Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юрлама (тĕпĕ: юрла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир те унпа пӗрле юрлама тытӑнтӑмӑр:

Мы дружно стали подпевать:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ те юрлама тытӑнтӑм, вара ҫак хӑватлӑ, пин саслӑ юрӑ манӑн хамӑн кӑкӑрамран тухса тӑнӑ пек туйӑнчӗ:

Я тоже стал подтягивать, и мне казалось, что тысячеголосое могучее пение вырывается из одной моей груди.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗр малалла утрӑмӑр, Сенька вара каллех калиткерен тухса юрлама пуҫларӗ:

Мы пошли дальше, а Сонька вышел из калитки и снова запел:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсемпе пӗрле ыттисем те юрлама тытӑнчӗҫ.

Песню подхватили все.

«Вилӗм ӑстине» аркатса тӑкни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Пирӗн сӑвӑҫ, пирӗн юрӑ ӑсти, партизансене ҫӗнӗ совет юррисене юрлама вӗрентекен Гриша Шмуйловский те пӗтрӗ.

Погиб Гриша Шмуйловский, наш поэт, наш запевала, научивший партизан новым советским песням.

Ҫӗнӗ лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Темиҫе сасӑ юрлама пуҫлаҫҫӗ те, вара пирӗн пӗтӗм ансамбль хутшӑнса каять.

Запевали несколько голосов — весь наш ансамбль подхватывал.

Уяв // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Анчах, хӗрӗнкӗскерсем, кӗвве аташтарнӑ; унтан, ахӑлтатса кулса янӑ та, «Крам-бамбули» текен такмака юрлама тытӑннӑ.

Но сбились, расхохотались и запели «Крамбамбули».

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Вара Курганов, гитара тӳрлетсе, хӑй те сӗтел умне пынӑ; вӑл юрлама сӗннӗ, майра-хуҫа «Савни» текен юрра юрласа янӑ, ун хыҫҫӑн хӑнасем те тӑса пуҫланӑ.

А когда тот и сам подошел к столу и, настроив гитару, предложил спеть, то хозяйка, а за ней и гости хором затянули «Милую».

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Кайран-кайран вӑл хӑй те ӑнланса илнӗ; унӑн йӗнӗ пек тӑсӑлакан кулянӑҫлӑ шӑпӑр кӗвви, унӑн хурлӑхлӑ юррисем кунта вырӑнлӑ пулман мӗн; хаваслӑн юрлама вӑл пӗлмен.

Наконец, он и сам понял, что его заунывный шыбыр и его грустные песни здесь не по месту, а веселых он петь не умел.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Анчах эпир Украина ҫӗрӗ ҫине пырса кӗрсенех Кузнецов хуторсене тухса ҫӳреме тытӑнчӗ те, часах Украина чӗлхипе калаҫма, Украина юррисене юрлама вӗренчӗ, хресченсем вара ӑна чӑн-чӑн украинецах тесе шутлатчӗҫ.

Но, как только мы пришли на украинскую землю и Кузнецов стал бывать на хуторах, он быстро начал разговаривать по-украински, пел украинские песни, и крестьяне считали его настоящим украинцем.

«Пауль Pиберт» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Привалсенче пирӗн ҫынсем ҫурма сасӑпа юрӑсем юрлама тытӑнатчӗҫ, аманнисем те юрра хутшӑнатчӗҫ.

На привалах вполголоса затягивали песни, и даже раненые подпевали.

Ҫул ҫинче // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Кӗтмен ҫӗртен юрлама пуҫланӑ пекех, сасартӑк юрлама чарӑнса Мигун ним чӗнмесӗрех кимме шыв ҫине туртса антарать, вара ун ҫине ларса пӗр сассӑр тенӗ пекех тӗттӗмре ҫухалать.

Кончив петь так же неожиданно, как начал, Мигун молча стаскивает челнок в воду, садится в него и почти бесшумно исчезает в черноте.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Кӗслепе хӑйӗн чӗркуҫҫийӗ ҫине хурса, Гурий юрлама тытӑнать: — Ты взойди-ка, взойди, солнце красное…

Положив гусли на колени себе, Гурий поёт: Ты взойди-ко, взойди, солнце красное…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫав тери хытӑ тӑрӑшса, килсӗр йытӑ пек выҫӑ пурӑнса, ашшӗ хирӗҫ пулнине пӑхмасӑрах вӑл гимнази пӗтеркелесе университета кӗме пултарнӑ, анчах та вӑйлӑ саслӑ ҫемҫе баспа юрлама пултарни палӑрнӑ та, унӑн вара юрлавлӑ вӗренесси килнӗ.

С великим трудом, голодая, как бездомная собака, он, вопреки воле отца, исхитрился кончить гимназию и поступить в университет, но у него обнаружился глубокий, мягкий бас, и нему захотелось учиться пению.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Унтан вӑл сасартӑк хӗлӗхсене хыттӑн ҫапса илнӗ те савӑнӑҫлӑ такмаксем юрлама пуҫланӑ.

Потом он вдруг ударил по струнам и запел весёлые частушки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан вӑл шӑппӑн юрлама пуҫланӑ.

Потом он негромко запел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Сывлӑм йӑлтӑртатнӑ, кайӑк-кӗшӗксем ыйхӑран вӑраннӑ та пӗр-пӗрне ырӑ сунса юрлама тапратнӑ.

Сверкала роса, птицы проснулись и так радостно желали друг другу доброго утра.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Мӗншӗн тесен вӗсем тата хытӑрах юрлама пуҫларӗҫ, тутӑхнӑ-тимӗр листисене ҫапни тата вӑйлӑрах кӗрлесе тӑчӗ.

Потому что еще громче стала песня и неистовее загремели ржавые листы.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Пӗлетӗр-и, юрлама, ташлама инструкци тӑрӑх юрамасть пулин те, эпӗ нихҫан та чармастӑп.

— Попеть, поплясать, знаете, никогда не препятствую, хотя бы и вопреки инструкциям.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Касьян вӗсене витлет, вӗсемпе шӑхӑркаласа илет; унӑн ури айӗнчен пӗтӗлтетсе путене чӗппи вӗҫсе тухса кайрӗ, — вӑл та ун хыҫҫӑн пӗтӗлтетсе юлчӗ; ун пуҫӗ тӗлнех тӑри, ҫуначӗсене чӗтревлӗн вылятса, хӑйӗн юррине шӑрантарса анма тытӑнчӗ, — Касьян ун майлӑ юрлама пуҫларӗ.

Касьян их передразнивал, перекликался с ними; поршок полетел, чиликая, у него из-под ног — он зачиликал ему вслед; жаворонок стал спускаться над ним, трепеща крылами и звонко распевая, — Касьян подхватил его песенку.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех