Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уншӑн (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах эпӗ мӑнкӑмӑллӑха ҫитменлӗх е сиенлӗ йӑла вырӑнне шутламастӑп, уншӑн нимӗн те вӑтанмастӑп…

Но я не считаю честолюбие пороком и не стыжусь его…

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ку тата уншӑн Виноградов вырӑнне Драницына улӑштарса лартма та кирлӗ пулчӗ.

Это нужно было для того, чтобы заменить Виноградова Драницыным.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Америка вӑл уншӑн яланах темӗнле коммерцилле пысӑк кантур евӗр туйӑнать.

Она всегда представлялась ему чем-то вроде большой коммерческой конторы.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Ҫитес уйӑхсем хушшинче аппӑш-нацисем Россия ҫине мӗнле пӑхасси, — ҫырнӑ Вильсон, — вӗсен ырӑ кӑмӑлне, вӗсем унӑн нушисене ӑнланнине чи лайӑх майсемпе тӗрӗслени, вӗсем ӑна уҫӑ ӑс-хакӑлпа тата уншӑн нимӗн те ыйтмасӑрах юратнине тӗрӗслени пулса тӑрать: унӑн нушисем ҫак нацисен интересӗсенчен тӗпренех уйрӑлса тӑраҫҫӗ».

«Отношение к России, — писал Вильсон, — в грядущие месяцы со стороны сестер-наций послужит лучшей проверкой их доброй воли и понимания ими ее нужд, которые отличаются от собственных интересов этих наций, — проверкой их разумной и бескорыстной симпатии».

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Уншӑн пуҫ усма та кирлӗ мар.

И падать духом тоже не к чему.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Кам айӑплӑ уншӑн?.. — тӑрӑхласа ыйтрӗ Валерий.

— А кто виноват?.. — насмешливо спросил Валерий.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Уншӑн намӑсланмалли нимӗн те ҫук! — терӗ вӑл хӑй те кӗтмен ҫӗртенех ҫилленсе кайнипе.

— Ничего позорного в этом не вижу! — с неожиданным для самого себя раздражением сказал он.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Уншӑн пулсан, ҫынсем те, лашасем те пӗрех!

Вот уж у него что людям, то и лошадям!

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Уншӑн хама ҫылӑха хумастӑп… — нимӗн именмесӗр хирӗҫ тавӑрчӗ старик.

И за грех не считаю… — не смущаясь, ответил старик.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Контролер, уншӑн эпӗ хам билет илетӗп, — терӗ пӗр кӑтра ҫӳҫлӗ арҫын, арӑмӗпе тата хӑй пекех кӑтра пуҫлӑ икӗ арҫын ачипе пӗрле ларса пыраканскер.

— Контролер, я возьму для нее билет, — сказал кудрявый мужчина, сидевший вместе с женой и двумя такими же кудрявыми мальчиками.

Билет // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23-24 с.

Гурдов, Совет ҫӗршывӗнчи ытти ҫамрӑксем пекех, тӑван ҫӗршывӑн чӑн-чӑн патриочӗ пулнӑ, уншӑн вӑл пуҫне хума та хатӗр.

Куҫарса пулӑш

Хӗр тусӗ // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23 с.

Клеверсем уншӑн ҫӗнӗ культурӑсем пулнӑ, вӗсен пӗлтерӗшӗ ҫинчен нумай вуланӑ вӑл, анчах ҫак пӗлтерӗше хӑй куҫӗпе курман, хӑй аллисемпе хыпашласа пӑхман.

Клевера же были сравнительно новым делом, он много читал об их значении, но еще не увидел этого значения своими глазами и не пощупал своими руками.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уншӑн вӑл хитре те, хитре мар та пулман, хӑйӗн, тӑван, кашни пӗркеленчӗкпе турпаллине пӗлсе ҫитнӗ Дуняшка пулнӑ.

Для него она была не красивой, не некрасивой, а его собственной, родной, до каждой морщинки и родинки изученной Дуняшкой.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сережа сӑмахӗ тӑрӑх ҫапла пулса тухнӑ: уншӑн Авдотья, пӗтӗмпе те Василин халичченхи арӑмӗ ҫеҫ пулнӑскер, халӗ колхозри выльӑх-чӗрлӗх фермисен заведующийӗнче ӗҫлекенскер, Василирен маларах вырӑнта тӑнӑ.

По словам Сережи, выходило так, что для него Авдотья, которая была всего-навсего бывшей женой Василия и исполняла должность заведующей животноводством колхоза, имела больший вес, чем Василий.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Алешӑн сарӑмсӑр вилӗмӗ уншӑн ҫаплах килӗшме йывӑр япала пулнӑ.

Нелепая смерть Алеши все еще не стала для нее свершившимся фактом, с которым нужно примириться.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах уншӑн ку лайӑх пулать, пирӗншӗн питӗ лайӑх пулать.»

Но ему будет хорошо, нам будет очень хорошо».

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак курӑклӑ, кукшапуҫ чечеклӗ пысӑк килкарти те, шап-шурӑ пуличченех хырса тасатнӑ ҫӳлӗ крыльца та, карнизне касса илемлетнӗ, хӗвеланӑҫӑн хӗрлӗ ҫути кӗрекен кантӑксемлӗ йывӑҫ пӳрт те — пурте тӑван пулнӑ, пурне те хӑнӑхнӑ вӑл, пурте уншӑн хӑйӗн пулнӑ.

И этот большой двор с травой и одуванчиками, и добела выскобленное высокое крыльцо, и бревенчатая изба с резьбой по карнизу, с окнами, отражавшими алый свет заката, — все было родным, привычным, своим.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мӗн чухлӗ ӗҫленӗ уншӑн, мӗн чухлӗ шанӑҫ хунӑ, унӑн илемлӗхӗ ҫине пӑхса мӗн тери савӑннӑ, анчах халӗ вӑл, нӳрлӗскер, лупасайӗнче тирпейсӗррӗн выртать.

Столько вложили в нее трудов и надежд, так радовались ее красоте, а теперь она лежала под навесом, сваленная как придется, влажная.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ҫав-ҫавах пулать пулсан, манӑн мӗн уншӑн тӑрӑшмалла-ха — ӑна палӑртса илмелле?

Чего же мне над ней трудиться — определять да выводить, когда она все одно получится?

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пуласлӑх ҫинчен шухӑшласси, малашне мӗн пулассине малтанах пӗлсе тӑма тӑрӑшасси уншӑн ытлашши ӗҫ пек туйӑннӑ, ывӑнтарнӑ.

Всякое обдумывание будущего и загадывание вперед казались ему излишними и утомляли его.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех