Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Уча хӑюсӑрлӑхне ҫийӗнчех асӑрхарӗ, хӑй унтан нумай ҫӳлерех тӑнине уҫҫӑнах туйрӗ.

Он ясно видел, что Уча колеблется, хоть скрывает это, и почувствовал свое превосходство над ним…

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ мӗн тума шутланине эсӗ лайӑх пӗлетӗн, — терӗ ӳпкевлӗн Уча.

Ты хорошо знаешь, чего я хочу, — сказал Уча укоризненно.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча кӑмӑлӗ самаях пусӑрӑнчӗ.

Настроение у него было довольно подавленное.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мур илесшӗ, нивушлӗ ҫапла шутлать вӑл? — сехӗрленсе, пуҫне ярса тытрӗ Уча.

— Черт побери! Неужто это так? — сказал потрясенный Уча, хватаясь рукой за голову.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ӗҫ ҫинчен кала! — тӳсӗмсӗррӗн пӳлчӗ ун сӑмахне Уча.

— Ближе к делу! — нетерпеливо прервал его Уча.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча куҫӗнче иккӗленӳ пурри сисӗнчӗ.

Уча смотрел на него недоверчиво.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл йӗркесӗре тухнӑ ҫын! — хӑйӗн сӑмахӗсем Уча кӑмӑлне епле хускатнине курас тесе, юриех чарӑнса тӑчӗ.

Он деморализован! — он намеренно сделал паузу, чтобы проверить впечатление, произведенное его словами на Учу.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Хаклӑ Уча, эпӗ унпа халь ҫеҫ калаҫрӑм-ҫке-ха.

— Дорогой мой Уча, только что у нас с ним был большой разговор.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Мӗн ку — йӑнӑшни-и? Е, тен, вӑл та ҫавах?.. Анчах мӗншӗн-ха?..» — шухӑшларӗ Павӑл, пӗлесшӗн пулнӑ пек, Уча ҫине тимлесе пӑхса.

«Неужели Уча действительно так думает? Может быть, он тоже… В чем причина, почему и он?» — думал с сомнением Павле, внимательно глядя на Учу.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хресченсем тарни — чӑнах та хӑрушӑ япала вара, — иккӗленнӗн каларӗ Уча.

Эти беженцы действительно представляли страшную картину, — неуверенно проговорил Уча.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл патне Уча пычӗ те ку вырӑнтан кайма кирли ҫинчен калаҫма пуҫларӗ.

В это время к Павле подошел Уча и заговорил о дальнейшем маршруте.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча урӑхла шутланӑ пулсан, Павӑла ҫӑмӑлтарах пулнӑ пулӗччӗ.

Если бы еще Уча придерживался другого мнения, было бы легче…

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Гвозден мӗн чухлӗ ытларах шухӑшларӗ, вӑл отряда Павӑл планӗпе те, Уча планӗпе те ҫӑлма пулас ҫукки пирки ҫавӑн чухлӗ ытларах ӗненчӗ.

Чем дольше размышлял Гвозден, тем больше крепло в нем убеждение, что ни предложения Павле, ни план Учи не могут помочь отряду.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча та Гвозден енче пулни ҫинчен шухӑшлани ӑна пушшех те ларма-тӑма памарӗ.

То, что Уча находится на стороне Гвоздена, приводило его в отчаяние.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр минутлӑха та иккӗленсе тӑмасӑр Уча партизансене атакӑна ҫӗклерӗ, вӗсем вара, пынӑ ҫӗртех пере-пере, хӑйсем ҫине кӗтмен ҫӗртен тапӑннипе ҫухалса кайнӑ хӑмӑр пустав тумлӑ салтаксем патнелле чупрӗҫ.

Не колеблясь ни минуты, Уча скомандовал «огонь» — и партизаны, стреляя на ходу, обрушились на этих храбрецов, одетых в форму кофейного цвета.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл Павӑлпа Уча ҫинчен, кил-ҫуртсӑр ҫынсем ҫинчен, ҫемьесӗр пулнипе уншӑн пачах хыпса ҫунман ҫынсем ҫинчен шутларӗ.

Он думал о Павле, об Уче, обо всех этих бездомных людях, не знавших забот о семье.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Малалла утӑр! — команда пачӗ Уча.

Шагом марш! — скомандовал Уча и пошел впереди.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Полка та аркатса тӑкӑпӑр! — терӗ Уча вӗҫкӗнленсе.

Можем разбить целый полк, — хвастливо говорил Уча.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча, гренадерсене пӑхса тухма шутларӑн-им! — кӑшкӑрчӗ стройри Джурдже; вӑл трофейран пушмаксемпе патронсемсӗр пуҫне урӑх нимӗн те илесшӗн пулмарӗ.

— Производишь смотр гренадерам, Уча? — крикнул из строя Джурдже, не захотевший брать трофеев, кроме ботинок и боеприпасов.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ывӑнса ҫитнӗ, шурӑхса кайнӑ Уча строй умӗнче шухӑшлӑн йӑл кулса тӑрать.

Уча стоял перед строем усталый, бледный, с застывшей улыбкой на лице.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех