Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫапла каланӑ хыҫҫӑнах кӗрен чечеке татса та илет.И, проговорив таковы слова, он подошел и сорвал аленький цветочек.
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
— Эпӗ, Юаньмаотунь ялӗнчи хресченсен союзӗн председателӗ, — фронтра командирсем салтаксене чӗнсе каланӑ пек калама пуҫларӗ Ли, — пирӗн союз ячӗпе сире пурне те саламлатӑп.
XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ваттисем каланӑ тӑрӑх, качча тухакан хӗрӗн веҫех хӗрлӗ тӑхӑнмалла, унсӑрӑн вӗсен пурнӑҫӗ телейсӗр пулать имӗш.
XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Хальхи лару-тӑру тата пирӗн задачӑсем ҫинчен каланӑ чухне, — малалла пуҫларӗ Сяо Сян, — Мао председатель Халӑх ҫарӗн тылӗ нумай тӗрекленнине палӑртса хӑварчӗ.
XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Сяо начальник каланӑ пек тӑвас пулать, — шухӑшласа каларӗ ватӑ Чу.— Надо делать так, — рассуждал старик Чу, — как сказал наш начальник Сяо.
ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Эс каланӑ пек пултӑр.
ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Каҫхине, ӑна тата хытӑрах пӑхӑнтарас тесе, вӑл ҫав тери ачашланнӑ, ултавлӑ тутлӑ сӑмахсем каланӑ:
XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Арӑмӗ мӗншӗн Ҫӗнӗ ҫул парнине илме каймастӑн тесе ыйтсан, капла каланӑ:Он решил отказаться от своей доли и на вопрос жены, почему он не идет за продуктами, заявил:
XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вӑл, паллах, помещик ҫемйинчен… ҫынсем каланӑ тӑрӑх, унӑн тӑванӗсем чухӑн хресченсем».
XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Хальхинче вӑл хӑй ятне каланӑ военнӑй куртка тӑхӑннӑ ҫын мӗн сӑмахланине тимлӗ итлерӗ.
XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Инструкцире ҫӗре валеҫес хум ҫав тери анлӑн сарӑлса кайни ҫинчен каланӑ.В инструкции говорилось, что движение за передел земли приняло широкие размеры.
XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Каланӑ сӑмах персе янӑ сӑнӑ пекех вӑл.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫапла каланӑ май, вӑл Чжао ун сӑмахӗ ҫине мӗнле пӑхнине пӗлес тесе, вӑрттӑн тӑлӑх арӑм ҫине пӑхса илчӗ.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Нихҫан та тӑнне ҫухатманскер, вӑл вилнӗ чух та хӑйӗн йӑлине пӑрахман, — ывӑлне, хӗрне тата кӗрӳшне чӗнсе илсе, ҫапла каланӑ:
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Яков — вара… — Мвякин кайнӑ еннелле пуҫне сӗлтсе каланӑ Зубов.— Яков-то… — кивнув головой вслед Маякину, шёпотом сказал Зубов.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫук, кирлӗ мар… — ҫурма сасӑпа каланӑ Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, никам ҫине пӑхмасӑр, вӑраххӑн, шухӑшлӑн — пӗр сӑмахнех темиҫе хут каланӑ:
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, тытӑрах! — салхуллӑн, йӳҫенкӗн каланӑ Фома.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Каҫару сана — ҫук! — ҫирӗппӗн каланӑ Маякин, сассине калаҫнӑҫемӗн хӑпартса пырса.— Прощенья тебе — нет! — продолжал Маякин твердо и повышая голос.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ун ҫинче ҫынсен ушкӑнӗ кӗпӗрленсе тӑнӑ, ӑна кӳрентермелли усал сӑмахсем каланӑ.Над ним стояла толпа людей и говорила ему злые и обидные вещи.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.