Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хурчӑки мулкача тытрӗ, тет.

Сокол поймал зайца.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вал лассона пырса тытрӗ те ункине айӑпланӑ ҫыннӑн, халь те ним туймасӑр выртакан ҫыннӑн мӑйне хӑвӑрт тӑхӑнтарса хучӗ.

Наклонился и быстро надел петлю на шею осужденному, по-прежнему ничего не сознававшему.

LXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫурт патнелле ҫывхарса ҫитеспе Исидора чӗлпӗре туртсарах тытрӗ.

Приближаясь к дому, Исидора придержала поводья.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эль-Койот хӑравҫӑ пулнӑ пулин те, ун куҫӗнче сивӗ кӑмӑлпа хаярлӑх палӑрчӗ, алли ӗнтӗ кинжал авринчен ярса тытрӗ.

Несмотря на свойственную Эль-Койоту трусость, взгляд его выражал холодную и жестокую решимость, а рука уже взялась за рукоятку кинжала.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сӑнчӑра тытма лайӑхрах пултӑр тесе, патакне хӑйпе тавлашакана пачӗ, тет, аллине тӑсеса, сӑнчӑра ярса тытрӗ, тет.

А только отдал свой костыль подержать тому, с кем судился, чтобы ловчее было руками достать до цепи; протянул руки и достал.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Укҫа параканни аллине тӑсрӗ, тет те, ярса та тытрӗ, тет.

Тот, кто давал деньги, поднял руку и сразу достал.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай Липпунюшка сухапуҫне тытрӗ, тет те, сухала пуҫларӗ, тет.

А Липунюшка взялся за соху и стал пахать.

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уксах Бауакас тумтирӗнчен ярса тытрӗ тет те, нимпе те ямасть, тет.

Но калека уцепился ему за платье.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вара чӑннине пӗлме шут тытрӗ.

И она решила узнать правду.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кольхаун револьвер ярса тытрӗ.

Кольхаун схватился за револьвер.

XX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Луиза, хавассӑнах мар чӗлпӗрне пуҫтарса тытрӗ, темле васкамасӑр урисене пускӑчсем ҫинелле пусрӗ, унӑн ҫак интереслӗ вырӑна, тискер лашасене хӑваласа кӗртмелли карта тытнӑ вырӑна пӗртте пӑрахса каяс килмен пек туйӑнчӗ.

Неохотно подобрала Луиза поводья, как-то медлительно вдела ноги в стремена; казалось, ей вовсе не хотелось оставлять это интересное место.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫынни аптӑраса каймарӗ, вӑл лашана икӗ аллипе те мӑйӗнчен ыталаса тытрӗ.

Всадник не растерялся — он обхватил шею лошади обеими руками.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр ача пуринчен малтан ман вӗрене ярса тытрӗ.

Я увидел, как мальчик первый поймал веревку.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юлашкинчен, Фелим пӗр варта ӳснӗ тӑван правипе усӑ курса, вӑл мӗншӗн пӑшӑрханнине ыйтса пӗлме шухӑш тытрӗ:

Наконец Фелим, пользуясь правом молочного брата, решил выяснить причину его беспокойства.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапла каласанах, аппа Кондрашкӑна хӑлхинчен ярса тытрӗ те чуптӑва пуҫларӗ.

Тогда нянька взяла Кондрашку за уши и стала его целовать.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла каласан, вӑл каллех мана алӑран тытрӗ те ачашла пуҫларӗ.

И он опять взял меня за руку и ощупал ее.

Пӗр ача хай суккӑр ыйткалакансенчен хӑрама чарӑнни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унччен те пулмарӗ, сӗт пек шап-шурӑ куҫлӑ пӗр ыйткалаканӗ тӑчӗ те мана алӑран ярса тытрӗ: «Ачам, мӗн те пулсан паратӑн пулӗ?» — терӗ.

Вдруг один из них (у него были белые, как молоко, глаза) поднялся, взял меня за руку и сказал: «Паренек! что же милостыньку?»

Пӗр ача хай суккӑр ыйткалакансенчен хӑрама чарӑнни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсенчен пӗри кимӗ хӳринчи кӗсмене ярса тытрӗ те кимме меллӗн кӑна юхӑм урлӑ тӑратрӗ.

Но один из них, взяв кормовое весло, умело направил пирогу поперек течения.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл ҫӗр патне ҫывхарса пынӑ май Динго хӑйне ытларах та ытларах канӑҫсӑррӑн тытрӗ.

По мере того как она приближалась к земле, Динго проявлял все больше странных признаков нетерпения и горя.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик сӑлтавсӑр теветкелленес темерӗ, апат тупмалла пуличчен тип ҫӗр ҫине тухас мар тесе сирӗн шухӑш тытрӗ.

Дик не хотел рисковать без нужды и твердо решил не выходить на сушу до тех пор, пока не окажется необходимым пополнить запас провизии.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех