Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман патӑмра унта пӗчӗк пичке пытарса хунӑ.

Там у меня припрятан бочонок.

XI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Тар хунӑ пичкесене куҫаратпӑр, Джон, — ответлерӗ ӑна матроссенчен пӗри.

— Переносим бочки с порохом, Джон, — ответил один из матросов.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Малтанах вӗсене капитан мистер Эрроу, Гэнтер, Джойс, доктор тата сквайр валли палӑртса хунӑ.

Сначала их предназначали для капитана, мистера Эрроу, Хантера, Джойса, доктора и сквайра.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл пысӑках мар тата ҫителӗклӗ кӑмӑллӑ ҫурт: вывескӑна нумаях та пулмасть сӑрласа хунӑ, кантӑкӗсем ҫинче тирпейлӗ хӗрлӗ чӳрече каррисем, урайне таптаса хӑйӑр сапнӑ.

Она была невелика и довольно уютна: вывеска недавно выкрашена, на окнах опрятные красные занавески, пол посыпан чистейшим песком.

VIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Эпӗ тинӗс ҫине каятӑп, эпӗ паллӑ мар утрав патне унта ҫӗр айне пытарса хунӑ мула шырама ишсе ҫитетӗп!

Я отправлюсь в море, я поплыву к неведомому острову искать зарытые в землю сокровища!

VII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ӑна доктор Ливси патне ҫырнӑ, анчах конверчӗ ҫине ҫакӑн пек хушса хунӑ: Е доктор Ливси халӗ те таврӑнман пулсан, ҫырӑва Том Редрэтӑн е ҫамрӑк Гокинсӑн уҫмалла» тенӗ.

Оно было адресовано доктору Ливси, но на конверте стояла приписка: «Если доктор Ливси еще не вернулся, письмо вскрыть Тому Редруту или молодому Хокинсу».

VII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Чылайччен шутласа ларнӑ вӑл, карточкӑна темиҫе хутчен кӑсьене чиксе хунӑ, юлашкинчен чемодан ҫине хурса васкаса ҫырма тытӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Юлашки хӗрес палли ҫумӗнче ҫав хӗрлӗ чернилпах, капитанӑн кукӑр-макӑрӗсен евӗрне вуҫех килмен вӗтӗ те уҫӑ саспаллисемпе ҫапла ҫырса хунӑ:

Возле этого последнего крестика теми же красными чернилами мелким, четким почерком, совсем не похожим на каракули капитана, было написано:

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Тӗрӗс мар пулас вырӑнсенчен хӑранӑ ҫӗрте вӑл хӑшпӗр ӑнлантарусене кӗртсе хунӑ.

Там, где он боялся неточности, он вставлял некоторые пояснения.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ҫав хушӑрах, сайра хушӑра ҫӗршыв ячӗсене хушса хунӑ сӑмахран: «Каракаса хирӗҫ» тенӗ е ахалех широтапа долготана ҫеҫ паллӑ тунӑ, сӑмахран: «62° 17' 20'', 19° 2' 40''» тени пур.

Изредка, впрочем, добавлялось название местности, например: «Против Каракаса», или просто помечались широта и долгота, например: «62° 17’ 20», 19° 2’ 40»».

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах тӗрлӗрен ӑнлантарса пани вырӑнне, вӗсен хушшинче темиҫе хӗрессем ҫеҫ туса хунӑ.

Но вместо всяких объяснений в промежутке стояло только различное число крестиков.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пакета ҫиппе хытӑ ҫӗлесе хунӑ.

Пакет был крепко зашит нитками.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Таможня начальникӗ тӳп-тӳрӗ тӑчӗ, аллисене пӗҫӗ ҫумне тытрӗ, унтан эпир курса ирттернисене, вӗренсе хунӑ урок пек каласа кӑтартрӗ.

Таможенный надзиратель выпрямился, руки по швам, и рассказал все наши приключения, как заученный урок.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӗсен сӑмахӗсем тӑрӑх, ҫак капитан пек ҫынсем кӑна Англине тинӗссен аҫа-ҫиҫӗмӗ туса хунӑ мӗн.

По их словам, именно такие люди, как наш капитан, сделали Англию грозой морей.

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Тен, Звонкова ҫав очеркра тутӑрне хӗрле ҫыхнӑ ватӑ Михайловнӑна, унӑн пӳрнисене — алла кирек мӗнле ӗҫ те — халех, ҫийӗнчех! — тытас пек кукӑрӑлнӑ пӳрнисене — аса илӗ (кирек мӗн тесен Михайловна, вӑрҫӑ пӗтнӗ-пӗтменех, пирен заводӑн пӗрремӗш корпусӗсем валли никӗссем хывнӑ, унӑн пирвайхи кирпӗчӗсене хунӑ!).

Возможно, в этом очерке Звонкова вспомнит и Михайловну с ее молодой косыночкой, с ее разбитыми, готовно согнутыми, чтоб подхватить любую работу, руками (как-никак Михайловна рыла первые котлованы первой очереди нашего завода сразу после войны и укладывала первые камни в его первые фундаменты!).

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Председатель сӗтелӗ умӗнче шӑмӑ куҫлӑхлӑ ҫамрӑк ҫын ларать, шлепкине чӗркуҫҫи ҫине хунӑ.

Перед столом председателя сидел молодой человек в роговых очках, с фетровой шляпой на коленях.

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ӗпхӳпе Шур Атӑла хӑй аллинче сыхласа хӑварассине Колчак пит пысӑк вырӑна хунӑ.

Обороне Уфы и Белой Колчак придавал огромное значение.

Разведкӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Лешӗ, тӑнлавӗ айне аллине хунӑ та, ӗнтӗ тутлӑн ҫывӑрать.

Он спал крепко, подложив под щёку ладонь.

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Сцена патӗнчи кӗтесре капӑр тумланнӑ ҫамрӑк хӗрарӑм, мӑнтӑркка шурӑ аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслесе хунӑ та, юрланӑ пекрех калаҫать.

В углу около сцены молодая нарядная женщина, скрестив на груди пухлые белые руки, певуче говорила:

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Куратӑн-и, — терӗ вӑл стена ҫумне ҫыпӑҫтарса хунӑ сарӑрах тӗслӗ хулӑн хут листи ҫине тӗллесе.

— Видишь, — проговорил он и указал на прибитый к стене лист серого картона.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех