Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аппӑшӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марук аппӑшӗ умӗнче ҫеҫ ӑшра капланса тулнине ирӗке кӑларчӗ.

Лишь только с тетей Марьей излил свою душу.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Марина! — савӑккӑн чӗнчӗ аппӑшӗ йӑмӑкне.

— Марина! — обрадованно позвала сестренку старшая.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Час-часах аппӑшӗ валли пуҫ кӑшӑлӗ ҫыхатчӗ.

Часто для сестры вязала венок.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Такам систернӗ пулас аппӑшӗ килнине.

Кто-то, видимо, предупредил о приезде сестры.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тӗттӗм пуличченех кӗтрӗ ӑна аппӑшӗ.

Старшая сестра прождала ее до темноты.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Малалла вӗренес темерӗ вӑл: аппӑшӗ каланине итлемесӗрех Ольӑпа Нина вӗренекен кулинари училищине вӗренме кӗчӗ.

Она не стала учиться дальше: не слушая сестру, поступила в кулинарное училище, где учились Оля и Нина.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Экзаменсем вӑхӑтӗнче ирӗке юлнӑран пӑсӑлать тесе шутларӗ аппӑшӗ йӑмӑкӗ пирки.

Сестра подумала, что во время экзаменов сестренка испортится из-за вольности.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аппӑшӗ калани ҫине часах хирӗҫ хурав тупать.

Скора на ответ после высказывания сестры.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Эпир иксӗмӗр ялан пӗрле пулӑпӑр, Маринушка, — йӑмӑкне хӑй ҫумне хыттӑн ҫупӑрларӗ аппӑшӗ.

Мы с тобой всегда будем вместе, Маринушка, — старшая сестра крепко прижала к себе сестренку.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Атте вилмен пулсан пире ҫапла никам та кӳрентереймен пулӗччӗ, — аппӑшӗ ҫумне ачашшӑн тӗршӗнчӗ Марина.

Никто не обидел бы нас как сейчас, если бы отец не скончался, — ласково прижалась Марина к сестре.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Кам та пулин тытса хупсан та сӑмах тухӗ, — лӑплантарчӗ ӑна Марук аппӑшӗ.

Если кто и запер у себя, после все равно разговоры пойдут, — успокаивала ее тетя Мария.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

«Эсӗ манӑн чи ҫывӑх ҫын ҫак ҫӗр ҫинче. Яланах иксӗмӗрӗн пӗрле пуласчӗ. Вара пире никам та ҫӗнтереймӗ. Анчах халлӗхе пӗчӗк-ха эсӗ. Хамӑн ӑшри вут-ҫулӑма санпа сирме иртерех-ха. Ҫитӗнсе ҫитсен ялан пӗрле пулӑпӑр. Нихӑҫан та уйрӑлмӑпӑр», — йӑмӑкне ҫупӑрла-ҫупӑрла шухӑшларӗ аппӑшӗ.

«Ты самый близкий мне человек на этой земле. Хочется, чтобы мы всегда были вместе. Тогда нас никто не победит. Но ты пока маленькая. Пока рано говорить о том, как я могу справиться с огнем внутри моего сердца. Когда вырастешь, всегда будем вместе. Никогда не расстанемся», — обнимая сестренку, думала сестра.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Паян та акӑ аппӑшӗ тавра явӑнать ҫеҫ.

Вот и сегодня только и крутится вокруг сестры.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Марина хӑйӗн аппӑшӗ патне тата палланӑ ҫынсем патне ҫырусем ҫырса группа командирӗнчен, Крутиковран, парса ячӗ.

Марина написала письма к сестре и знакомым и передала их командиру группы Крутикову.

Юлашки переходра // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Кольӑсӑр пуҫне, Иван Игнатьевичӑн Валя ятлӑ хӗрӗ, Кольӑн аслӑ аппӑшӗ, пулнӑ.

У Ивана Игнатьевича была ещё дочь Валя, Колина тётка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗлтер вӑл унран укҫа ыйтсаччӗ, аппӑшӗ чирлӗччӗ унӑн ун чухне.

В прошлом году он попросил у нее денег: сестра у него была больна.

XVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Амӑшӗ огневой точкӑсен стенисене тӗреклетме хулӑсенчен шит ҫыхма кайрӗ, Ленькӑпа аппӑшӗ траншей чавма юлчӗҫ.

Мать ушла вязать щиты из прутьев для крепления откосов на огневых точках, а Ленька с Валей продолжали рыть траншеи.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Амӑшӗ кӑмака патӗнче айкашать, Валя — аслӑ аппӑшӗ — ҫаврака ҫӑкӑра кӑкӑр умне тытса, чӗллӗн-чӗллӗн касать.

Мать возилась около печки, а Валя — старшая сестра — резала хлеб, прислонив к груди круглый каравай.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Анчах аппӑшӗ йӑмӑкне апат ҫитерсе, тумлантарса самай вӑхӑт ирттернӗ.

Но сестра долго провозилась, пока кормила и собирала девочку.

Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Аппӑшӗ почтальона хӑйӗн йӑмӑкне ав асламӑшӗ патне илсе кайма ыйтнӑ.

Сестра стала просить почтальона, чтоб он захватил с собой её дочку к бабушке.

Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех