Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑвна инкек пуснӑ чух арӑслан пек паттӑр пул», — терӗ вӑл, Тухтара ик аллинчен юлташла хыттӑн чӑмӑртаса.

Навалится на тебя беда — а ты будь сильным, как лев…» — и обеими руками сжал ладонь Тухтара.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑт кӑштах иртсен, картишӗнче йытӑ вӗрсе ячӗ, ӗне сӑвакан хӗрарӑмсен хыттӑн калаҫнӑ сассисем илтӗнчӗҫ.

Через какое-то время во дворе залаяла собака, затем послышались громкие голоса женщин, доивших коров.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗчӗк Ильяс, шӑлне хыттӑн ҫыртса, авӑна-авӑна кӗчӗ пулин те, сасӑпа кӑшкӑрса ямарӗ, куҫҫульне те кӑтартмарӗ.

Маленький Ильяс закусил губы и терпеливо сносил удары, не закричал и не заплакал.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей килсе кӗнине кӑшт астӑвать, ятлаҫрӗҫ пулмалла вӗсем, хыттӑн шапӑлтатрӗҫ.

А-а, приходил Элендей, шумели сильно, видно, ругались.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫилхӑван! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл хыттӑн.

Безмозглый! — прохрипел он злобно.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ха-ха-ха-ха! — хыттӑн кулса яче Урнашка.

Ха-ха-ха! — довольный, по-жеребячьи заржал Урнашка.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей хӑйне панӑ куркана тытмасӑр енчен енне пӑхкаласа илчӗ те: — Ӑҫта Селиме? — тесе хыттӑн кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Элендей, не принимая чары, молча оглядывался по сторонам: — Где Селиме? — наконец крикнул на весь дом.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑмра тӑрринчи кураксен йышлӑ ушкӑнӗ ун хыҫҫӑн хыттӑн та харӑс-харӑссӑн кранклатрӗ.

Грачиная стая шумно каркала ему вслед.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кушакӗ хыттӑн мӑрӑлтата пуҫларӗ.

Кошка громко замурлыкала.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Перетӗп! — хыттӑн асӑрхаттарчӗ майор, пистолетне ҫӗклесе.

— Стреляю! — резко предупредил майор, вскинув пистолет.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫак сӑмахсем те, вӗсене мӗнле калани те — шпион чӗрине пит те хыттӑн пырса тиврӗ.

Эти слова и тон, каким они были сказаны, больно хлестнули по самолюбию шпиона.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Алӑка хыттӑн ҫапнисем, унтан ҫӗмӗрӗлнӗ алӑк ӳкни илтӗнсен, вӑл шофера ҫаннинчен тытса туртрӗ.

Когда до слуха донеслись удары, скрип и треск сломанной двери, она сердито дернула за рукав соседа.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Алӑкран хыттӑн шаккарӗҫ.

Раздался сильный стук в дверь.

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Эпӗ ку, Семен, — хыттӑн ответ пачӗ шофер.

Это я, Семен, — громко ответил шофер.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Акӑ вӑл… — ҫак сӑмахсемпе шофер крыльца ҫине хӑпарчӗ те чӑмӑрӗпе алӑкран хыттӑн шаккама тытӑнчӗ.

Вот он… — С этими словами шофер поднялся на крыльцо и сильно забарабанил в дверь кулаком.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫав вӑхӑтрах такам хыттӑн пусса утни илтӗнчӗ, унтан тӑкӑрлӑкран ҫӳллӗ ҫын кӗлетки тухрӗ.

Раздались гулкие шаги, и темная фигура высокого человека вынырнула из переулка.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Тимрук! — тӗрлӗ енчен хыттӑн илтӗнсе кайрӗҫ сасӑсем.

— Тимрук!.. — с разных сторон понеслись одобрительные возгласы.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Имете хирӗҫ Касим кӗрешет! — хыттӑн евитлерӗ тӳре.

— Против Имета будет бороться Касим! — наконец объявил судья.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Имет унӑн сарлака аллине хыттӑн чӑмӑртать.

Имет крепко пожал его широкую сильную ладонь, похлопал по плечу.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакна кӑна пӑртак астунӑ пек: тем пек хыттӑн кӑшкӑрасшӑн, сассӑм пӳлӗнчӗ ларчӗ.

Нет, кажется, помню: хочу как можно громче крикнуть, а голос из меня нейдет…

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.