Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл сывласа кӑларакан ҫутӑ сывлӑш хӑмписем ҫӳлелле ярӑнса хӑпараҫҫӗ, вӗсем кӗленчерен тунӑ пӗчӗк ампулӑсем пекех туйӑнаҫҫӗ.

Блестящие пузырьки выдыхаемого им воздуха взвивались вверх, похожие на маленькие стеклянные ампулы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Саида хваттерте каллӗ-маллӗ утса ҫӳрет, пӗр шкап хыҫҫӑн тепӗрне уҫса вӑл хӑйӗн платйисене сӑнаса пӑхать, чылай вӑхӑт пулман хыҫҫӑн вӗсем ӑна ют ҫын платйисем пек туйӑнаҫҫӗ, вӑл туфлисене тӑхӑнса виҫсе пӑхать, унтан вӗсене каллех вырӑнне хурать, аппаратсенчи ҫитменлӗхсене аса илсе, вӑл тетрачӗсене илет, вӗсем ҫине юлашки сӑнавсем ҫинчен ҫырса хунисене темиҫешер хут вуласа тухать.

Саида ходила по квартире, открывая то один, то другой шкаф, рассматривала свои платья, которые после долгого отсутствия казались ей уже чужими, примеряла туфли, снова откладывала их, затем, вспомнив о неполадках в аппаратах, доставала тетради, перечитывала последние записи об испытаниях.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫынсем хӗрӳллӗ сӑмахсем тухса каланӑшӑн тата хӑйне мухтаса хисепленӗшӗн вӑл халь чылаях пӑлханать, анчах ҫаксем уншӑн пурте тивӗҫлӗ мар пек туйӑнаҫҫӗ.

Он был взволнован и речами и почестями, но ему казалось, что это все — незаслуженное.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫак колоннӑсем ҫурт тӑрринчи сенкер тӳпене тытса тӑнӑннах туйӑнаҫҫӗ.

Колонны как бы поддерживали голубой небосвод.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӗрарӑм хӑвӑрт ҫаврӑннӑ чухне ҫав йытӑсем пӗр-пӗрин ҫине тапӑннӑ пекех туйӑнаҫҫӗ.

Когда дама резко поворачивалась, они словно набрасывались друг на друга.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗсре хурҫӑран тунӑ ҫӗршер вышкӑсем ҫинче ҫутӑсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, ҫав ҫутӑсем ҫыран ҫинчи ҫутӑсемпе мӗлтлетсе куҫ хӗсмелле вылянӑ пекех туйӑнаҫҫӗ.

Горят над морем огни стальных островов, как бы перекликаясь с огнями наземных вышек.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ретӗн-ретӗн ҫуталса тӑракан ҫутӑсем сӑртсем ҫинелле хӑпарса кайнӑн туйӑнаҫҫӗ, ҫыран хӗррине те тӑршшӗпех ҫутатса тӑраҫҫӗ, юлашкинчен ҫав ҫутӑсем горизонт хыҫне кайса ҫухалаҫҫӗ.

Огни цепочкой поднимаются в горы, тянутся по берегу, скрываются за горизонтом.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Инҫетри пӗлӗт таткисем пӗр вырӑнта хытса ларнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Синие узкие тучи неподвижно застыли вдали.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӗсен тӳп-тӳрӗ вуллисем тӳпенех ҫитнӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Они прямые и высокие, — кажется, уходят в самое небо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑрӑм куҫ хӑрпӑкӗсем хускалса илнӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Длинные ресницы словно шевелились.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кайӑк-кӑвакалсем вӗҫе-вӗҫе хӑпарнипе кӳлӗсем вӗресе тӑнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Озерки буквально вскипали от взлетавших уток.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ӑна вара вӑй-хӑват парса тӑракан ҫӑлкуҫӗ хӑй пулнӑ пек тата мӗнпур ҫитӗнӳсем хӑйне пула пулса пынӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Ему начинает казаться, что он сам источник силы и единственная причина всяческих успехов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Самолет ҫинчен вышкӑсем чӗнтӗр тӗрри пек туйӑнаҫҫӗ.

Сверху вышки казались причудливым кружевным узором.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫыран хӗрринчи чӗмсӗр йывӑҫсем, хӗллехи тумтир тӑхӑннӑскерсем, каялла шуса юлнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Немые деревья по берегам, толстые в своих зимних шубах, казалось, плыли назад.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Турӗ те ҫӳлӗ йывӑҫсем хушшипе сӑрт тӑррисем ҫутӑ сирень тӗслӗн курӑнаҫҫӗ, вӗсем пӗр минутра ирӗлсе, сывлӑшра сапаланса каяс пек туйӑнаҫҫӗ.

Над прямым и высоким лесом стояло нежнейшее, зыбкое, как мираж, светло-сиреневое сияние горной цепи, готовое вмиг расплыться, растаять в воздухе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Питӗ тӗлӗнмелле, — кулчӗ Алексей, — ҫак сӑмахсем, чӑн та, кӑштах вырӑнти хаҫатӑн умстатьи евӗр туйӑнаҫҫӗ.

— Очень интересно, — улыбнулся Алексей, — правда, немного похоже на очередную статью из местной газеты.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Инҫетрен пӑхсан сӑртсем хӗвел ҫутинче хӑмӑр пуставпа витӗннӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Издали, под солнцем, сопки казались как бы застланными коричневым бобриком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Партизансен вӑрманти лагерӗсем, ҫиллӗ ҫеҫен хирпе танлаштарсан, ӑшӑ рай пекех туйӑнаҫҫӗ.

Партизанские лесные лагери вспоминались на степном ветру как теплый рай.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тӗттӗмре вӗсем, пӗр-пӗрин ҫине пырса ҫапӑна-ҫапӑна, икӗ еннелле уйрӑлса кайнӑн туйӑнаҫҫӗ.

В темноте они, казалось, налетали друг на друга и поспешно разбегались в разные стороны.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫутӑ-симӗс хирте тӑшман салтакӗсем ана ҫинчи тексӗм-хура тумхахсем евӗрлӗ туйӑнаҫҫӗ.

Точно темные кусочки вспаханной земли на светло-земельном поле виднелись лежащие фигуры противника.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.