Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Чӗрене темӗн тӑрӑнчӗ, — терӗ Янтул пӑртакран.

— Сердце закололо, — отдышавшись, едва слышно ответил Яндул.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Виҫҫӗмӗш хут мӗнле ҫапнине Янтул астумасть, шалҫи ҫӗрпе танлашнине курчӗ те вӑл хӑй ӗхлетсе сывланине ҫеҫ илтсе юлчӗ.

Яндул не помнит, как ударил в третий раз. Он лишь увидел, что кол сравнялся с землей и услышал свое прерывистое дыхание.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тупӑк хупӑлчи», — терӗ Янтул.

«Крышка гроба!» — мелькнуло в голове.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хуллен таккакаласа Янтул малтан шалҫине ҫирӗплетсе лартрӗ, ӑна пӳ ҫитмелӗх антарчӗ.

Яндул собрался с духом и силами и, аккуратно выправив кол,

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул юман кӳсекне ҫӗклесе ҫапрӗ те, чалӑш лектернипе шалҫи палт йӑванса кайрӗ, кӳсекӗ кӑшт ҫеҫ аллинчен вӗҫерӗнмерӗ.

Яндул замахнулся колотушкой и… не попал в центр: кол повалился, колотушка чуть не выпала из дрожащих рук.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ҫав самантра хӑйне курӑнман кантрапа ҫыхланса ӳкнӗ пек туйса илчӗ.

Яндул ощутил себя связанным по рукам и ногам.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул кайма хатӗрленсе алӑк еннелле ярса пусрӗ.

Яндул сделал движение, что уходит.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, вӗсем халӗ те эпир калаҫнине итлесе выртаҫҫӗ? — терӗ те Янтул, ун ҫан-ҫурӑмӗ тӑрӑх сивӗ чупса иртрӗ.

— Так они, наверно, сейчас слышат, как мы тут про них разговариваем? — По спине Яндула побежали мурашки.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Чӑвашӗ чӑваш та, мучи, эп ютра ҫитӗннӗ ҫав, нумайӑшне пӗлместӗп, — евӗккӗн калаҫма тӑрӑшрӗ Янтул.

— Чуваш-то чуваш, только вырос на чужой стороне и многих обычаев не знаю, — Яндул старался разговаривать учтиво.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул сӑнасарах пӑхрӗ те ун ҫине ӗнер хӑйне ял хушшинче ҫул панӑ старике палласа илчӗ.

В котором Яндул узнал путника, уступившего вчера ему дорогу.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул умне тӑват-пилӗк ҫын тухса тӑчӗ, пурте шурчасемех пулас, курнӑ ҫынсем пек туйӑнчӗҫ.

И тотчас из-за могильных столбиков к Яндулу вышли человек пять, среди них две женщины.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӑва ҫине Янтул чупнӑ пек пырса кӗчӗ.

На кладбище Яндул вбежал чуть ли не рысью.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Санӑн пуп мар, полицейски пулмалла-мӗн», — тесе шухӑшласа пычӗ Янтул.

«Тебе не попом, а полицейским служить надобно», — язвительно подумал Яндул, шагая по улице.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗлетӗп! — терӗ Янтул.

— Знаю! — отозвался Яндул.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Лаҫ умӗнче аллине ҫуса шӑлчӗ те Янтул ыйтуллӑн пӑхса тӑракан Енчӗпеке асӑрхаман пек пулса урамалла утрӗ.

Яндул вымыл руки в корытце возле лася-летней кухни и, сделав вид, что не заметил немого вопроса в глазах Ендебек, вышел на улицу.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Е кӑшт тӑрсан-и? — тӗпчерӗ Янтул.

Иль попозже? — допытывался Яндул.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ача хӑйне йыхӑрма килнине Янтул пӗр сӑмахсӑрах ӑнланчӗ.

Что он пришел за ним, Яндул понял без слов.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗнле вӑл — виҫ тӗрлӗ чӳрече? — ыйтрӗ Тӗмеркке ҫав хушӑра Янтул сӑмахӗн пӗлтерӗшӗ пирки шухӑшласа.

— Как это с тремя разными оконцами? — Тимеркке недоуменно взглянул на Яндула, — разве такие бывают?

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Илтнӗ ку сӑмаха Янтул.

Яндул уже не раз слышал эти слова.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ма ун пек ӑйтан? — тӗлӗнчӗ Янтул.

— Почему ты так спрашиваешь? — удивился Яндул.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.