Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тата кунта пуринчен ытларах киввине ишсе антарасси ҫинчен калаҫаҫҫӗ, лере ҫӗнни ҫинчен ӗмӗтленеҫҫӗ, ҫавӑн пирки ывӑлӗпе Андрейӑн сӑмахӗсем амӑшӗшӗн ҫывӑхрахчӗ, ӑнланмалларахчӗ…
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ хӑй сисмесӗрех вӗсен сӑмахӗсене ывӑлӗпе Андрейӑн сӑмахӗсемпе танлаштарать, танлаштарнӑ май вара хӑй малтан ӑнланма пултарайман уйрӑмлӑха туять.
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, Майӑн Пӗрремӗшне аса илнипе, ывӑлӗпе Андрей пирки тунсӑхланипе пӑшӑрханса кайса, йӗри-тавра пӑхкаларӗ.Мать осматривалась, расстроенная воспоминаниями о Первом мая, тоской о сыне, об Андрее.
V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ӗҫ ҫинчен калаҫни Власовӑшӑн хӑйӗн ывӑлӗпе Андрейӑн тата вӗсен юлташӗсен ӗҫӗ ҫинчен шухӑшланипе ҫыхӑнчӗ.Для нее с понятием о деле уже неразрывно слилось представление о работе сына и Андрея с товарищами.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗпе ашшӗ кашни хӑйсен шухӑшӗсемпе лараҫҫӗ.
3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Маланьйӑн вара хӑйӗн пӗчӗк ывӑлӗпе ҫынсем патӗнче нянькӑра ӗҫлесе пурӑнмалла пулнӑ.Пришлось Маланье с маленьким сыном у людей в няньках служить.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Часах вӑл Раевская ӗлӗкрех тепӗр урамра, пӗччен те мар, ывӑлӗпе пурӑннине пӗлчӗ.Вскоре он уже знал, что Раевская раньше жила на другой улице, и не одна, а с сыном.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ун тавра хаваслӑ сӑн-питсем, тӗрлӗ тӗслӗ куҫсем вӗлтӗртетрӗҫ, — пуринчен малтан унӑн ывӑлӗпе Андрей утаҫҫӗ.Вокруг нее мелькали радостные лица, разноцветные глаза — впереди всех шел ее сын и Андрей.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, тути ҫинчи савӑнӑҫлӑ куллипе, Мазин хыҫӗнчен утса, ун пуҫӗ урлӑ ывӑлӗпе ялав ҫине пӑхса пычӗ.Мать с горячей улыбкой на губах шла сзади Мазина и через голову его смотрела на сына и на знамя.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл урама тухрӗ те, ҫынсем тем пуласса кӗтсе калаҫнӑ сасӑсем пӑлханса кӗрленине илтсен, чӳречесенче, хапхасем умӗнче — пур ҫӗрте те унӑн ывӑлӗпе Андрей ҫине тӗлӗнсе пӑхакан ҫынсене курсан, унӑн куҫӗ умне темле тӗтреллӗ пӑнчӑ тухса тӑчӗ, ҫав пӑнчӑ тӗсне улӑштарса, пӗрре ҫутӑ симӗс, тепре пӑтранчӑк кӑвак пулса, сулкаланса тӑчӗ.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, ҫӗр каҫа пӗр минутлӑха та ҫывӑрса каяйманскер, вырӑн ҫинчен сиксе тӑчӗ, каҫхинех хатӗрлесе лартнӑ сӑмавара чӗртрӗ, яланхи пекех, ывӑлӗпе Андрей патне алӑкран шаккасшӑн пулчӗ, анчах кӑштах шухӑшласа тӑчӗ те, аллине сулса, чӳрече умне пычӗ, шӑлӗ ыратнӑ пек, питне аллипе тытса ларчӗ.
XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗпе Андрея та кашни каҫах арестлеме пултарнине пӗлсе, вӑл хӑй ӑшӗнче вӗсене арестлеттересшӗн те пулать, — ку вӑл вӗсемшӗн авантарах пулас пек туйӑнать ӑна.
XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Тул ҫутӑлнӑ чух фабрика гудокӗ ӳхӗрет, ывӑлӗпе Андрей васкаса чей ӗҫеҫҫӗ, ҫырткалаҫҫӗ те, амӑшне вуншар тӗрлӗ ӗҫ хушса хӑварса, тухса каяҫҫӗ.
XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ӑна хӗрхенӳллӗн пӑхса ӑсатса ярсан, амӑшӗ ывӑлӗпе калаҫма тытӑнчӗ:
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗпе Андрей кӑнтӑрлахи апат ҫиме таврӑнсан, амӑшӗ нимрен малтан вӗсенчен: — Ну, мӗнле? Исайшӑн никама та арестлемерӗҫ-и-ха? — тесе ыйтрӗ.
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Юлашкинчен амӑшне ывӑлӗпе курнӑҫма ирӗк пачӗҫ те, вырсарникун вӑл тӗрме канцеляринче шӑппӑн кӑна ларчӗ.Наконец ей дали свидание, и в воскресенье она скромно сидела в углу тюремной канцелярии.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Анчах та ку амӑшне чарса тӑраймарӗ; ҫынсене хулпуҫҫийӗсемпе, чавсисемпе сире-сире, хӑйӗн ывӑлӗпе юнашар кайса тӑрас кӑмӑлне пӑхӑнса, вӑл ун патне ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарса пычӗ.
XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗпе хохол кулса ячӗҫ, ку вара амӑшне хавхалантарчӗ, Павел, темиҫе кӗнеке суйласа илсе, вӗсене кил хушшине пытарма илсе тухса кайрӗ, хохол сӑмавар лартса калаҫма тытӑнчӗ:
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӗррехинче, амӑшӗ ҫывӑрма выртсан, ывӑлӗпе хохол ҫаплах-ха вуласа ларчӗҫ.Как-то раз, когда она легла спать, а сын и хохол еще читали.
VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Халӗ вара вӑл ниепле те ӑнланаймарӗ: мӗншӗн-ха ывӑлӗпе унӑн юлташӗсем — социалистсем?И теперь она не могла понять — почему же социалист сын ее и товарищи его?
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.