Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шултра сăмах пирĕн базăра пур.
шултра (тĕпĕ: шултра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шултра улача ку чухне сӗтел ҫиттисемпе салфеткӑсем, тӗрлӗрен ҫи виттисем тума лайӑх.

Крупные узоры шли на изделия из толстой пряжи — на подстилки, покрывала.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Акӑ вӗсем: шакмак, авалхи хӗрарӑм кӗпи тӗрри, пӗрчӗклӗ тӗрӗ, хӑрах аяклӑ тӗрӗ, пилӗк ӑса тӗрри, шурла, чикмек, вӗтӗ клеме, шултра клеме, суя клеме, йӗлен, Хӑвай алли, ак ӗнтӗ, сартункка…

Вот они: клеточка — «шакмак», узор платья древней женщины — «авалхи хӗрарӑм кӗпи тӗрри», узор с крупинками — «пӗрчӗклӗ тӗрӗ», односторонний узор — «хӑрах аяклӑ тӗрӗ», узор пяти челноков «пилӗк аса тӗрри», узор с белым — «шурла», лесенка — «чикмек», мелкое клеймо — «вӗтӗ клеме», крупное клеймо — «шултра клеме», ложное клеймо — «суя клеме», рука Хвая — «Хавай алли», мелкий узор — «вӗт хӑма тӗрри», «йӗлен», «ак ӗнтӗ» «сарпинкке» (не переводимы).

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ҫамки ҫине шултра йӗрсем туртӑнчӗҫ, вӑл вара пӗтӗмпех салхуланса ҫитрӗ.

На лоб легли морщины, и весь он словно потемнел.

XI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Тен, вӗсем сулӑмлӑ та шултра утӑмпа пӗр евӗрлӗ утнӑран ҫапла туйӑнчӗ пулӗ.

А может быть, не в выражении лиц дело, а в том, что шагают они слишком размашисто, крупно?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хӑйӗн умӗнчи пиҫнӗ шултра ҫӗрулми чашӑкне тӗртсе куҫарчӗ те Чапаев, сӗтел ҫине чавсисемпе таянса, икӗ аллипе пуҫне ҫупӑрларӗ.

Отодвинув от себя миску с крупной горячей картошкой, Чапаев опёрся локтями о стол, зажал между ладонями голову.

«Эпӗ — Чапаев!» // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Пит шултра пулнӑ вӗсем.

Они были очень огромными.

IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Ав мӗнле! — терӗ те Николай, тек чӗнмерӗ, унӑн шурса кайнӑ пичӗ тӑрӑх шултра та вӗри куҫҫуль тумламӗсем шӑпӑртатса анчӗҫ: имшеркке те тусанлӑ пичӗ тӑрӑх юхрӗҫ вӗсем.

— Так! — сказал Мыкола и замолчал, только крупные, жгучие слезы покатились по его бледному, измученному, запыленному лицу.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Алӑк патӗнче вӑл чарӑнса тӑчӗ, шухӑшларӗ те каялла таврӑнчӗ, унтан, пӗр листа хут татӑк илсе, Таня вуламалла шултра саспаллисемпе ҫырса хучӗ:

На пороге он остановился, подумал, вернулся, вырвал из записной книжки листок и крупно, чтобы Таня смогла разобрать, написал:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Питҫӑмартисем тӑрӑх шултра куҫҫуль тумламӗсем юхса анаҫҫӗ.

По щекам катятся крупные слезы.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫак шултра ӳтлӗ шӑмшаксем, эрехпе тата старикӗн сӑмахӗпе хавхаланнӑскерсем, хускалса кайса, какӑр тулли пӗр харӑссӑн массивлӑ сас кӑларнӑ, вӗсем кӑшкӑрнипе пӗтӗм тавралӑх кисренсе, чӗтренсе кайнӑн туйӑннӑ.

Все эти крупные мясистые тела, возбужденные вином и речью старика, задвигались и выпустили из грудей такой дружный, массивный крик, что, казалось, всё вокруг дрогнуло и затряслось.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӗнтӗ вӗсем апат-ҫимӗҫ лартса тултарнӑ сӗтелсем хушшине вырнаҫнӑ, симӗс курӑкпа тата шултра раксемпе илемлетнӗ тем пысӑкӑш осётр ҫине куҫӗсене ҫулантарса, юратуллӑн пӑхнӑ.

Они уже уселись за столы, уставленные закусками, и плотоядно любовались огромным осетром, красиво осыпанным зеленью и крупными раками.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кунта ӑс нумай кирлӗ мар, анчах шултра пуҫаруллӑ ҫынна анлӑн ҫаврӑнма вырӑн ҫук…

Оно не требует большого ума, в нем негде развернуться человеку, человеку крупного почина…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пичӗ савӑнӑҫпа ялтӑранӑ, куҫӗсем Тарасӑн хура мӗлки ҫине килӗшӳллӗн пӑхнӑ, тетӗшӗ ҫинче, темӗнле, хӑйне уйрӑм, шултра тӳмеллӗ, ик енче икӗ кӗсьеллӗ хулӑн сюртук пулнӑ.

Ее лицо сияло счастьем, и глаза с восторгом осматривали черную фигуру Тараса, одетого в такой особенный, толстый сюртук с карманами на боках и с большими пуговицами.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шултра та ҫирӗп почеркпа ҫырса тухнӑ почта хучӗн листи ҫинчен Люба енне пӗркеленчӗк ырхан, ашшӗнни сӑнарлӑ ӗненӳсӗр шӑмарӑннӑ сӑн-пит пӑхнӑн туйӑннӑ.

С листочка жесткой почтовой бумаги, исписанного крупным, твердым почерком, на нее как бы смотрело сморщенное, недоверчиво нахмуренное лицо, худое и угловатое, как лицо отца.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Характер унӑн — питӗ те шултра… — тенӗ вӑл.

— Характер у них очень уж крупный…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шултра вӗҫен кайӑксенчен аистсене, хурчкасене сӑнама пулать.

Из крупных птиц можно наблюдать аистов, ястребов.

Россошь // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0% ... 1%88%D1%8C

Хӗрарӑм ларакан кресло хыҫӗнче пысӑк филодендрон пулнӑ, — шултра, чӗн-тӗрлӗ ҫулҫӑсем хӗрарӑмӑн ылтӑн тӗслӗ пуҫӗ тӗлӗнче ҫакӑнса тӑнӑ.

Сзади кресла, в котором сидела женщина, стоял большой филодендрон, — крупные, узорчатые листья висели в воздухе над ее золотистой головкой.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах, хӑй кулкаланӑ пулсан та, Фоман кӑкӑрӗ ҫине унӑн шултра ӑшӑ куҫҫулӗсем ӳксех тӑнӑ.

Но на грудь Фомы всё падали ее большие, теплые слезы.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн куҫҫуль тумламӗсем, шултра та вӗрискерсем, арӑмӗн ҫара алли ҫине ӳкнӗ.

Слезы его, большие и теплые, падали на обнаженную руку жены.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ман ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑрах слон шултра утӑмсем туса хӑвӑрттӑн фойенелле кӗрсе кайрӗ.

Не обращая на меня никакого внимания, он все тем же широким, быстрым шагом прошел в фойе.

Беби шӑпӑртан хӑрать… // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех