Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кулма (тĕпĕ: кул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл вун тӑватӑ ҫул тултарсан, халиччен уҫса пӑхман нумай-нумай кӑткӑс киленӗҫе тишкерсе, Хоггей Роберта аса илчӗ те — киленсе кулма халӗ тинех май пур тесе пӗтӗмлетрӗ.

Когда ему исполнилось четырнадцать лет, Хоггей среди иных сложных забав, еще во многом не раскрытых данных, вспомнив о Роберте, решил, что можно, наконец, посмеяться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Вӑл ҫакна каласанах Гном хаваслӑн кулма пикенчӗ, хӑйӗн пӗчӗк пӳрнинчен тӗлӗнмелле хӑватлӑ-асамлӑ ҫӗррине кӑларса ӳкерчӗ те ал тупанӗсене пӗр-пӗринпе ҫатлаттарчӗ.

Как только она сказала это, Гном засмеялся, уронил с крошечного своего пальчика чудодейственное кольцо и хлопнул в ладоши.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Пӗр-пӗрне хирӗҫ ларса вӗсем кулма пикенчӗҫ.

Сев друг против друга, они начали смеяться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Унтан вӑл ассӑн сывласа арчана уҫрӗ, Гарт япалисене кӑларса хучӗ, кулма хӑтланса хушса хучӗ:

Потом она, вздохнув, открыла сундук, выложила вещи Гарта и, стараясь улыбаться, сказала:

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Кулма чарӑнсан Рениор сӑмах илчӗ:

Когда смех умолк, Рениор сказал:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫак сӑмахсене вӑл хӑвӑрт, кӑштах улшӑнчӑк сасӑпа каласа хучӗ, вара ҫавӑнтах, тӗлӗннӗ Гнора хускавсӑр, кӑмӑллӑ куҫӗсемпе сӑнаса, ахӑлтатса кулма пикенчӗ.

Эти слова произнес он быстро, чуть-чуть изменившимся голосом, и тотчас же принялся хохотать, глядя на удивленного Гнора неподвижными, добрыми глазами.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ишнӗ чухне те кулма чарӑнмарӗ.

Плывя, он продолжал улыбаться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Вӑл Гелли ҫывӑхнех пырса тӑчӗ, кулма чарӑнчӗ, хӑвӑрттӑн та хыттӑн каласа хучӗ:

Подойдя к Гелли вплотную, он, перестав улыбаться, быстро и резко сказал:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл кулма хӑтланса пӑхрӗ.

Она постаралась улыбнуться.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Фашистла Германире кулма чарнӑ.

В фашистской Германии запретили шутить.

Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.

Ҫынвӗлеренсем кулма пӗлмеҫҫӗ.

Убийцы не умеют шутить.

Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.

Пур ҫӗре те чикӗнме тӑрӑшакан сӑмсана вара татса илме те пултараҫҫӗ, — терӗ Валет кулма чарӑнсан.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫынран кулма лайӑх вӑл.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унӑн типшӗм тӑрӑхла пичӗ кулма та, хурланма та пӗлмест пулас.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Пулкаланӑ, тусӑм, Йӗпреҫ енче те, Шӑмӑршӑ енче те пулкаланӑ, — терӗ Король кулма чарӑнсан.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Мӗ-ӗскӗн Панте-ен! — терӗ Грэй тарӑхма та, кулма та аптӑраса.

— Бедный Пантен! — сказал капитан, не зная, сердиться или смеяться.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пирӗн Шупашкарта республика ялавӗпе тух-ха — ку «ухмах» ӑҫтан тухнӑ тесе кулма пуҫлӗҫ.

У нас в Чебоксарах с республиканским флагом выйдешь — начнут высмеивать, мол куда собрался этот «глупый» человек.

Брусчаткӑласа пӗтернӗ Газиантеп // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5902-%D0%91% ... D0%BF.html

Агриппинӑран кулма кӗҫӗрхи ҫӗрччен нимӗнех те пулманччӗ-ха унӑн, службӑра нимрен те ыттисенчен кайра мар, — дисциплина енчен илсессӗн, ӑна — ыттисемшӗн пример, тесе фронт умӗнчех каланӑччӗ.

До сегодняшней ночи Агриппина ничего такого не сделала, чтобы над ней смеялись. Несла службу наравне с другими, а в смысле дисциплины ее даже помянули, как пример, перед фронтом.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Каҫарӑр, юлташсем, — тесе тавӑрать Ерман, хӑйӗн кулма пӗлмен хура куҫӗсемпе пурне те пӑхса илсе.

— Простите, товарищи, — обведя стол черными, не умеющими улыбаться глазами, сказал Ерман.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӑйне шанса панӑ ӗҫшӗн вышкайсӑр хумханакан Шотман Ленин питӗ хӑрушӑ ҫул умӗн те ҫавнашкал кулма пултарнине ниепле ӑнланса пӗтереймерӗ.

Шотман, необыкновенно взволнованный возложенной на него ответственностью, не мог взять в толк, как может Ленин смеяться перед предстоящим ему опаснейшим путешествием.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех