Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫухӑрса (тĕпĕ: ҫухӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сывӑ пул, Мальвина, сывӑ пул ӗмӗрлӗхех, — тесе ҫухӑрса йӗрсе ячӗ ача.

— Прощай, Мальвина, прощай навсегда! — плаксивым голосом пропищал человечек.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫара ҫерҫи каллех ҫухӑрса ячӗ:

Летучая мышь опять пискнула:

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинона курсан лутра вӑрӑ-хурахӗ кушак пек ҫухӑрса ячӗ, вӑрӑмми тилӗ пек вӗркелесе илчӗ…

Увидев Буратино, низенький разбойник гнусно зашипел по-кошачьи, высокий затявкал по-лисьи…

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрӑ-хурах тискеррӗн ҫухӑрса ячӗ.

Разбойник дико взвыл.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫӑварӗнче унӑн укҫи!.. — тесе кӑшкӑрса ҫухӑрса ячӗҫ вӑрӑ-хурахсем.

 Во рту у него деньги… — завыли разбойники.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ай-ай! — тесе ҫухӑрса ячӗ те Буратино, мулкач пек, сӗм вӑрман патнелле вӗҫтерчӗ.

— Ай-ай! — завизжал Буратино и, как заяц, припустился к чёрному лесу.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ой, мӗн чухлӗ? — тесе ҫухӑрса илчӗ Буратино.

— Ой, — пискнул Буратино, — сколько?

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ах эпӗ мӗскӗнскер, — терӗ те Буратино питех те хытӑ кӑшкӑрса ҫухӑрса ячӗ.

Ах я, несчастный! — и Буратино закричал пронзительно.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Аап… аап… аап!.. — тесе ҫухӑрса ячӗ Карабас Барабас, куҫӗсене чарса, шурӑ куҫне кӑларса пӑрахса.

— Аап… аап… аап… — завыл Карабас Барабас, закатывая глаза.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пурте вӗсем сцена хӗрринче ларакан ҫуртасем патне чупса пычӗҫ те, тинкерсе пӑхса, харӑссӑн ҫухӑрса кӑшкӑрса ячӗҫ:

Все они подбежали к свечам, стоявшим вдоль рампы, и, вглядываясь, затараторили:

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Чӗрӗ Буратино! — тесе ҫухӑрса ячӗ Пьеро, кӗпи ҫаннисемпе ҫапкаланса.

— Живой Буратино! — завопил Пьеро, взмахивая длинными рукавами.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино кулса ларакан мӑнтӑр майра патне пычӗ те ҫухӑрса ячӗ.

Буратино подбежал к полной улыбающейся тёте и пропищал:

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫӑмарти ӑшӗнче сасӑ ҫухӑрса ячӗ.

Внутри яйца пискнул голосок:

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫинҫе сасӑ вӑл вӑхӑтра верстак ҫинче ҫухӑрса хӗтӗртсе выртрӗ.

Пронзительный голосок на верстаке в это время пищал и подначивал:

Калаҫакан вут сыппине Джузеппе хӑйӗн тусне Карлона парнелет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫав вӑхӑтра верстак ҫинче выртакан вутсыппи савӑнӑҫлӑ сасӑпа: — Чӑнах та, питех те аван шухӑш ку, йӑлкӑн сӑмса! — тесе ҫухӑрса ячӗ.

В это время на верстаке, где лежало полено, пискнул весёлый голосок: — Браво, прекрасно придумано, Сизый Нос!

Калаҫакан вут сыппине Джузеппе хӑйӗн тусне Карлона парнелет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ой, ой, ой, ой, итлӗр-ха, мӗн эсир чӗпӗтетӗр, — тесе ниҫта кӗрсе каяйман пек ҫухӑрса ячӗ ҫинҫе сасӑ…

— Ой, ой, ой, ой, слушайте, чего вы щиплетесь? — отчаянно запищал тоненький голосок…

Джузеппе столяр аллине этем сассипе ҫухӑракан вут сыппи лекнӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ай, ыраттаратӑн, тетӗп-ҫке, — тесе каллех ҫухӑрса ячӗ ҫинҫе сасӑ.

— Ой, больно же, говорю! — завыл тоненький голосок.

Джузеппе столяр аллине этем сассипе ҫухӑракан вут сыппи лекнӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чутлама тытӑнчӗ кӑна вӑл, такамӑн калама ҫук ҫинҫе сасси ҫухӑрса ячӗ:

Но только он начал тесать, чей-то необыкновенно тоненький голосок пропищал:

Джузеппе столяр аллине этем сассипе ҫухӑракан вут сыппи лекнӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Килте те манӑн тӑшман — приказчик илес хӗр пурччӗ, вӑл шутсӑрах та йӑкӑлтиччӗ; пӗтӗм мастерскойӗнчи ҫамрӑксем унпа вылятчӗҫ, ӑна ҫенӗхре кӗтсе тӑрса ыталатчӗҫ; вӑл уншӑн кӳренместчӗ, пӗчӗкҫӗ йытӑ пек, хуллен ҫухӑрса ҫеҫ илетчӗ.

В доме у меня был тоже враг — невеста приказчика, чрезмерно игривая девица; с нею играла вся молодежь мастерской, поджидая ее в сенях, обнимая; она не обижалась на это, а только взвизгивала тихонько, как маленькая собачка.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Казак хӗл-хӗрлӗ хӗрелсе канса, ҫухӑрса ячӗ:

Казак побагровел и заорал:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех