Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унтан, ӗнер терт курнине аса илсе, пите хупласа йӗрсе ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Эпӗ вӗсене курсанах йӗрсе ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Мӑйӗнчи тилхепине салтса ятӑм, чӗлпӗрне мӑйӗ ҫинелле ывӑтрӑм та, карта ҫине тӑрса, лаша ҫине утлантӑм.
Куҫарса пулӑш

Пӗрне Анука патӑм, теприне хам хӗве ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫав самантрах сасартӑк манӑн ура шуса кайнипе эпӗ шыва шампӑр! турӑм, ҫухӑрса ятӑм, шывран тухасшӑн чун хавалӗпе тапаланма пуҫларӑм.
Куҫарса пулӑш

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Кулса ятӑм, вӑл та кулчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ура пӳрнинчен юн тухнине курсанах хытӑ йӗрсе ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Ура тӳсме ҫук ыратса кайнипе эпӗ ҫари! ҫухӑрса ятӑм.
Куҫарса пулӑш

- Пирӗн те виҫҫӗмӗшӗ пирки шухӑшласа пӑхмалла мар-и? - персе ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Кая юлса пӗлнӗ ҫӗнӗ хыпар // Анатолий ФИЛИППОВ-ТАКАН. «Хыпар», 2015, 35-36 (26687-26688)№, 14 с.

— Тарҫӑпа ун маткине эп тырӑ вырма ятӑм.
— Работника и его бабу жать послал, а сам грузил.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Э, ку сӑмаха шухӑшламасӑр персе ятӑм, тӑхтамаллаччӗ кӑштах: куна пӗлнӗ ҫӗртех йӑнӑш каласа хутӑм, шел, ҫаплах чӑвашла вӗренсе ҫитеймест тейӗ: ку ҫын мана темшӗн шеллет-ҫке — хӑйне тӑрантаймӗ тет-ши?
Стоило ему выпалить по-чувашски невпопад какое-либо слово или исказить его произношение, он спохватывался и досадовал: наверно, думают, тупица, никак не может одолеть нашего языка. Но эти переживания доставляли Вазюку меньше горя, нежели сознание того, что он сыт, обут, а окружающие его люди очень бедны.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпир хӑнана кайма хатӗрленнӗччӗ те, ачасене хампар тӳпинчен мӑйӑр антарма кӑларса ятӑм.
— В гости мы собрались, ну я и послала их с сестренкой мешок с орехами снять с шеста в амбаре — гостинца, мол, взять с собой.

«Маларах тухмаллаччӗ, ҫынна ытлашши уртарса ятӑм, Леврен ӑҫта-ши?» — шухӑшларӗ хӑйпак.
«Надо бы мне пораньше выйти, чересчур я его продержат… А где же Леврень?» — лихорадочно думал перепуганный помощник дьяка.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эп, темскер, йӑнӑш персе ятӑм пулмалла…
Видать, ляпнул чего-то лишнего…

Унтан пӑрахсан фермер хуҫалӑхне пуҫарса ятӑм.
Куҫарса пулӑш

Хастар, ӗҫчен, тӑрӑшуллӑ Валентина // А.Ефремова. http://kasalen.ru/2022/09/09/%d1%85%d0%b ... %bd%d0%b0/

Тӗп ятӑм Улентей пулнӑ тет те ачасем пурӑнмантан аттепе анне мана Кушил тесе чӗне пуҫланӑ.
Хотя настоящее мое имя Улендей, родители назвали Кошелем — легки у них все умирали, ну и чтоб курносая меня не нашла, дали мне второе имя.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сана юратнине эп каламалла мар ҫӗртен каласа ятӑм ав, мӗншӗн тесен ун ҫинчен ман пурне те пӗлтерес килет.
Я ведь и не хотел тебе признаваться, а сказал вот, потому что мне хочется, чтобы знали об этом все.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗ ӑна питӗнчен ҫутӑлтарса ятӑм та пӗр сӑмах каламасӑрах тухса кайма хушрӑм.
Я его и встретила, отхлестала по щекам и выгнала без слов.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ара, ухмах мар-и. Пӗркун Яка Иллене юлашки тырра сутса ятӑм.
— И не дурак ли я после этого? На днях продал Илле остатки ржи.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Турра шӗкӗр, халиччен Усал сӑмах илтменччӗ, Ҫак тарана ҫитиччен Киремет те тивменччӗ, Манӑн килӗм-ҫуртӑма Ырӑ пирӗшти пӑхатчӗ, Ырӑ пирӗшти пӑхнипе Ялта ятӑм кайманччӗ, Пӳлӗх, Хӑрпан, Ҫут Тӗнче Мана савса тӑратчӗҫ, Кӑвак Хуппи, Ҫут Хӗвел Мана тупӑш паратчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Атте-анне // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика