Чӑваш чӗлхи корпусӗ

40. Марфа вара лайӑх хӑналасшӑн хыпкаланнӑ; вӑл Ун патне пынӑ та каланӑ: Вӗрентекен! йӑмӑкӑм мана пӗчченҫӗмех ӗҫлеттерни Сана нимех те мар-и? каласам ӑна — вӑл мана пулӑштӑрччӗ, тенӗ.

40. Марфа же заботилась о большом угощении и, подойдя, сказала: Господи! или Тебе нужды нет, что сестра моя одну меня оставила служить? скажи ей, чтобы помогла мне.

Лк 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

2. Ҫывӑратӑп, анчах чӗрем сыхӑ тӑрать; акӑ савнӑ тусӑмӑн сасси илтӗнет, алӑкран шаккать вӑл: «йӑмӑкӑм, савниҫӗм, уҫсамччӗ, кӑвакарчӑнӑм, тасаран тасаскерӗм! пуҫӑма ӗнтӗ сывлӑм сырчӗ, ҫӳҫӗм кӑтри каҫ нӳрӗкӗпе йӗпенчӗ».

2. Я сплю, а сердце мое бодрствует; вот, голос моего возлюбленного, который стучится: «отвори мне, сестра моя, возлюбленная моя, голубица моя, чистая моя! потому что голова моя вся покрыта росою, кудри мои - ночною влагою».

Юрӑ 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Килтӗм акӑ хамӑн пахчама, йӑмӑкӑм, ҫураҫнӑ пикеҫӗм; ырӑ шӑршӑллӑ мирра тата техӗмлӗ курӑк татса пуҫтартӑм, караслӑ пылӑма та ҫирӗм, эрехӗмпе сӗтӗме те ӗҫсе тӑрантӑм.

1. Пришел я в сад мой, сестра моя, невеста; набрал мирры моей с ароматами моими, поел сотов моих с медом моим, напился вина моего с молоком моим.

Юрӑ 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

12. Манӑн йӑмӑкӑм, ҫураҫнӑ пикеҫӗм — питӗрсе илнӗ йывӑҫ пахчи, хупса хунӑ пусӑ, пичет пуснӑ ҫӑлкуҫӗ; 13. эсӗ лартнӑ хунав пахчи — нар улмийӗн пахчи, паха улма-ҫырла, кипер, нард йывӑҫҫисем, 14. нард тата шафран, аир тата корица, ырӑ шӑршӑ саракан тӗрлӗ йывӑҫ, мирра тата алой, тем тӗрлӗ техӗмлӗ курӑк; 15. пахчари пусӑра — таса шывлӑ ҫӑлкуҫӗ, Ливан тӑвӗ ҫинчен юхакан юхӑм шыв.

12. Запертый сад - сестра моя, невеста, заключенный колодезь, запечатанный источник: 13. рассадники твои - сад с гранатовыми яблоками, с превосходными плодами, киперы с нардами, 14. нард и шафран, аир и корица со всякими благовонными деревами, мирра и алой со всякими лучшими ароматами; 15. садовый источник - колодезь живых вод и потоки с Ливана.

Юрӑ 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

10. Ах, йӑмӑкӑм, ҫураҫнӑ пикеҫӗм, мӗнле ҫепӗҫ сан евӗкӳ! ачашлатӑн та — эрехрен ытларах ӳсӗртетӗн, эсӗ сӗрӗннӗ сӗрӗш шӑрши пур ырӑ шӑршӑран селӗмрех!

10. О, как любезны ласки твои, сестра моя, невеста! о, как много ласки твои лучше вина, и благовоние мастей твоих лучше всех ароматов!

Юрӑ 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Ах, йӑмӑкӑм, ҫураҫнӑ пикеҫӗм, манӑн чӗреме тыткӑнларӑн! пӗрре пӑхнипех, пӗр мӑй ҫыххипех манӑн чӗреме тыткӑнларӑн.

9. Пленила ты сердце мое, сестра моя, невеста! пленила ты сердце мое одним взглядом очей твоих, одним ожерельем на шее твоей.

Юрӑ 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Анчах халӗ ан шарла, йӑмӑкӑм; вӑл — санӑн пиччӳ; ку ӗҫшӗн чӗрӳне ан амант, тенӗ.

но теперь молчи, сестра моя; он - брат твой; не сокрушайся сердцем твоим об этом деле.

2 Пат 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Фамарь апата пиччӗшне ҫитересшӗн ун умне хунӑ чухне Амнон ӑна аллинчен ярса тытнӑ та: кил, вырт манпа пӗрле, йӑмӑкӑм, тенӗ.

11. И когда она поставила пред ним, чтоб он ел, то он схватил ее, и сказал ей: иди, ложись со мною, сестра моя.

2 Пат 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Амнон чирленӗ пек пулса выртнӑ, патша ӑна курма килнӗ; вара Амнон патшана каланӑ: Фамарь йӑмӑкӑм килтӗрччӗ те манӑн куҫӑм умӗнчех пӗр-икӗ пашалу пӗҫертӗрччӗ, эпӗ унӑн аллинчен ҫием, тенӗ.

6. И лег Амнон и притворился больным, и пришел царь навестить его; и сказал Амнон царю: пусть придет Фамарь, сестра моя, и испечет при моих глазах лепешку, или две, и я поем из рук ее.

2 Пат 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Ионадав ӑна каланӑ: вырӑну ҫине вырт та чирленӗ пек пул; сана аҫу курма килсессӗн, ҫапла кала ӑна: Фамарь йӑмӑкӑм килтӗрччӗ те мана апат ҫитерсе вӑй-хал кӳтӗрччӗ, апатне манӑн куҫӑм умӗнчех хатӗрлетӗрччӗ, эпӗ курса тӑрам та ун аллинчен ҫием.

5. И сказал ему Ионадав: ложись в постель твою, и притворись больным; и когда отец твой придет навестить тебя: скажи ему: пусть придет Фамарь, сестра моя, и подкрепит меня пищею, приготовив кушанье при моих глазах, чтоб я видел, и ел из рук ее.

2 Пат 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Ҫав вырӑнти ҫынсем унӑн арӑмӗ [Ревекка] ҫинчен ыйтнӑ, вӑл вӗсене: ку манӑн йӑмӑкӑм, тенӗ, мӗншӗн тесессӗн «ку манӑн арӑм» теме хӑранӑ: вӑл «Ревекка питех те илемлӗ пулнӑран ҫак ҫӗрти ҫынсем мана уншӑн ан вӗлерччӗр» тесе шухӑшланӑ.

7. Жители места того спросили о [Ревекке] жене его, и он сказал: это сестра моя; потому что боялся сказать: жена моя, чтобы не убили меня, думал он, жители места сего за Ревекку, потому что она прекрасна видом.

Пулт 26 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. «Ку манӑн йӑмӑкӑм пулать» тесе, вӑл мана хӑех каламарӗ-и?

5. Не сам ли он сказал мне: она сестра моя?

Пулт 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Йӑмӑкӑм Людмила Хусан патшалӑх консерваторийӗн балалайка класӗнче ӑсталӑхне туптарӗ.

Куҫарса пулӑш

Анатолий Никитин: «Ҫынпа калаҫнӑ чухне те пуҫра кӗвӗ янӑрать» // Дмитрий МОИСЕЕВ. «Хыпар», 2016, пуш, 18; 35-36№