Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тулӑ сăмах пирĕн базăра пур.
тулӑ (тĕпĕ: тулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫинҫе те ҫӳллӗ курӑк хушшинчен сенкер, кӑвак, симӗс-кӑвак чечек пуҫӗсем тухса тӑраҫҫӗ; cap чечек хӑйӗн кӗтеслӗ тӑррипе ҫӳлелле кармашать; унта та кунта зонт евӗрлӗ шурӑ чавка-пуҫ курӑкӗ курӑнать, ҫак ҫӑра курӑкпа пӗрлех кунта таҫтан килсе лекнӗ тулӑ пучахӗ тӗшӗпе тулса пырать.

Сквозь тонкие, высокие стебли травы сквозили голубые, синие и лиловые волошки; желтый дров выскакивал вверх своею пирамидальною верхушкою; белая кашка зонтикообразными шапками пестрела на поверхности; занесенный бог знает откуда колос пшеницы наливался в гуще.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Манма мар, вӑл ҫавӑнтах лашасене шӑварса вӗсене чи лайӑх та шултӑра тулӑ пама хушрӗ, пӳртне вара тӗрлӗ ӗҫсенчен пушансан тин ӗшеннӗ пек пулса кӗчӗ.

Даже отдал приказ напоить коней и всыпать им в ясли крупной и лучшей пшеницы и пришел усталый от своих забот.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Эпир Тянь асаттепе пӗрле кӑҫал виҫӗ му тулӑ акатпӑр, пирӗн шурӑ ҫӑнӑх питӗ нумай пулать.

Вместе со стариком Тянем мы засеем пшеницей три му и намелем столько муки, что,

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗнӗ ҫул ҫитеспе, унӑн ҫиччӗмӗш Хань бандипе кӗрешнӗ вӑхӑтри мухтавлӑ ӗҫне шута илсе, ӑна какайпа тулӑ ытти чухӑнсене панӑ чухлех памалла тунӑ.

Накануне Нового года при разделе мяса и пшеницы люди, вспомнив о его заслугах в боях с бандой Ханя-седьмого, выделили ему столько же, сколько и другим беднякам.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑтам хресченсене виҫшер кӗрепенкӗ какай та пӗрер шэн тулӑ тиврӗ.

А середнякам досталось по три фунта мяса и по одному шэну пшеницы.

XIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чухӑнсемпе тарҫӑсем кашни ҫын пуҫне вунӑ кӗрепенке какай та пилӗкшер шэн тулӑ илчӗҫ.

Бедняки и батраки получили по десяти фунтов свинины и по пяти шэнов пшеницы на каждого.

XIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сан вырӑнта пулсан, тулӑ пашалӑвӗ кӑна ҫимелле.

Когда мог бы кушать пшеничные лепешки.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫав шӑтӑкран икҫӗр утмӑл дань тулӑ, гаолян, кукуруза, рис тата виҫҫӗр ҫаврашка турантӑ кӑларчӗҫ.

Из ямы извлекли двести шестьдесят даней пшеницы, гаоляна, кукурузы, риса и триста кругов жмыха.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӳртсенчен, пахчасенчен, улӑм куписемпе тулӑ капанӗсен хыҫӗнчен ҫынсем чупа-чупа тухаҫҫӗ.

Из лачуг, с огородов, из-за куч соломы, стогов пшеницы выбегали люди.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ҫанталӑк паян уяр, ҫынсем тулӑ вырма кайма васкаҫҫӗ.

— Погода сегодня хорошая, люди торопятся убирать пшеницу.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку — тулӑ уйӗ.

Это были пшеничные поля.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫавӑнпа та Байпа унӑн мӑшӑрӗ тулӑ хӑрпӑкӗсене аса илтернӗ: яланах пӗрне-пӗри йӗплесе илнӗ.

Поэтому супруги Бай напоминали осьти пшеничного колоса, и все время кололи друг друга.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ялӑн хӗвелтухӑҫ енне тухса, тулӑ капанӗпе юнашар ларчӗ.

Дойдя до восточного края деревни, он присел возле стога пшеницы.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тулӑ пучахӗсене ҫумкурӑксем хушшинчен уйӑрса илме те йывӑр.

Колосья пшеницы терялись среди сорных трав.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫапла вара, нимӗҫсем, васкаса хыпӑнса ӳкнипе, Германие ылтӑн тулӑ вырӑнне пуш кӗлтепе ҫинчӗк улӑмӗ кӑна ӑсатрӗҫ.

Немцы второпях отправляли в Германию вместо пшеницы одну солому.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Таврара — сӗм вӑрман кашлатчӗ, тулӑ хирӗсем тинӗс пек хумханатчӗҫ.

Кругом бушевал дремучий лес, а пшеничные поля волновались, как море.

Олег кукамӑшӗ Вера // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Асатте, тулӑ пучахӗ мӗншӗн пысӑк, ырашӑн — пӗчӗкҫӗ?

— Дедусь, а почему пшеничный колосок такой большой, а ржаной меньше?

«Аслати мӗнтен пулать?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Уншӑн та вара тулӑ сивӗнме кӑларса лартнӑ студӗн тӗрӗс те тӗкелех сыхланса юлнӑ.

Зато студень, стоявший во дворе, сохранился в полной неприкосновенности.

Танксемпе ҫапӑҫни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Тулӑ тухсан, Прошка яланах шӑннӑ — хӗлле те, ҫулла та, ирхине пилӗк сехетре кирек хӑҫан та сивӗ, ача хӑй сӑхманӗ ӑшне кӑлӑхах тӗршӗннӗ, ҫара аллисене ниҫта чике пӗлмен.

Выйдя за дверь, Прошка всегда чувствовал страшный холод — и зимой и летом, в пять часов утра всегда холодно, и мальчик напрасно ежился в своем кафтанишке и не знал, куда спрятать голые руки.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ҫав тулӑ ӑшӗнче вӑрманти пекех ҫухалса кайма пулать иккен.

В которой можно заблудиться, как в лесу.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех