Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушнине (тĕпĕ: хуш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗнтерӳҫи вара ҫак вырӑнта питӗ маттур курӑнать: ун хыҫӗнче — унӑн ирӗкне пула ҫеҫенхир ҫийӗн ҫӗкленнӗ заводӑн ҫӗнӗ корпусӗсем, вӑл хушнине ӳппӗн-тӗппӗн сирсе, чавса, аркатса хуратнӑ территори.

И этот победитель отлично глядится на фоне новых корпусов завода, поднятого над степью его волей, на фоне территории, развороченной его волей.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Соболевпа Лоскутов мӗн хушнине йӑлтах тӑвӗҫ, — терӗ Петька.

Соболев с Лоскутовым всё исполнят, — сказал Петька.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Тума хушнине тӑвасса пӗлсех тӑратӑн…

— Знаешь, поручил что сделать — сделает…

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Исаев, ӑшӑ та кӑштах юшкӑн шӑрши кӗрекен шыва куркапа врачӑн вӑрӑм та хыткан пӳрнисем ҫине ярса тӑнӑ вӑхӑтра, вӑл хушнине тимлӗн итлерӗ.

Исаев поливал из ковша тёплой, пахнущей тиной водой на длинные костлявые пальцы врача и слушал его наставления:

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Сахал вӑхӑт иртет-и, нумай-и: ӗҫлесси — юмах ярасси мар, час пулмасть, — купцан ҫамрӑк та хитре хӗрӗ хӑйӗн пурнӑҫне-мӗнне хӑнӑха пуҫлать, хӑрами пулать, текех тӗлӗнсе те тӑмасть; куҫа курӑнман тарҫисем параҫҫӗ те илеҫҫӗ, вӑл мӗн хушнине пурне те туса пыраҫҫӗ.

Мало ли, много ли тому времени прошло: скоро сказка сказывается, не скоро дело делается, — стала привыкать к своему житью-бытью молодая дочь купецкая, красавица писаная; ничему она уже не дивуется, ничего не пугается; служат ей слуги невидимые, подают, принимают, на колесницах без коней катают, в музыку играют и все ее повеления исполняют.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Анчах хӗрарӑмсем ӑна мӗн хушнине вӑл ҫаплах ӑнланаймарӗ, хӑй пӳлӗме мӗнле кӗрсе тӑнине те астумарӗ.

Но она так и не сообразила, чего от нее хотят, и не помнила, как очутилась в комнате.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян закон хушнине пурнӑҫласа, арестленине хӗнеме чарчӗ.

Сяо Сян, строго соблюдая закон, запретил применять к арестованному какие бы то ни было меры физического воздействия.

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл Хуа Юн-сине иртнӗ вӑхӑта аса илтерчӗ, ун чух тунӑ паттӑрла ӗҫсем тепӗр хут ял хушшинче активист пулма хушнине ӗнентерчӗ.

Он заставил Хуа Юн-си вспомнить прошлое и убедил его, что прежние заслуги обязывают вернуться к той работе, которую он вел в деревне.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Лань-ин упӑшки мӗн хушнине пӗтӗмпех итлекен хӑюсӑр хӗрарӑм.

Ли Лань-ин была робкой и уступчивой и делала все, что говорил ей муж.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эсӗ яланах мӗн хушнине итлекен лайӑх хӗр пулнӑ, сана эпир ҫемйипех юратса пурӑннӑ.

Ведь ты всегда была хорошей и послушной девушкой, и вся наша семья тебя очень любит.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Мӗн калаҫатӑн эсӗ! — ҫирӗппӗн каларӗ Дасаоцза, анчах председатель хушнине итлерӗ.

— Чего ты городишь! — с притворной грубостью ответила Дасаоцза, но все-таки послушалась.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ватӑ сысна сопка ҫине кайса улмуҫҫи тӗпне тӗрӗслесе пӑхма хушнине илтнӗччӗ…

Как старая свинья наказывала, чтобы сходили на сопку да поглядели под дикой яблоней.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лавҫӑ мӗн хушнине турӗ.

Возчик исполнил приказание.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗн те пулин тума тытӑниччен вӑл малтан арӑмӗпе канашланӑ, пӗр хирӗҫлемесӗр вӑл мӗн хушнине тунӑ.

Прежде чем начать какое-нибудь дело, он всегда советовался с женой и безропотно выполнял все ее требования.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Яланах килӗнче ларнӑ, арӑмӗ мӗн хушнине ҫеҫ тунӑ, вӑл каламасӑр ӑна никам та нимӗн тутарма пултарайман.

Он все время сидел дома, делал только то, что ему говорила жена, и никто бы не смог его заставить предпринять что-либо без ее ведома.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ун чух ҫавнашкал ӗҫсем ҫинчен эпӗ пачах та ӑнланман, ҫавӑнпа мӗн хушнине итлемесӗр тӑма пултараймарӑм.

Я в ту пору мало что смыслил в таких делах и не посмел ослушаться.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ашшӗн «манӑн килес, ҫӳреҫҫӗ-и?» тенине илтсен, пичӗ-куҫӗ кӑвар пек пӗҫерсе кайрӗ унӑн, темшӗн шыв куркине ярса тытнӑскерӗн, шӗлтӗр-р пӗтсе килчӗ вӑйӗ, унтан Мукуҫ мучин «хӑна килчӗ, сӗтел ҫине хатӗрле-ха, Нинук» тесе хушнине янтӑласан, сӗлкӗшне те, вӑйӗ пӗтсе килнине те манса, чупса-вӗтеленсе хутлама тапратрӗ сӗтелӗн-тӗпел кукрин.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл шкула чупса ҫитрӗ, бригада начальникне пуҫ тайрӗ, унтан Ян мӗн хушнине каларӗ:

Он прибежал, торопливо поклонился начальнику бригады и сказал, как велел ему Ян:

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пуҫне ӳпкевлӗн пӑркаласа, Ефим хӑйне мӗн хушнине тунӑ, унтан, пусӑрӑннӑ сасӑпа: — Мӗнле, вӑл та пирӗнпе-им? — тесе ыйтнӑ.

Укоризненно покачав головой, Ефим сердито исполнил приказание и потом, пониженным голосом, спросил: — Так что — и она с нами?

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑй Хань Вӑрӑм Мӑя мӗн хушнине аса илчӗ:

Он вспомнил о распоряжении, которое дал Ханю Длинная Шея и подумал:

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех