Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татса (тĕпĕ: тат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ тавлашӑва тӳррипе татса хурассине хӑҫан та пулин чарса хӑтланнӑ йышши ҫын мар.

— Я не из тех, кто когда-нибудь препятствовал честному разрешению ссоры.

XX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мӗншӗн Луиза Пойндекстер, сахӑр тростникӗ ӳстерекен мӑнкӑмӑллӑ плантаторӑн хӗрӗ, пурте пӗлсе тӑракан илемлӗ хӗр, мӗншӗн вӑл Техасри чухӑн сунарҫӑна юратса кайнӑ, — ҫавӑ вӑл вӑрттӑн япала пулнӑ, ӑна хӗр хӑй те татса калама пултарайман.

Почему Луиза Пойндекстер, дочь гордого владельца сахарных плантаций, известная красавица, почему увлеклась она бедным охотником Техаса, было совершенно неясно даже ей самой.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Темскер сирӗн ыйӑха татса кайнӑ пулас.

Что-то отняло у вас сон.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫак кӑткӑс вӑхӑтӑн ҫивӗч ыйтӑвӗсене тивӗҫлипе татса пама вӗренсе ҫитни пысӑк пӗлтерӗшлӗ.

Важно, что мы научились достойно справляться с вызовами этого сложного времени.

Олег Николаев Ҫӗнӗ ҫул ячӗпе тата Раштав уявӗпе саламлани // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2020/12/30/glava- ... et-s-novim

Унӑн малти икӗ ури ҫук, мӗншӗн тесен, Геркулес эрешмене тытнӑ чух вӗсене асӑрхамасӑр татса пӑрахнӑ.

И если у него было шесть ног вместо восьми, это объяснялось только тем, что двух передних ног у него недоставало, а недоставало их потому, что Геркулес неосторожно оборвал их, когда ловил паука.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пуртӑна меллӗн касса, вӑл икӗ сехет хушшинче курӑк явӑнчӑкне варринчен татса ячӗ.

Ловко орудуя топором, он менее чем за два часа перерубил посередине сплетение трав.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр тесен, тӗттӗмре виле шӑтӑкне шуса анма, вилнисен хушшинче пытанса пӗвене татса ярасса кӗтме, унтан юпа патне ишсе пырса, вӑй парса, капитана ҫыхнӑ юпана туртса кӑларма йывӑр-им-ха?

Впрочем, разве так уж трудно было в темноте соскользнуть в могилу и, спрятавшись среди убитых, подождать, когда спустят плотину, а потом подплыть к столбу, поднатужиться и выдернуть столб вместе с привязанным к нему капитаном?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йӑлт асапланса пӗтнӗ, чӗркуҫҫине юн тухичченех татса янӑ, аллисене чӑрмаласа пӗтернӗ Бенедикт пичче те сиккелерӗ.

Совершенно измученный, с ободранными до крови коленями и расцарапанными руками, кузен Бенедикт тоже прыгал.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл Кванзӑн — шӑп та шай Дик Сэндпа ун юлташӗсен малашнехи шӑпине татса панӑ Кванзӑн — сылтӑм ҫыранӗпе пынӑ, ку юханшыв Ломбе шывӗпе пӗрлешнӗ вырӑна ҫитнӗ.

Он следовал вдоль правого берега Кванзы — той самой Кванзы, которая сыграла такую роковую роль в судьбе Дика Сэнда и его спутников, — дошел до места слияния этой реки с Ломбе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗвене тӳрех татса ямарӗҫ-ха, кивӗ ҫула шыв пӗчӗккӗн юхса тӑчӗ.

С утонченной жестокостью плотину не разрушили сразу, а пустили воду в старое русло тонкой струей.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл ним шухӑшламасӑрах сутӑнчӑк ҫине сиксе ӳксе пӑвса пӑрахма чӑрмантаракан тӑлла татса ывӑтма хӑтланчӗ.

Он инстинктивно попытался разорвать путы, которые мешали ему кинуться на изменника и задушить его.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пытарас йӑла-йӗркесене туса пӗтерсен, ку пӗвене татса яраҫҫӗ те, шыв унчченхи ҫулпах юхма тытӑнать.

В конце погребальной церемонии эту плотину должны были разрушить, чтобы вода могла вернуться в прежнее русло.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тинех ӗнтӗ темӗн чухлӗ телейсӗр ҫыннӑн шӑпине татса паракан ҫын курӑнса каймалла.

Наконец-то должен был появиться человек, от которого зависела судьба стольких несчастных.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑйлӑ шӑлӗсемпе тем пысӑкӑш ӳте ҫыртса татса илме пултаракан сирафусенчен ҫав тери паттӑр ҫын та пӑрӑнать.

Перед сирафу, которые своими мощными челюстями вырывают целые куски, отступит даже самый храбрый человек.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуҫа арӑслана аш парсан, арӑслан пӗр татӑк татса илсе йытта панӑ.

Когда хозяин бросил льву мяса, лев оторвал кусок и оставил собачке.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак ыйтусене Дик нимле те татса параймарӗ.

Дик тщетно искал ответа на вопросы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук ҫав, ӗхӗ мар, — ҫилленнӗн пат татса хурать йӗкӗте хӗр.

— А никак… — звонко закончила девушка.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ҫук, ҫакӑнман пулӑттӑм, — шарт татса пӗлтерет хӑй кӑмӑлне йӗкӗт.

— Нет, не повесился бы, — отрезал парень.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Шӑнмасть, — пат татса калать Виталий.

— Ничего не замерзнет! — отрезал Виталий.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

(Ҫырла татакансем хӗвел хӑпарса ҫитнӗ тӗлелле тин хурлӑхан ӑсатмалӑх татса хатӗрлерӗҫ; каҫ татса хурсан — ирӗлсе пусӑрӑнма пултарать.)

Собирали в саду смородину, а ящики накануне вечером не подвезли, — вот и запоздали; а собирать ягоду с вечера нельзя — за ночь превратится в кисель…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех