Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шӑпа сăмах пирĕн базăра пур.
Шӑпа (тĕпĕ: шӑпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑпа ярӑпӑр, — терӗ Эстамп.

— Жребий, — сказал Эстамп.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Шӑпа кулли: эпӗ — йӗтрепе, тарпа!

Ирония судьбы: я — с картечью и порохом!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Унта яшлӑх; таса юратӑвӑн чуна ҫутатакан ҫепӗҫ сассисем; пуҫа илӗртӳллӗн ҫавӑракан сехре хӑппилӗх янӑракан пурнӑҫран туллирех те савӑнӑҫлӑрах; хуйхӑ-асапӑн тӗттӗм тамӑкӗ — чун хавалне сакӑр ҫул кисретни, ухмаха ернӗ пек — сакӑр ҫул ҫунни-ӗмӗтленни, куҫҫуль тӑкни, ылханни, питех те киревсӗр шӑпа; вӑхӑт юхан-ҫӑпанлӑхӗ; пепке ҫине ӳкнӗ сӑрт; хӗвел, хӑйӑр, шӑплӑх.

Там была юность; нежные, озаряющие душу голоса ясной любви; заманчиво кружащая голову жуткость все полнее и радостнее звучащей жизни; темный ад горя, — восемь лет потрясения, исступленной жажды, слез и проклятий, чудовищный, безобразный жребий; проказа времени; гора, обрушенная на ребенка; солнце, песок, безмолвие.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Шӑпа ярӑпӑр.

— Бросим жребий.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Мана илес тӗк — пурнӑҫра мӗн пулса иртни, манӑн шухӑшӑмпа, шӑпа пӳрни.

 — Что касается меня, я совершенный фаталист во всем.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Аллен арҫынсен хушшинче шӑпа яртарчӗ: чи кӗске патак таткине туртса кӑлараканӑн чӗрӗ юлмалла та ыттисене пытармалла.

Аллен приготовил жребья по числу мужчин: вытащивший самую короткую палочку должен был остаться в живых, чтобы похоронить остальных.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ку — шӑпа пире иртнӗ пурнӑҫшӑн тӳлени.

Это выкуп от судьбы прошлому.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Шӑпа яратпӑр.

Бросим жребий.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

— Шуйттанпа тупа тӑватӑп: сире шӑпа яртарса палӑртма, килӗшменнисенчен малтанхиннех вара пуҫне персе аркатма пултаратпӑр.

— Клянусь чертом, вы стоите того, чтобы вызывать вас по жребию и первому отказавшемуся размозжить голову.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӳлӗхҫӗ, каҫар мана ҫак сӑмахсемшӗн, анчах ман валли йӑнӑш шӑпа туртса кӑларнӑ эсӗ, ҫавӑнпа ҫылӑхсӑр эпӗ сан умӑнта!

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах шӑпа пӑрать те пӑрать ӑна ҫӗрӗҫӗнчен айккинелле.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Куратӑр ӗнтӗ, — терӗ ӑнлантарӑвне вӗҫленӗ май, — кӑмӑл ҫирӗплӗхӗпе тӗллевсен пӗр евӗрлӗхӗ тата шӑпа кунта ҫав тери тачӑ тӗвӗленнӗ; эпӗ мана кӗтекен, мана ҫеҫ кӗтме пултаракан хӗр патне каятӑп, мана унсӑр пуҫне урӑх никам та кирлӗ мар.

Закончил объяснение так: — Вы видите, как тесно сплетены здесь судьба, воля и свойство характеров; я прихожу к той, которая ждет и может ждать только меня, я же не хочу никого другого, кроме нее.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унӑн ҫак юратӑвӗ — вӗрентсе ӳстернипе тата шӑпа пӳрнипе — чунӗнче ҫирӗпленсе ларнӑ туртӑмӗсене чӗрӗлӗх кӳрекен пӗртен пӗр вӑй темелле: туртӑмӗсем вара пурӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ, кӑмӑлне нимӗн тума та хистеме пӗлмесӗр аран-аран ҫеҫ куҫкалаҫҫӗ.

Эта любовь была, надо полагать, единственным клапаном тех ее склонностей, захлороформированных воспитанием и судьбой, которые уже не живут, но смутно бродят, оставляя волю бездейственной.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Анчах шӑпа пӳрмен иккен вӗсене пӗр-пӗрне тӗл пулмасӑр пурӑнма.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Анчах шӑпа урӑхла килсе тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Ку шӑпа.

Куҫарса пулӑш

Суд // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Шӑпа пӳрменнине илеймӗн.

Судьбу не обмануть.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Йӑлт каласа парасшӑнччӗ-ҫке эп ӑна вӑл каҫ. Пулмарӗ. Шӑпа мар, эппин», — шухӑшларӗ арҫын.

В ту ночь я хотела ей обо всем рассказать. НЕ получилось. Значит, не судьба», — думал мужчина.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Шӑпа панине кӗтсе ларсан!

— Если сидеть и дожидаться своей судьбы!

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Унтан, камӑн малтан пуҫламаллине пӗлме, патакпа шӑпа ятӑмӑр.

Померились на палке, кому начинать.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех