Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрма (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗн тума аптраса ӳкнипе вӑл хӑй те кӑшкӑрма тытӑнчӗ:

Он растерялся и сам стал кричать:

Манӑн пирвайхи «вӗҫӳ» // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Тата ҫакна та аса илӗр: чӗре вӑл чӗлхесӗр, унӑн сасси ҫук, вӑл кӑшкӑрма пултараймасть.

И вспомните еще, что ведь душа нема, у нее нет голоса, она не может кричать.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Сасартӑк хавассӑн кӑшкӑрма пурте чарӑннӑ.

Вдруг крик радости сразу замер.

24. Малтан Вильбур вӗҫет // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Совет воинӗсем окопсенчен сиксе тухнӑ та хавхаланса кӑшкӑрма пуҫланӑ:

Советские воины выскочили из окопов и восторженно закричали:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Алла ҫӗклесе: «Ҫитет!» тесе кӑшкӑрма ӑҫтан вӑй тупмалла-ха?..

Откуда взять силы поднять руку, крикнуть: «Довольно!..»

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫак вӑхӑтра пурте ӑна юнаса кӑшкӑрма тапратрӗҫ: интернат ачисем те, хӑйпе пӗрле килнисем те.

Но тут все разом закричали: и свои, и интернатские.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӑйне арестлени ӑна хӑй чӑн та «Ӗнесене вилӗм» тесе кӑшкӑрнӑ иккенне кӑтартса тӑнӑ, анчах мӗнле майпа кӑшкӑрма пултарнӑ-ши вӑл, ӑна-кӑна вӑл хӑй те пӗлмен.

Приговор доказывал ему, что он кричал: «Смерть коровам», значит, он крикнул: «Смерть коровам!» неведомо для самого себя, каким-то непостижимым образом.

V // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Главный диспетчер куҫӗсене хӗссе, куҫхаршисене ҫӗклесе, кӑшкӑрма пуҫларӗ:

Округлив глаза и подняв брови, главный диспетчер начинал кричать:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тося, ракета ӳкнипе ҫухӑрашакан сысна кӗтӗвӗ пекех, ҫӑри-ҫари кӑшкӑрма тытӑнчӗ.

Тося орет словно стадо свиней, пострадавшее от пападания ракеты.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн тин Яков хӑй вилесле хӑраса ӳкнине, кӑшкӑрас тесен те кӑшкӑрма пултарайми хӑранине туйрӗ; унӑн аллисем чӗтрерӗҫ, хӑй чӗркуҫҫи ҫинче тӑма пикенсен, урисем те итлемерӗҫ.

Лишь после этого Яков почувствовал, что он смертельно испуган, испуган так, что хотел закричать и не мог; руки его дрожали и ноги не послушались, когда он хотел встать с колен.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Анчах та Тихонӑн Серафим платниксӗр пуҫне, туссем пулман, вӑл савӑнсах чиркӗве ҫӳренӗ, тӑрӑшса кӗлтунӑ, анчах та кӗлтӑвасса вара, кӑшкӑрма хатӗрленнӗ пек, яланах ҫӑварне илемсӗр карса пӑрахса кӗлтунӑ.

Но приятелей у Тихона, кроме Серафима-плотника, не было, он охотно посещал церковь, молился истово, но всегда почему-то некрасиво открыв рот, точно готовясь закричать.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ҫак савӑнӑҫа хура сухаллӑ, слива пек пысӑк куҫлӑ кочегар Волков кӑштах пӑсса хучӗ; вӑл хӑйӗн ырханкка, вӗрипе аптранӑ кӑвакрах ӳчӗ ҫине кӗсен-ҫӑпансем тухса тулнӑ ачине сулахай алли урлӑ ҫакса Наталья патне чупса пычӗ те, ӑнне ҫухатсах кӑшкӑрма тытӑнчӗ:

Радости эти несколько смял, нарушил чернобородый, с огромными, как сливы, глазами, кочегар Волков; он подскочил к Наталье, неумело повесив через левую руку тощенького, замлевшего от жары ребёнка, с болячками на синеватой коже, подскочил и начал истерически кричать:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Йӑтса утма пуҫларӑм та кӑшкӑрма та чарӑнчӗ, шеремет.

А когда поднял и потащил — он и кричать перестал, бедолага.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тыткӑна илнӗ салтаксене кӑшкӑрма пуҫласанах персе пӑрахатпӑр тесе хӑратаҫҫӗ.

Пленных солдат предупредили, что их убьют при малейшей попытке поднять шум.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Авӑ вӑл темшӗн кӑшкӑрма пуҫларӗ, илтетӗн-и? —

— А он что-то раскричался, слышишь? —

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Карчӑк краснофлотец ҫине ыткӑнчӗ те, ун урине ыталаса, чуптума, мӗн вӑй ҫитнӗ таран кӑшкӑрма пуҫларӗ:

Старушка бросилась к краснофлотцу, обхватила его ногу, начала целовать и не своим голосом закричала:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Машина ҫинче ларакан полицай кӑшкӑрма пуҫларӗ.

Охранник, сидевший в машине, поднял крик.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Партизансем харӑссӑн «ура» кӑшкӑрма вӗренеймен-ха.

Партизаны в массе еще не умели кричать «ура».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл, тухма хатӗрленнӗ рабочисене лӑплантарас тесе, этем евӗрлӗ мар кӑшкӑрма тытӑнчӗ.

Было видно, как он делал нечеловеческие усилия, чтобы перекричать громкий говор уходящей толпы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл вӗсене хӑйӗн хутне кӗме чӗнсе кӑшкӑрма тытӑнчӗ, сӑмахӗсене хӑй чи илемсӗр вӑрҫӑпа явӑҫтарать.

Она принялась кричать, ища у них сочувствия, пересыпая слова отборной руганью.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех