Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ернӗ (тĕпĕ: ер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара улпут каланӑ: «Эсӗ ҫыру пӗлекен ҫын пулнӑ пулсан, эпӗ сана арман ҫинчен ҫырнӑ кӗнеке панӑ пулӑттӑм. Ӑна вуласан, хӑй тӗллӗн авӑракан арман тума май пуррипе ҫуккине эсӗ пӗлнӗ пулӑттӑн. Ун пек арман тӑвас тесе пысӑк вӗреннӗ ҫынсем те нумай шухӑшланӑ. Хытӑ шухӑшланипе вӗсенчен нумайӑшӗ ухмаха ернӗ», — тенӗ.

Тогда барин сказал: «Вот если бы ты знал грамоте, я бы тебе книжку дал о механике, и там ты бы прочел о такой мельнице и увидал бы, что такой мельницы сделать нельзя, что много людей ученых посходили с ума — все выдумывали такую мельницу, чтоб сама ходила».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мустангер ухмаха ернӗ пулӗ.

Мустангер, вероятно, не в своем уме.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пашкана ернӗ Дина, вӑй-халӗ урӑх ҫитейменнипе, сенӗкне пӑрахать те путвал ҫумне вӑйсӑррӑн сӗвӗнет.

Но вот выдохшаяся совсем Дина бросила вилы и, тяжело дыша, прислонилась к стенке.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑйӗн хӑрана ернӗ чӗри, мулкач чӗри пек, тӑлт-тӑлт-тӑлт сикет.

Сердце у нее колотилось, как у загнанной птицы.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эсир ухмаха ернӗ!

Куҫарса пулӑш

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чӗтрене ернӗ Наташа тимӗр решеткеллӗ картана аллисемпе ҫатӑрласа тытса тӑрать.

Наташа стояла у ограды, судорожно вцепившись в прутья железной решетки.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хашкана ернӗ хӑй.

Она неровно дышала.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Укӑлчаран тухсан, Ваҫҫука хашкама ернӗ Одинцов хӑваласа ҫитрӗ.

За околицей Васька догнал запыхавшийся Одинцов.

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ухмаха ернӗ пулӗ тесе хӑранипе пурте каялла чакнӑ.

В страхе все отшатнулись, думая, что он сошел с ума.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Вӑл ухмаха ернӗ! — тесе кӑшкӑрса янӑ тахши.

А когда кто-то крикнул: «Да он спятил!»,

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пӗрисем ӑна тӑмсай, теприсем — ухмаха ернӗ ҫын, тесе шутланӑ.

Одни считали его чудаком, другие сумасшедшим.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӗҫӗ-хӗрри те курӑнмасть! — тесе каласа панӑ ӑна хашкакана ернӗ Живоног.

Тьма тьмущая! — доложил ему запыхавшийся Живоног.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Эп хам та сив чир ернӗ чухнехилле чӗтреме тытӑнтӑм.

Меня самого трясло, как в лихорадке.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Сасартӑк эп ларакан хӳшше Рожков стрелок ухмаха ернӗ пек вирхӗнсе кӗчӗ те, стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан винтовкӑна ярса илсе, тулалла сирпӗнсе тухрӗ.

Вдруг в фанзу как сумасшедший вбежал стрелок Рожков, схватив винтовку, висевшую на стене, он стремглав выскочил наружу.

Уссӑр пӑтӑрмах // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 84–87 с.

Вӑл вӗтӗ чуллӑ ҫыран тӑрӑх ухмаха ернӗ пек сирпӗнсе пычӗ те ансӑр шыв урлӑ сиксе каҫрӗ.

Как сумасшедший, сломя голову он бросился через галечниковую отмель и перепрыгнул через узкую полоску воды.

Пулӑҫӑ-ӳхӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 81–83 с.

Манӑн та вӑй юлмарӗ, чӗркуҫҫисем сив чир ернӗ чухнехи пек чӗтреҫҫӗ, выртакан йывӑҫ урлӑ та касаймастӑп, ирӗксӗрех ун тавра ҫаврӑнса иртме тивет.

Я тоже чувствовал упадок сил; ноги у меня так дрожали в коленях, что я не мог перешагнуть через валежину и должен был обходить ее стороною.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Шӑлсем шаккама тытӑнчӗҫ, кӗҫех пӗтӗм кӗлеткем сивчир ернӗ пек сиксе чӗтре пуҫларӗ.

Зубы выстукивали дробь.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

— Ухмаха ернӗ

— С ума сошла…

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ачасем часрах хӑйсен тумтирне ҫакнӑ шкаф патнелле ыткӑнчӗҫ, анчах та, вӗсен телейне, тумланмалли пӳлӗмӗн тепӗр вӗҫӗнче хашкама ернӗ тусӗ курӑнчӗ.

Ребята стремглав бросились к своему шкафу, но, на их счастье, в конце раздевалки показался запыхавшийся приятель.

11. Мунча // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тете калать хайхискер: «Э, ухмаха ернӗ ҫын! Кирлӗ мара сӳпӗлтететӗн, тар шӑршине те кирлӗ пек шӑршласа курман-ха эсӗ, хӑвна унта ярсан, ун чухне пӗлӗттӗн вара…» тет.

Дядя и говорит: «Э, сумасшедший человек! Мелешь чепуху, потому что еще пороху как следует не нюхал, а послать тебя, так тогда бы и узнал…»

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех