Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тете сăмах пирĕн базăра пур.
тете (тĕпĕ: тете) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Лайӑхрах, лайӑхрах пытар, — терӗ ҫав вӑхӑтра Митя тете.

— Подальше, подальше заховай, — услышал я голос дяди Митяя.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӳртре Васька, Митя тете, вӗсем хыҫҫӑн — ку вара ытла та тӗлӗнмелле пулчӗ — мана ҫӗҫӗ парнелеме тӑнӑ нимӗҫ кӗрсе тӑчӗҫ.

Вошли Васька, дядя Митяй и немец с ружьем, удивительно, что пришел тот самый немец, который дарил мне ножик.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете Васькӑна арестлени ҫинчен пӗлтерчӗ.

Дядя Митяй узнал, что Ваську арестовали.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тепӗр кунне, тул ҫутӑличченех, эпир Митя тете патне персе ҫитрӗмӗр.

На другой день еще рассвет как следует не занялся, а мы уже явились на чердак.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете пире хӑйӗн маузерне кӑтартрӗ, унпа мӗнле пемеллине ӑнлантарчӗ тата вӑл мӗншӗн йывӑҫ кобурта выртни ҫинчен каларӗ.

Дядя Митяй показал нам свой маузер, объяснил, как из него стреляют и почему он лежит в деревянной кобуре.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пире тӑрук тӗлӗнтерсе, Митя тете юрласа ячӗ:

— И дядя Митяй, к нашему удивлению, прочитал нараспев стишок:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Лайӑх апатлантӑм! — терӗ те Митя тете, хӑйне хырӑмӗнчен шӑлса илчӗ.

— Добре закусил! — и дядя Митяй погладил себя по животу.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Митя тете, санӑн сухалу ӑҫта вара? — ыйтрӗ Васька.

— Дядя Митяй, а где твоя борода? — спросил Васька.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пире курассӑн Митя тете кӑштах ҫӗкленчӗ, унӑн чавси айӗнче мачча хӑми чирӗклетсе илчӗ.

Увидев нас, дядя Митяй приподнялся, чердачный настил затрещал под его локтем.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете улӑм ҫинче темскер ҫырса выртать.

Дядя Митяй полулежал на ворохе соломы и что-то писал.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете те пӑшӑлтатса калаҫма пуҫларӗ, вара эпӗ тек нимӗн те илтеймерӗм.

Дядя Митяй тоже перешел на шепот, и больше я ничего не услышал.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Нимӗҫсем вӑйлӑ хӗҫпӑшалланнӑ, — терӗ Митя тете, — анчах пурпӗрех эпир ҫентеретпӗр.

— Немцы здорово вооружены, — сказал дядя Митяй.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете хута хутласа хучӗ.

Дядя Митяй свернул бумагу.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете пиншак подкладкине ҫурчӗ те хут листи кӑларчӗ, ӑна лампа ҫывӑхнерех илсе пырса шӑппӑн вулама тытӑнчӗ:

Дядя Митяй оторвал подкладку пиджака и достал лист бумаги, тихим голосом он стал читать:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ Митя тете Анисим Ивановича пӑшӑлтатнине илтрӗм:

Я слышал, как дядя Митяй тихо говорил Анисиму Ивановичу:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Арча ҫинче Васькӑпа юнашар выртнӑ май, эпӗ Митя тете пырасса нумайччен кӗтрӗм.

В тот же вечер, лежа на сундуке рядом с Васькой, я ждал, когда придет дядя Митяй.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Халӗ эсир аҫу патне чупӑр та, Митяй тете кӗҫӗр килет, тесе калӑр.

А сейчас бегите к отцу и скажите, что я ночью приду.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Нивушлӗ ку чӑнах та пирӗн Митя тете?

Неужели это дейтсвительно наш дядя Митяй?

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Мана улаталаймӑн эсӗ — Митя тете, анчах та халӗ эсӗ вӑрттӑн ҫын, хӗрли.

— Меня не обманешь, ты дядя Митяй, только сейчас ты секретный человек, красный.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эсӗ — Арсентьев юлташ, Митя тете, — терӗ Васька.

— Ты дядя Митяй, товарищ Арсентьев, — сказал Васька.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех