Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Феня (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗскӗнсем тет! — Евдокийӑна йӗкӗлтерӗ Феня, лешӗ тухса кайсан.

— «Бедные, горемычные»! — передразнила Феня Евдокию, когда та наконец ушла.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпир тӑлӑх-турат мар! — кӑмӑлсӑр пулчӗ Феня — пирӗн атте те, анне те пур!

— Мы не сироты! — обиделась Феня, — у нас и тятька есть и мамка!

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Евдокия кухня еннелле пӑхрӗ, унта Феня тем мӗштӗртетет.

Евдокия заглянула за ситцевый полог, на кухню, где хозяйничала Феня.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина хыҫӗнчен, калинкке алӑкӗ хупӑнсанах, Феня пиччӗш тавра хӑрах уран сике-сике, пурне те каласа пачӗ; Санька халӗ госпитальти суранланнӑ ҫын вырӑнӗнче, вӑл вара санитарка пекки, суранлӑ Санька вӑл хушнине пурне те итлемелле: йывӑр япала йӑтмалла мар, килтен тухмалла мар, вырӑн ҫинче кӑна выртмалла.

Но, как только за Катериной захлопнулась калитка, Феня запрыгала вокруг брата на одной ножке и все выболтала; он, Санька, теперь как раненый в госпитале, а она вроде санитарки, и раненый должен ее во всем слушаться, тяжелого ничего не поднимать, из дому не отлучаться и лежать в постели.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫак вӑхӑтра вырӑн ҫинчи Феня енчен енне ҫаврӑнчӗ, Никитка ыйӑх тӗлӗшпе шыв ыйтрӗ.

Но тут заворочалась в постели Феня, Никитка спросонья попросил пить.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшӗ, Феня, Никитка ҫенӗх урлӑ ҫав тери асӑрханса ҫӳреҫҫӗ.

Осторожно ступали через сени мать, Феня, Никитка.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳртрен Феня чупса тухрӗ.

Из избы выбежала Феня.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир калаҫса татӑлнӑ пекех: кӑнтӑрлахи апатра Никитка чыхӑнса ларчӗ, халӗ — эсӗ, терӗ те Феня, пӑрӑва шӑварманнине асне илсе картишне чупса тухрӗ.

— И что вы как сговорились: в обед Никитка поперхнулся, сейчас — ты, — упрекнула его Феня и, вдруг вспомнив, что она не вынесла теленку пойла, выбежала на двор.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗннипе шӑхӑрмаллаччӗ ӗнтӗ, анчах ку хыпар кӗтмен ҫӗртен пулнипе, Санька чейпе чыхӑнса ларса питӗ вӑйлӑн ӳсӗрме пуҫларӗ, хӑраса ӳкнӗ Феня ун патне чупса пырса ҫурӑмӗнчен тӳнлеттерме тытӑнчӗ.

Тут полагалось бы от удивления присвистнуть, но новость была настолько неожиданной, что Санька поперхнулся чаем и сильно закашлялся, перепуганная Феня кинулась к нему и забарабанила по спине.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана пулӑшакансен шутне илеҫҫӗ-ши? — ыйтрӗ Феня.

— А мне можно в помощники? — попросилась Феня.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Феня, хӑна-вӗрлене юратакан ҫын пек, пукана тутӑрпа шӑлса сӗтел патне лартрӗ, стакана чей тултарчӗ.

Но Феня, как и полагается гостеприимной хозяйке, поставила к столу табуретку, обмахнула ее тряпкой и налила чашку чаю.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Малалла иртӗр, — майӗпен каларӗ Феня.

— Милости просим, — степенно ответила Феня.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня самавар лартрӗ, ҫамрӑк Коншаксем сӗтел хушшине ларчӗҫ.

Феня поставила самовар, и молодые Коншаковы сели за стол.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эх, хыпӑнса ӳкрӗ Феня.

— Ой! — всполошилась Феня.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Питӗ начар, — терӗ Феня.

— Совсем плохо, — пожаловалась Феня.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Килӗнче Феня пӗчченех.

Дома хозяйничала одна Феня.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл хӑй пӑрахнӑ, ӑна кӑларса яман, — терӗ те Феня, шкулти юлашки кун ҫинчен каласа пачӗ.

— Его не исключили, он сам ушел, — ответил за нее Федя и рассказал про последний день в школе.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня аллине чернил кӗленчи патнелле тӑсрӗ.

Феня потянулась к пузырьку с чернилами.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня, хӗрелсе кайса, мухтав грамоти ҫинчен хушса ҫырчӗ.

И Феня, зардевшись, добавила еще про похвальную грамоту.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Феня хӑй ҫинчен ҫырчӗ.

Потом Феня написала о себе.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех