Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хамӑн мустанг маншӑн ытла та хаклӑ.

Мой мустанг слишком мне дорог.

XVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ сирӗн аҫуна пӑч-пӑч чӑпар мустанг ҫинчен систермешкӗн хамӑн ватӑ кӗсреме хытӑрах малалла хӑваларӑм.

Я же погнал свою старую кобылу вперед, чтобы предупредить вашего отца насчет крапчатого мустанга.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сассӑм хамӑн кӑшт анчах тухать, хам сассӑмран хам тӗлӗнсе, хӑраса кайрӑм.

Но голос мой был такой слабый, что я удивился и испугался своему голосу.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗре хамӑн сиксе тухас пек тапать, пӗтӗмпе чӗтресе тӑратӑп, пӑшала алӑра хытӑ тытса тӑратӑп.

Стою я, смотрю, слушаю, сердце у меня так и стучит; держусь за ружье, подрагиваю.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хамӑн карчӑк вилмен чух, Миссисипи тӑрӑхӗнче пурӑннӑ чух пулнӑччӗ, эпӗ ҫав кил-ҫурта карчӑкшӑн тытса усраттӑм.

Это было на Миссисипи, когда моя старуха была еще жива и я сохранял это жилище ради нее.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ пӗлетӗп ӗнтӗ — ҫавӑн ҫинчен илтсенех, сеттльментри мустангерсем пурте мустанг хыҫҫӑн хӑвалама тытӑнаҫҫӗ; ҫавӑнпа, никама та ним сӑмах шарламасӑр, эпӗ хамӑн ватӑ кӗсрепе кунта килме васкарӑм.

Я знал, что все мустангеры сеттльмента сейчас же погонятся за мустангом, как только об этом узнают, поэтому, не сказав никому ни слова, я поспешил сюда на своей старой кобыле.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хамӑн ватӑ кӗсрене эпӗ хам мӗн тытнине турттарса килме ҫеҫ усратӑп.

Свою старую кобылу я держу только для того, чтобы перевозить на ней добычу.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хамӑн икӗ урапа ҫӳресен, эпӗ пӗр кунтах кайӑк тем чул тытма пултаратӑп, кӗсре утланса ҫӳресен, эрнипе те ун чухлӗ тытас ҫук.

На своих на двоих я подстрелю больше дичи за один день, чем за целую неделю верхом на кобыле.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫук, Фелим, хамӑн вӑхӑт нумайрах пулсан, эпӗ ӑна вӗрентсе хӑтланӑп.

— Нет, Фелим, я ею займусь, когда у меня будет побольше времени.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тусӑм, ман хамӑн та унта каяс килет.

Дружок ты мой, мне самому хочется туда.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ӗнтӗ ҫул ҫинче асап курасси часах пӗтет, хӗвел анса лариччен хамӑн ҫӗнӗ ҫӗрсене курма май килет, — тесе савӑнса, плантатор пит те лайӑх кӑмӑллӑ пулнӑ.

Радуясь скорому окончанию трудного путешествия, а также возможности до захода солнца увидеть свои новые владения, плантатор был в прекрасном настроении.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анне вилес пек йӗрет; каймалли ҫинчен шухӑшласан, хамӑн та чун тӑвӑлса килет, ӑш ҫунать, вилме кайнӑпа пӗрех туйӑнать.

Матушка убивалась — плакала, а я как подумаю, что идти надо, так сердце сожмется, точно на смерть иду.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Хаклӑ Сталь, — тенӗ вӑл, — «Вӗренмелли-йӑпанмалли журнал» вулаканӗсене ҫитес ҫулхи январьте хамӑн халь ҫыракан, вӗсене килӗшес пек туйӑнакан кӗнекен пуҫламӑшне памалла.

Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эп сана валли хамӑн коллекцинче хисеплӗ вырӑн уйӑрсаттӑм!

А я-то предназначал тебе почетное место в своей коллекции!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ хамӑн ҫамрӑк капитана, — пуҫларӗ Негоро, — юлашки хут саламлассине хамӑн тивӗҫ тесе шутларӑм.

— Я счел своим долгом, — начал Негоро, — в последний раз приветствовать моего юного капитана.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мана ӑсатма хамӑн юлташ пычӗ.

Мой приятель пришел провожать меня.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ хамӑн ывӑла йӑтатӑп…

Я понесу своего сына…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хамӑн савни киличчен Ҫын савни те юрӗ-ха, — ах, мур хӗрӗсем, кур-ха, кур пӗртте намӑса пӗлмеҫҫӗ-ҫке: Динӑна йӑлт хӗретсе пӗтерчӗҫ.

Пока мой солдат придет, Можно нагуляться… Дина не знала, куда глаза деть, совсем девки стыда не знают.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эс мана пурин пек те тесе ан шутла, ман — хамӑн характер, — чӗрре кӗме тӑрать Дина.

Ты не думай, что я такая, как все, у меня — свой характер, — начала злится Дина.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хамӑн ӗнтӗ, хӗр йӑлипе, хапха умӗче ячӗшӗн пӑртак тӑнӑ-тӑманах, йӗкӗте ырӑ каҫ сунса, алӑкран паҫӑрах кӗрсе тармалла пек ӗнтӗ.

Мне бы, по девичьему обычаю, чуть-чуть постоять у ворот и пожелать парню спокойной ночи, распрощаться с ним да бежать в избу.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех