбраться на тропу.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ӗнтӗ сунара тухма та юрать.

Можно уже собираться на охоту.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ҫуллахи каҫ ҫак тумпа урама тухма та юрать.

В летний вечер в ней можно появиться на улице.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑшпӗр чухне сӗтел хушшинче ӑнсӑртран аванмарланмалли япаласем сиксе тухма пултараҫҫӗ: сирӗн айӑппа ҫӗҫӗ, вилка, кашӑк ҫӗре ӳкме, бокал тӳнсе кайма, ҫӗмӗрӗлме пултарать.

За столом случается, что кто-либо из гостей совершит какую-нибудь неловкость — уронит нож, вилку, разобьет бокал и т. д.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑхӑтлӑха тухма ыйтаҫҫӗ пулсан, хӑнаран каҫару ыйтмалла.

Если звонит телефон или хозяина немедленно вызывают, то следует извиниться перед гостем.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫула тухма хатӗрленни.

Подготовка к дороге.

Ҫула тухсан // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Машина ӑшӗнчен малтан арҫын тухать, вӑл хӗрарӑма е ватӑ арҫынна тухма пулӑшать, киле ҫити ӑсатса ярать.

Первым из машины выходит мужчина и помогает женщине или пожилому мужчине, провожает их до дверей дома.

Такси, трамвай, автобус, поезд ҫинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Транспорт ҫине ларма илнӗ билета пӗтӗрмеҫҫӗ, лӳчӗркемеҫҫӗ, тӗрӗсленӗ чухне ҫакӑн пирки тавлашу сиксе тухма пултарать.

Проездной билет не сворачивают и не мнут, т. к. при контроле из-за этого могут быть недоразумения.

Такси, трамвай, автобус, поезд ҫинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

— Хӑваласа кӑларман та-ха, — тӳрре тухма пӑхрӗ Кукуҫ — Урампа иртсе пыраттӑм.

— Ничего не турнула, — заоправдывался Кукусь, — шел я улицей.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лешсем тахӑш вӑхӑтра пӳртрен вирхӗнсе тухма ӗлкӗрчӗҫ-тӗр.

И те, не сговариваясь, смылись из избы в мгновение ока.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман паян кунччен те чака пӗлмест, кунта халь пулин те иртсе тухма ҫук чӑтлӑх, кукӑр-макӑр ҫулпа ҫеҫ васкамасӑр шӑвать ниме халӑхӗ.

А лес и по сей день не поредел, не убавился, все те же непроходимые чащи, которые неторопливо минуют кружным путем люди, собравшиеся на помощь Бикмурзе.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан — пирӗн ҫынна мӗне кирлӗ тиеке тухма?

А потом — зачем ему в дьяки?

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кӗртесшӗн марччӗ ӑна эп, — тӳрре тухма пӑхрӗ патвар ҫын, — Шерккей шӑллӑм чӗнтерчӗ тет, шӑпах вӑхӑтра килтӗм тет, кӗмелле тет, пит калаҫмалли ӗҫ пур тет…

— Да не впускал я его, — заоправдывался богатырь, — он мне сказал, мол, брат Шерккей меня позвал, как раз в это время поговорить, мол, нам с ним надобно…

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мана вӑл шӑпах ҫак вӑхӑтра хӑй патне кӗрсе тухма хушрӗ.

— Мне ведь хозяин как раз в это время велел зайти.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Реппин тетӗш каланӑ пек, чӑн та, аванрах иккен, Тимрук апла куккӑшсем патне те кӗрсе тухма пултарать.

Ему все равно, как добираться, но в словах Реппина было одно, от чего Тимрук не мог отказаться, — это побывать у дяди, это как раз по дороге.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хайхи хура мӑйӑхли тискер ҫын пек те мар иккен, унпа тем кулкаласа калаҫа пуҫларӗ, мӗскӗн Шерккее хӗрхеннӗ пек те куранчӗ вӑл, вӑхӑчӗ пулсан кунта тата кӗрсе тухма сӗнчӗ.

Помнит только, что чернобородый на деле оказался не таким уж и злодеем — Шерккей заметил в его глазах сочувствие, он с улыбкой распрощался с ним, пригласил заходить еще, коль будет время.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех