Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӗре савӑнӑҫӗ мар, — унӑн шатрисем эсир!.. — чӑнкӑртатуллӑ сасӑпа ӳпкелешсе каланӑ Яков Тарасович.Язвы сердца, — а не радость его вы!.. — звенящим голосом пожаловался Яков Тарасович.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Шӑплӑха чи малтан Яков Маякинӑн аран ҫеҫ илтӗнмелле каланӑ хупланчӑк сасси сирсе янӑ:Молчание разрушил тихий, странно глухой голос Якова Маякина:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ав-ван-ха, Тарас Яковлевич, аван, — аллисене алӑк янахӗ ҫинчен илмесӗрех, чалӑшшӑн кулкаласа, пуҫне тайса каланӑ старик.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан сасартӑк ун пичӗ ҫуйхавлӑн улшӑнса кайнӑ, вара, пӑшӑлтатса каланӑ пекех, ассӑн: — Ах, Фома! — тесе янӑ вӑл.Потом лицо ее исказилось тревогой, и она почти шёпотом воскликнула: — Ах, Фома!
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗскер эс шӑлйӗретӗн? — кӑмӑлсӑррӑн каланӑ Фома.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ман старик патне кайса килмелле! — питне пӗркелесе каланӑ Фома.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Йытӑ ҫисе кайтӑрах пурне те! — аллине сулса, ытахаллӗн ҫеҫ каланӑ Фома.— Пес с ними, со всеми! — сказал Фома, равнодушно махнув рукой.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫулталӑк ҫурӑран таварӑн пӗрремӗш партине кӑларатӑп, ӑна манран аллӑм-мӗнӗмпе тӑпӑлтарсах илӗҫ, — иккӗленми шанӑҫпа каланӑ Смолин, унтан старик ҫине ҫирӗппӗн, сулхӑннӑн тинкерсе пӑхнӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Африкан Дмитриевича хам мӗн чухлӗ ӑнланнӑ тӑрӑх, эпӗ ҫакна калама пултаратӑп; вӑл, эсир каланӑ пек, пӗрре те хаҫат ҫӑварне хупласшӑн шухӑшламасть…
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫап-ҫуттӑн хӗрелсе кайнӑскер, вӑл, кӑмӑлӗпе каччине адреслесе, ашшӗне ҫапла каланӑ:С ярким румянцем на лице она сказала отцу, внутренне адресуясь к жениху:
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мухтавлӑ япала! — сӗтеле ҫапса каланӑ старик.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Театр! — ассӑн каланӑ старик.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Давид псаломӗнче те ҫапла каланӑ: «Тӑшман каялла таврӑннӑ чух»…В псалме Давидове сказано: «Внегда возвратитися врагу моему вспять…»
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Люба нумай пулмасть Тарас патне тем вӑрӑмӑш савӑнӑҫлӑ ҫыру ҫырса янӑччӗ, хӑй ӑна юратнине, хай ун ҫине шаннине пӗлтернӗччӗ, вӑл ӑна ашшӗпе курӑнӑҫма тархасланӑ, малашне пӗрле пурӑнмалли кунсен планне эрешлесе ҫырнӑ, вӗсен ашшӗ, ӑслӑ пуҫлӑскер, пурне те ӑнланма пултарни ҫинчен ӗнентернӗ, ашшӗн пӗчченлӗхӗ ҫинчен каланӑ, ашшӗн пурнӑҫри тӗлӗнмелле паттӑрлӑхӗ ҫинчен савӑнса хыпарланӑ, ҫав вӑхӑтрах вӑл хӗрӗ ҫине пӑхни тивӗҫлех мар пирки ӳпкелешнӗ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫите, атте! — пӑшӑрханса каланӑ хӗр.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ан янӑра! — тарӑхса каланӑ Фома.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫак ахаль ҫынсем, — хуллен каланӑ Фома, хӑй шухӑшӗсен ӑшне путнипе юлташӗн сӑмахне тӑнламасӑр, — вӗсем, ытах тинкеререх пӑхсан, аван ҫынсемех!
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эй, туррӑмҫӑм! — ассӑн сывласа, хурлӑхлӑн, шӑппӑн каланӑ Ежов.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Н-да-а! — тӑсса каланӑ Фома — Пӗрре те вӗсем ыттисем евӗр мар…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кансӗрлессе, чӑнах та кансӗрлерӗн ӗнтӗ… — каланӑ Фома.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.