Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.
апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апат ҫисе тӑрансан, чӗркуҫҫийӗ ҫинчен тӗпренчӗкӗсене шӑлса илчӗ те, Мальвина ҫапла каларӗ:

После завтрака, смахнув крошки с колен, она сказала:

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Буратино, эсир йытӑсемпе ҫапӑҫса вӗсене ҫӗнтернӗ пулсан, пире Карабас Барабасран хӑтартӑр пулсан, малалла та хӑвӑра-хӑвӑр маттур пулатӑр пулсан, — сире аллӑрсене ҫӑвассинчен тата апат умӗн шӑлсене тасатассинчен хӑтарать-ха тесе ан шухӑшлӑр… — терӗ.

— Не думайте, Буратино, что если вы дрались с собаками и победили, спасли нас от Карабаса Барабаса и в дальнейшем вели себя мужественно, то вас это избавляет от необходимости мыть руки и чистить зубы перед едой…

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Итле-ха, Дуремар, — терӗ ҫӗлен пуҫӗ, — эсӗ пирӗн питех те илемлӗ кӳлӗре пурӑнакансене пурне те хӑратса ӳкернӗ, эсӗ шыва пӑтрататӑн, эсӗ мана ирхи апат тунӑ хыҫҫӑн выртса ирттерме канлӗх памастӑн…

— Послушай, Дуремар, — сказала голова, — ты перепугал всё население нашего прекрасного пруда, ты мутишь воду, ты не даёшь мне спокойно отдыхать после завтрака…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Юрӗ, — терӗ вӑл юлашкинчен, — эпӗ пиҫсех ҫитеймен кроликпе, чӑх чӗпписемпех каҫхи апат тӑвӑп.

— Хорошо, — сказал он наконец, — я поужинаю недожаренным кроликом и сырыми цыплятами.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пуканесен наукин тухтӑрӗ синьор Карабас Барабас кухняна каҫхи апат тума кайрӗ.

Доктор кукольных наук синьор Карабас Барабас пошёл на кухню ужинать.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ах, мӗскӗн Карлон каҫхи апат валли хатӗрлесе хуни те нимӗн те пулман.

Ах, ничего-то, ничего-то не было у бедного Карло запасено на ужин!

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эппин, пӗтӗм савӑнӑҫӗ-телейӗ те унӑн ку яхӑн — тутлӑ апат, тӑраниччен эрех, иртӗхмелӗх хӗрарӑм…

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӗҫрен таврӑнса апат ҫикелесен, Бонапартпа арӑмӗ ушкӑнӗнчен хӑвӑртрах пӑрӑнса, йывӑҫ пӳрте кӗрсе ҫухалать.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тухтӑрсем те йӑпатнисӗр, мӗн-ку апат ҫимеллисемсӗр пуҫне нимӗнех те уҫҫи-хуппине калаймарӗҫ, иртессе шантарса, ӑшӑ сӑмахсемпе ҫеҫ самайланма сӗнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Ярар, ярар», — теҫҫӗ ыттисем те, нихӑшӗ те ку сӗнӗве хирӗҫех пулмасӑр: ара, сывлӑш ҫавӑрса яни — хӑех ӗҫе хушма тӗрев-ҫке, кан, апат ҫырткала — каллех эсӗ вӑйпитти, ӗшенчӗксӗр.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӗпел кукринче (кукри теесех тесен), сылтӑмра, тӑваткал пӗчӗк лаптӑкра — чей вӗретме е апат пӗҫерме икӗ тӗреклӗ патак ҫине тепӗр патакпа витӗрсе ҫакнӑ пӗчӗк хура хуран.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Пулӑшусӑр тухаймастпӑр. Вӑт, элес-мелес», терӗ те вӑл, каҫхи апат тухмалли кӑшт-кашт хӗстерсе, тӑвалла, сӑрт тӳпнчи сунарҫӑ пӳртнелле таплаттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ара, Дина хыт тӑрӑшса пӑхать мар-и пӗчӗккисене, апат пӗҫерет, кӗпе-йӗм ҫӑвать, кил-ҫурт тирпейлет, шкула ӑсатать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Каҫхи апат хушшинче Викторушка амӑшне команда паратчӗ:

За ужином Викторушка командовал матери:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫхи апат хыҫҫӑн аҫа ҫури шӑлӗсене тасатни тата шӗвӗр карланкӑ мӑкӑльне мӑкӑртса, ҫӑварне чӳхени хуҫа арӑмне темшӗн ӑраснах тарӑхтаратчӗ.

Ее почему-то особенно раздражало, когда вотчим после ужина чистил зубы и полоскал рот, выгибая острый кадык.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шалу — уйӑхне пилӗк тенкӗ тата апат ҫиме пилӗк пус!

Жалованье — пять в месяц и пятак на обед!

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Санӑн ӑна луччӗ каҫхи апат хыҫҫӑн хӑтланмаллаччӗ, ахалӗн ӗҫлеме кансӗрлетӗн… — тетчӗ.

— Ты бы лучше после ужина представлял, а то мешаешь работать…

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ларионыч ҫӳлелле хӑпарса кайсан, эпӗ ҫавна пурне те аса илтӗм; вӑл унта нумай тӑмарӗ, пушшех пусӑрӑнсарах та яланхинчен йӑвашрах тавӑрӑнчӗ, каҫхи апат умӗн вара куса-куҫӑн мана ҫапла каларӗ:

Всё это я вспомнил, когда Ларионыч пошел наверх; он пробыл там недолго и воротился еще более подавленно тихим, чем всегда, а перед ужином, с глазу на глаз, сказал мне:

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах кӑнтӑрла тата каҫхине апат ҫиме ларнӑ чух — пурте сӑхсӑхаҫҫӗ, ҫывӑрма выртнӑ чух — турра кӗл тӑваҫҫӗ, праҫниксенче чиркӗве ҫӳреҫҫӗ.

Однако, садясь обедать и ужинать, — все крестятся, ложась спать молятся, ходят в церковь по праздникам.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑ, калас тӑк, алкоголик-мастеровойӑн яланхи чирӗ пек марччӗ; вӑл ҫапла пуҫланса каятчӗ: ирхине вӑл записка ҫыратчӗ те унпа Павӑла таҫта яратчӗ, кӑнтӑрлахи апат умӗн вара Ларионыча калатчӗ:

Это, пожалуй, не была обычная болезнь алкоголика-мастерового; начиналось это так: утром он писал записку и куда-то посылал с нею Павла, а перед обедом говорил Ларионычу:

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех